Ο κνησμός είναι πιο έντονος κατά τις βραδινές ώρες, καθώς εκείνη την ώρα το άκαρι της ψώρας είναι πιο ενεργό

Η ψώρα είναι η δερματική νόσος που οφείλεται σε ένα παράσιτο. Η προσβολή του δέρματος γίνεται από το ανθρώπινο άκαρι της ψώρας με το όνομα Sarcoptes scabiei var. hominis.

Το μικροσκοπικό ενήλικο θηλυκό άκαρι της ψώρας τρυπώνει στο ανώτερο στρώμα του δέρματος, όπου ζει και γεννά τα αυγά του. Τα πιο κοινά συμπτώματα της ψώρας είναι ο έντονος κνησμός, ιδίως κατά τις βραδινές ώρες, και τα εξανθήματα που μοιάζουν με σπυράκια.

Ο κνησμός είναι πιο έντονος κατά τις βραδινές ώρες, καθώς εκείνη την ώρα το άκαρι της ψώρας είναι πιο ενεργό λόγω της θερμοκρασίας του σώματος.

Πώς μεταδίδεται η ψώρα;

Η μετάδοση της ψώρας γίνεται με την άμεση επαφή, δέρμα με δέρμα, με ένα άτομο που έχει ήδη μολυνθεί με ψώρα ή με μολυσμένα αντικείμενα. Πρόκειται για ιδιαίτερα μεταδοτικό νόσημα και μπορεί να μεταδοθεί εύκολα σε συνθήκες συχρωτισμού, όπου υπάρχει στενή σωματική και δέρμα-με-δέρμα επαφή. Η νόσος έχει παγκόσμια εξάπλωση και προσβάλλει ανθρώπους όλων των φυλών και κοινωνικών ομάδων.

Υπάρχουν δύο είδη ψώρας: η απλή ψώρα και η νορβηγική ψώρα.

Στην περίπτωση της απλής ψώρας, η άμεση επαφή πρέπει συνήθως να είναι στενή και παρατεταμένη. Για παράδειγμα, μία απλή σύντομη χειραψία ή ένα απλό σύντομο αγκάλιασμα με άτομο που έχει απλή ψώρα συνήθως δεν επαρκούν για τη μετάδοση της απλής ψώρας, ενώ υψηλό κίνδυνο μετάδοσης θεωρείται η παρατεταμένη δέρμα με δέρμα επαφή (π.χ. πιάσιμο χέρι με χέρι) για 5-10 λεπτά συνεχόμενα.

Μετάδοση μπορεί να συμβεί και με την κοινή χρήση ρούχων, πετσετών και κρεβατιών (στρωμάτων και κλινοσκεπασμάτων), εάν αυτά έχουν μολυνθεί από άτομο που πάσχει και χρησιμοποιηθούν από άλλο άτομο (έμμεση μετάδοση). Ωστόσο, αυτή η έμμεση μετάδοση συμβαίνει πιο εύκολα σε περίπτωση πάσχοντος από νορβηγική ψώρα, ενώ στην απλή ψώρα είναι ασυνήθιστος ο τρόπος αυτός μετάδοσης.

Τι είναι η νορβηγική ψώρα

Η «νορβηγική» ψώρα είναι βαρύτερη και πολύ μεταδοτική μορφή της νόσου, με αυξημένο φορτίο παρασίτων, που εμφανίζεται συνήθως σε ανοσοκατεσταλμένα, ηλικιωμένα ή εξασθενημένα άτομα ή άτομα με αναπηρία, με εκτεταμένη παρουσία δερματικών βλαβών (εκτεταμένη παρουσία εφελκίδων-υπερκερατωσικών πλακών, πεπαχυσμένων «κρουστών», λεπιών), που μπορεί να μεταδοθεί ακόμη και με σύντομη άμεση δερματική επαφή με τον πάσχοντα ή με επιμολυσμένα αντικείμενα που χρησιμοποίησε ο πάσχων (όπως ρούχα, κλινοσκεπάσματα, έπιπλα).