Γλυκατζήδες έπαθαν «πλάκα» με το πώς φτιάχνονται τα χριστουγεννιάτικα ζαχαρωτά (βίντεο)

Ξεκίνησαν ως απλές λευκές ράβδοι ζάχαρης πριν από αρκετούς αιώνες

Τα ζαχαρωτά αποτελούν βασικό στοιχείο της χριστουγεννιάτικης περιόδου, με τα φωτεινά τους χρώματα να κοσμούν τα πάντα, από ευχετήριες κάρτες μέχρι εορταστικούς στολισμούς.

Ωστόσο, όλα αυτά τα γλυκά που λατρεύουν τα παιδιά ξεκίνησαν ως απλές λευκές ράβδοι ζάχαρης πριν από αρκετούς αιώνες. Το 1600, ένας Γερμανός δάσκαλος φέρεται να δημιούργησε αυτές τις λιχουδιές όπως ακριβώς τις ξέρουμε σήμερα, αφού φαίνεται να εμπνεύστηκε από το μπαστούνι ενός βοσκού.

Σκοπός του ήταν να προσφέρει στα παιδιά κάτι για να διασκεδάζουν κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Επίδομα 250 ευρώ: Πότε θα γίνει η δεύτερη πληρωμή

Πρόσφατα οι ζαχαροπλάστες του How It’s Made περιέγραψαν λεπτομερώς πώς ένα μείγμα «τέχνης και επιστήμης» χρησιμοποιείται για τη μετατροπή μερικών βασικών συστατικών σε αυτό το λαχταριστό γλυκό. Οι ίδιοι εξηγούν ότι χρειάστηκαν πάρα πολλά χρόνια για να πάρουν αυτά τα γλειφιτζούρια την ερυθρόλευκη μορφή που ξέρουμε όλοι σήμερα.

Στο βίντεο τους στο Youtube αναφέρουν ότι «μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες φτιάχνονται σχεδόν 2 δισεκατομμύρια τέτοια ζαχαρωτά κάθε χρόνο», με τα περισσότερα να πωλούνται τις εβδομάδες πριν από τα Χριστούγεννα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ζαχαροπλάστες κάθονται μετά τις γιορτές.

Αντιθέτως, εργάζονται ακούραστα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους για να ανταποκριθούν στην τεράστια ζήτηση που συνοδεύει την εορταστική περίοδο. Παρά τα πολύχρωμα σχέδια και τη μακρά, εξελισσόμενη ιστορία αυτής της γλυκιάς λιχουδιάς, τα συστατικά έχουν παραμείνει σχετικά αμετάβλητα.

Η ζάχαρη εξακολουθεί να είναι η βάση του γλειφιτζουριού, μαζί με σιρόπι καλαμποκιού – το οποίο δίνει στα «ζαχαροκάλαμα» μια υπέροχη λάμψη . Αυτό, ωστόσο, που τα απογειώνει είναι το έλαιο μέντας ή τεχνητά αρώματα για την αίσθηση μέντας.

Οι ειδικοί σημειώνουν ότι χρησιμοποιούν τεράστια χάλκινα καζάνια για να βράσουν το σιρόπι καλαμποκιού, τη ζάχαρη και το νερό μέχρι να φτάσουν σε ένα στάδιο «σκληρής κλωστής». Μόλις φτάσει σε αυτό το σημείο, το μείγμα αναποδογυρίζεται σε ένα τραπέζι ψύξης και χωρίζεται σε δύο παρτίδες.

Στη μία παρτίδα ρίχνουν μια σταγόνα χρωστικής ουσίας, ενώ το αρωματικό έλαιο μέντας ανακατεύεται στην άλλη παρτίδα. Αυτή η άχρωμη παρτίδα μέντας ρίχνεται στη συνέχεια πάνω από ένα γάντζο για να αεριστεί και να αποκτήσει ένα «αδιαφανές λευκό» χρώμα.

Εν τω μεταξύ, το μείγμα με την κόκκινη απόχρωση διαμορφώνεται σε «μακριά λεπτά σχοινιά» και τοποθετείται περίτεχνα πάνω από τη λευκή παρτίδα.

Στη συνέχεια, ένα μηχάνημα αναλαμβάνει να κόψει κάθε κομμάτι στο ακριβές μέγεθος, ενώ λίγο αργότερα. ψύχονται για να διασφαλιστεί ότι θα σταθεροποιηθούν και θα διατηρήσουν την μορφή τους.

Στο τέλος, αυτές οι γλυκές λιχουδιές τυλίγονται σφιχτά, με τις μηχανές του εργοστασίου.

Πηγή: gazzetta.gr