Χρήσιμες πληροφορίες

Σπεύδουμε να κάνουμε υποθέσεις για τη συμπεριφορά των σκύλων με βάση την εμφάνιση των τριχωτών φίλων μας. Είναι όμως η ράτσα ενός σκύλου ακριβής δείκτης για τον τρόπο που θα συμπεριφέρεται;

Είναι εύκολο να υποθέσουμε ότι η φυλή ενός σκύλου είναι ένα γενετικό σχέδιο για τον ακριβή τρόπο με τον οποίο θα εξελιχθεί ένα κουτάβι, ειδικά δεδομένων των λεπτομερών γνωρισμάτων και χαρακτηριστικών που περιλαμβάνονται σε κάθε περιγραφή φυλής.

Τι συμβαίνει όμως όταν φέρνετε στο σπίτι σας μια ράτσα με τη φήμη ότι είναι ένας “σίγουρος, αστείος και ατρόμητος” σκύλος που αποδεικνύεται ότι κάθε άλλο παρά τέτοιος είναι; Είναι το κουτάβι σας μια εξαίρεση ή υπάρχουν περισσότερα στην προσωπικότητα ενός σκύλου από αυτά που είναι κωδικοποιημένα στα γονίδιά του;

Βασικά συμπεράσματα

Η συμπεριφορά ενός σκύλου δεν είναι εγγυημένη μόνο από τη φυλή. Σύμφωνα με μια μελέτη, η φυλή ενός σκύλου εξηγεί περίπου το 9% της συνολικής συμπεριφοράς του.
Η συνολική εμπειρία ζωής ενός σκύλου είναι ένας καλύτερος προγνωστικός δείκτης για τον τρόπο με τον οποίο θα αλληλεπιδράσει με τον κόσμο γύρω του.

Επηρεάζει η φυλή τη συμπεριφορά;

Η φυλή αναμφίβολα επηρεάζει πτυχές της συμπεριφοράς ενός σκύλου – είναι μέρος του λόγου για τον οποίο αναθέτουμε στα Border Collies την ποιμενική εργασία και όχι στα Δαλματίας. Αλλά σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, η γενετική καλωδίωση ενός σκύλου μπορεί να μην έχει τόσο μεγάλη βαρύτητα στην προσωπικότητά του όσο υποτίθεται κάποτε.

Η μελέτη περιελάμβανε περισσότερους από 18.000 σκύλους και εξέτασε γονείς κατοικίδιων ζώων για θέματα που κυμαίνονταν από την κοινωνικότητα του σκύλου τους με άλλα σκυλιά και ανθρώπους, την ικανότητα του σκύλου τους να ακολουθεί οδηγίες, μέχρι το ενδιαφέρον του σκύλου τους για τα παιχνίδια. Η μελέτη διαπίστωσε ότι η φυλή εξηγεί μόνο το 9% περίπου της συμπεριφοράς ενός μεμονωμένου σκύλου.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι περιγραφές της προσωπικότητας των φυλών της Αμερικανικής Λέσχης Κένελ περιγράφουν τον εξιδανικευμένο σκύλο της συγκεκριμένης φυλής – όχι εγγύηση.

Προσδοκίες των γονέων κατοικίδιων ζώων έναντι της συμπεριφοράς των σκύλων

Οι γονείς κατοικίδιων ζώων συχνά συνάπτουν σχέσεις με σκύλους, ιδιαίτερα με καθαρόαιμους σκύλους, υποθέτοντας πώς θα ανταποκριθούν στον κόσμο γύρω τους. Αυτό δημιουργεί ακούσια αυτοεκπληρούμενες προφητείες των σκύλων.

Για παράδειγμα, αν πιστέψουμε στην ιδέα ότι όλα τα τσιουάουα έχουν την τάση να τσιμπάνε, μπορεί να διαγράψουμε τη συμπεριφορά ως “απλώς μέρος του πακέτου”, αν ένα κουτάβι τσι αρχίζει να δαγκώνει τα δάχτυλα όταν το παίρνουν στα χέρια (μια αντίδραση που μπορεί να έχουν πολλά κουτάβια), αντί να λάβουμε μέτρα για να μετριάσουμε τη δυσφορία του σκύλου.

Με βάση την περιγραφή της ράτσας τους, μπορεί επίσης να υποθέσουμε ότι κάθε λαμπραντόρ είναι χαλαρό και καλό με τα παιδιά, για να ανακαλύψουμε ότι ένα λαμπραντόρ που δεν είχε ποτέ εμπειρία με παιδιά μπορεί να είναι νευρικό γύρω τους.

Η συμπεριφορά είναι περίπλοκη και ρευστή, και ενώ η ράτσα ενός σκύλου σίγουρα παίζει ρόλο στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του σκύλου, οι τρόποι με τους οποίους τα σκυλιά μας συμπεριφέρονται στην πραγματικότητα βασίζονται σε έναν συνδυασμό παραγόντων.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι περιγραφές της προσωπικότητας των φυλών της Αμερικανικής Λέσχης Κένελ περιγράφουν τον εξιδανικευμένο σκύλο της συγκεκριμένης φυλής – δεν αποτελούν εγγύηση.

Πηγή: petkeepers.gr