Οι ψυχές που έφυγαν και τα στοιχεία που προβληματίζουν

Tα χέρια των συντρόφων, των συζύγων ακόμη και των παιδιών τους βάφτηκαν με το αίμα τους. Συνολικά έξι γυναίκες δολοφονήθηκαν σε όλη την Κρήτη από τον Ιανουάριο του 2021 έως και πριν λίγες ημέρες στις 16 Φεβρουαρίου του 2024, όταν η 29χρονη Νίνα έπεσε νεκρή με μια σφαίρα στο κεφάλι από το χέρι του συντρόφου της. Όπως φαίνεται οι δράστες, πίστεψαν πως οι ζωές αυτών των γυναικών τούς ανήκουν και δε δίστασαν να τις αφαιρέσουν.

Τα επίσημα στοιχεία από το Σύνδεσμο Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου και Νομού Ηρακλείου σοκάρουν και προκαλούν ανησυχία, καθώς τα στυγερά εγκλήματα με θύματα γυναίκες κάθε ηλικίας ολοένα και αυξάνουν. Το cretaone κατέγραψε και σας παρουσιάζει αναλυτικά τις γυναικοκτονίες που συγκλόνισαν το νησί αλλά και το πανελλήνιο.

17 Ιανουαρίου 2021

Στα Χανιά, στον Πλατανιά, 48χρονος Nορβηγός σε κατάσταση μέθης δολοφόνησε με μαχαίρι την 54χρονη Ελληνίδα μέσα στο σπίτι που έμεναν.

29 Οκτωβρίου 2021

Στην Ιεράπετρα η 48χρονη Νεκταρία πέφτει νεκρή νεκρή μετά από πολλαπλές μαχαιριές που της προκάλεσε ο εν διαστάσει σύζυγός της έξω από ενοικιαζόμενα διαμερίσματα στον Περιστερά.

28 Δεκεμβρίου 2021

Στο Ηράκλειο και συγκεκριμένα Πραιτώρια μετά από έντονο οικογενειακό επεισόδιο, 70χρονη μητέρα έπεσε νεκρή αφότου την έσπρωξε ο 46χρονος γιός της, ο οποίος επιπροσθέτως χειροδίκησε και στον πατέρα του.

6 Ιουλίου 2022

Στο Ηράκλειο 42χρονος άνδρας χτύπησε βάναυσα την μητέρα του με ξύλινη τάβλα, με αποτέλεσμα η 67χρονη να χάσει τη ζωή της.

31 Ιουλίου 2022

Στο Ρέθυμνο 56χρονη έπεσε νεκρή μετά από 14 μαχαιριές που δέχτηκε από τον 61χρονο σύζυγός της με τον οποίο είχαν τέσσερα παιδιά.

16 Φεβρουαρίου 2024

Στο Ηράκλειο στα Καμίνια 49χρονος από την Αλβανία σήκωσε το όπλο του και πυροβόλησε στο κεφάλι την 29χρονη σύντροφό του από τη Ρουμανία με την οποία συζούσαν.

Σύμφωνα πάντα με το Σύνδεσμο Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου και Νομού Ηρακλείου πρόκειται για υποθέσεις που γνωρίζει ο Σύνδεσμος καθώς οι υποθέσεις είδαν το φως της δημοσιότητας και η Αστυνομία απέδειξε πως ήταν γυναικοκτονίες .Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου γυναίκες έφυγαν από τη ζωή ξαφνικά και οι Αρχές ακόμη αναζητούν την αιτία.

Οι περισσότεροι από τους δράστες ισχυρίστηκαν πως τις αγαπούσαν, ότι έχουν μετανιώσει ή ότι ήταν ατύχημα. Άλλοι ανέφεραν πως ζήλευαν και ότι τους απατούσαν.

“Είναι λύτρωση εάν πάρουν την απόφαση να μιλήσουν. Λύτρωση προσωπική αλλά κατ’ επέκταση για την οικογένεια. Είναι μία εγκληματική πράξη η οποία μπορεί να γίνει εφόσον υπάρχουν οι ενδείξεις. Όμως δεν το ξέρουμε πότε θα έρθει και με ποιους ανθρώπους έχουμε να κάνουμε.” Σημειώνει η κυρία Μαίρη Παχιαδάκη η Πρόεδρο του Συνδέσμου Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου και Νομού Ηρακλείου.

“Είναι κάποια νούμερα που δεν πρέπει να σταματήσουν να μας προβληματίζουν. Θα πρέπει να λέμε τις αλήθειες μας. Δεν είναι δυνατόν να σκοτώνονται τόσο απλά οι γυναίκες γιατί είναι απλά γυναίκες. Αυτό λέμε πάντα και για αυτό το λόγο η πράξη αυτή ονομάζεται γυναικοκτονία. Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν ότι κάνουν έγκλημα και κάποια στιγμή θα τιμωρηθούν”.

Υπενθυμίζεται πως στην Ελλάδα δεν έχει ακόμη νομοθετηθεί ο όρος γυναικοκτονία παρά του ότι ο όρος γυναικοκτονία αναγνωρίζεται και από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο της Ισότητας των Φύλων ως “την δολοφονία γυναικών και κοριτσιών λόγω του φύλου τους”.

. Φορείς και Σωματεία που στηρίζουν τις κακοποιημένες γυναίκες προσπαθούν για να γίνει αντιληπτό ότι ναι μεν πρόκειται για δολοφονία, όμως το έγκλημα αυτό είναι διαφορετικό. “Πρέπει να καταλάβουμε τη διαφορά και πρέπει να το βάλουμε στην παιδεία μας και δεν είναι απλό να αφαιρείς μια ζωή γιατί ζήλεψες η για λόγους τιμής. Τη γυναίκα πρέπει να τη σεβόμαστε”. Τονίζει η Μαίρη Παχιαδάκη.

Αρκετοί αντιδρούν με την υιοθέτηση του όρου “γυναικοκτονία”, υποστηρίζοντας ότι είναι μειωτικός για το γυναικείο φύλο. Ωστόσο ο όρος “γυναικοκτονία” (femicide) υπάρχει εδώ και πάνω από 40 χρόνια. Πρώτη φορά καταγράφηκε από την εγκληματολόγο Νταϊάνα Ράσελ το 1976.

Σαν όρος, έγινε ευρέως γνωστός στο εγκληματολογικό στερέωμα στις αρχές της δεκαετίας του ’90, λόγω του βιβλίου “Femicide: the politics of woman killing”, την επιμέλεια του οποίου είχαν αναλάβει η Ράσελ μαζί με την ακαδημαϊκό Τζιλ Ράντφορντ.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, γυναικοκτονία είναι η ανθρωποκτονία από πρόθεση γυναικών επειδή είναι γυναίκες.