Η αφορμή δόθηκε όταν οι Οθωμανοί αρνήθηκαν να παραδώσουν τη φορολογική διοίκηση στους Κρητικούς

Σαν σήμερα 25 Αυγούστου 1898 στο Ηράκλειο της Κρήτης θανατώνονται με φρικτό και απάνθρωπο τρόπο από τους Τούρκους, 700 άτομα, παιδιά, γέροντες, βρέφη, και γυναίκες. Η τουρκική συνοικία Βεζίρ Τσαρσί, η σημερινή 25ης Αυγούστου, έγινε μεταξύ των άλλων παρανάλωμα του πυρός

Εκείνη την ημέρα ξέσπασε μαζική σφαγή στο Ηράκλειο, γνωστή ως τα “Αρμενάκια” ή “Σφαγή του Ηρακλείου”. Ο λόγος ήταν η ένταση ανάμεσα στους Χριστιανούς κατοίκους και τις οθωμανικές αρχές, τη στιγμή που στην Κρήτη είχε ήδη δρομολογηθεί η αυτονομία υπό την επίβλεψη των Μεγάλων Δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, Ιταλία).

Η αφορμή δόθηκε όταν οι Οθωμανοί αρνήθηκαν να παραδώσουν τη φορολογική διοίκηση στους Κρητικούς, όπως είχε συμφωνηθεί.

Δολοφονήθηκαν επίσης 17 Βρετανοί στρατιώτες που υπηρετούσαν στη διεθνή δύναμη κατοχής.Πολλά σπίτια και καταστήματα Ελλήνων λεηλατήθηκαν και πυρπολήθηκαν.

Το γεγονός προκάλεσε διεθνή κατακραυγή. Οι Μεγάλες Δυνάμεις αποφάσισαν να εκδιώξουν οριστικά τον τουρκικό στρατό και τις οθωμανικές αρχές από την Κρήτη.

Έτσι, η σφαγή του 1898 υπήρξε η τελευταία πράξη της τουρκοκρατίας στην Κρήτη.

Λίγους μήνες αργότερα (Δεκέμβριος 1898), κατέφθασε στο νησί ο Πρίγκιπας Γεώργιος ως Ύπατος Αρμοστής, εγκαινιάζοντας το καθεστώς της Κρητικής Πολιτείας (1898–1913).

Η σφαγή θεωρείται το καθοριστικό βήμα που οδήγησε τελικά στην Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα το 1913.

Σύνοψη άρθρου

700 άτομα, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και γυναικών, θανατώθηκαν στο Ηράκλειο της Κρήτης από τους Τούρκους στις 25 Αυγούστου 1898.
Η σφαγή προκλήθηκε λόγω της άρνησης των Οθωμανών να παραδώσουν τη φορολογική διοίκηση στους Κρητικούς.
Η διεθνής κατακραυγή οδήγησε τις Μεγάλες Δυνάμεις να εκδιώξουν τον τουρκικό στρατό από την Κρήτη.
Η σφαγή αποτέλεσε την τελευταία πράξη της τουρκοκρατίας στην Κρήτη και οδήγησε στην Ένωση με την Ελλάδα το 1913.