Διαμάντια vs χρωματιστοί πολύτιμοι λίθοι:

Τι προτιμούν οι καταναλωτές

Κάθε χρόνο, η 14η Φεβρουαρίου ενδείκνυται για αγορά κοσμημάτων και προτάσεις γάμου. Φέτος. Οι Αμερικανοί καταναλωτές ξόδεψαν ποσό – ρεκόρ ύψους 6,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε κοσμήματα ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου. Σύμφωνα με τον Ανκούρ Ντάγκα, ιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας ηλεκτρονικού εμπορίου κοσμημάτων Angara, το εν λόγω χρηματικό ποσό αντιπροσωπεύει το 10% της συνολικής ετήσιας δαπάνης.

Γενικότερα, τη φετινή χρονιά, παρατηρήθηκε έντονη προτίμηση σε χρωματιστούς πολύτιμους λίθους, που αντικατέστησαν σε μεγάλο βαθμό την κλασική λάμψη των διαμαντιών. Ειδικότερα, η ζήτηση για δαχτυλίδια αρραβώνων με χρωματιστούς λίθους, όπως ζαφείρια και ρουμπίνια αυξήθηκε σημαντικά, ενώ παράλληλα, μείωση κατέγραψαν τα παραδοσιακά δαχτυλίδια με διαμάντια.

Περίπου το 5% των δαχτυλιδιών αρραβώνων, πριν από μια δεκαετία αποτελούνταν από χρωματιστούς πολύτιμους λίθους, ενώ, σήμερα, το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται σε περισσότερο από 15%. Η στροφή προς τους χρωματιστούς πολύτιμους λίθους αντικατοπτρίζει επίσης την επιθυμία του πελάτη για ένα «πιο προσωπικό δώρο», σύμφωνα με την Μπεθ Γκερστάιν, Ceo της Brilliant Earth, η οποία επισημαίνει ότι οι πολύτιμοι λίθοι, γενικά, «συμβαδίζουν με το κοινό της Gen Z, καθώς οι νέοι καταναλωτές επιθυμούν κάτι μοναδικό που αντικατοπτρίζει το δικό τους προσωπικό στιλ».

Σύμφωνα με το CNBC, εκπρόσωποι της βιομηχανίας εκτιμούν, ότι η αλλαγή αυτή οφείλεται, τόσο στην αυξανόμενη δημοφιλία των τεχνητών διαμαντιών, όσο και στην περιορισμένη προσφορά των φυσικών πολύτιμων λίθων. Οι τιμές χονδρικής για ζαφείρια, ρουμπίνια και άλλους πολύτιμους λίθους έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, καθιστώντας τους ολοένα και πιο ελκυστικούς για τους καταναλωτές που αναζητούν μοναδικά δώρα. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Άγριος ξυλοδαρμός 50χρονης πάνω στο πλοίο από τον σύζυγό της

«Υπάρχει μόνο ένα ορυχείο στη Μαδαγασκάρη που παράγει το μεγαλύτερο ποσοστό σε ρουμπίνια, παγκοσμίως», είπε ο Ντάγκα. «Αν εστιάσουμε στα ζαφείρια, τα ορυχεία της Βιρμανίας και του Κασμίρ είναι πλέον κλειστά, επομένως οι μοναδικοί παραγωγοί είναι η Σρι Λάνκα και η Μαδαγασκάρη. Όσον αφορά στην παραγωγή σμαραγδιών, βλέπουμε ότι η προμήθεια από τη Ζάμπια και την Κολομβία είναι πολύ πιο δύσκολη και ακριβή σε σύγκριση με το παρελθόν».