Το έργο «Αυτές τις μέρες» συμμετέχει στην παραγωγή του Δήμου Χανίων «Ανοιχτά Πανιά 2023»

Η δράση «Αυτές τις ημέρες» αναπτύχθηκε μέσα από ένα βιωματικό εργαστήριο προφορικής ιστορίας

Το συμμετοχικό έργο «Αυτές τις μέρες» της Ανθούλας Μαρινάκη και του Θοδωρή Προδρομίδη συμμετέχει στο Φεστιβάλ πρωτότυπης καλλιτεχνικής δημιουργίας και πρωτογενούς παραγωγής του Δήμου Χανίων «Ανοιχτά Πανιά» 2023, που πραγματοποιείται για τρίτη συνεχή χρονιά, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.

Η δράση «Αυτές τις ημέρες» αναπτύχθηκε μέσα από ένα βιωματικό εργαστήριο προφορικής ιστορίας. Mέσα από διαδικασίες αλληλοεπιλογής, δημιουργήθηκε μια ομάδα εργασίας αποτελούμενη από καλλιτέχνες και μέλη της τοπικής κοινωνίας των Χανίων, με σκοπό να αναπτύξει και να μοιραστεί κοινά καλλιτεχνικά εργαλεία.

Είναι ένα έργο που λειτουργεί στα όρια της καλλιτεχνικής δημιουργίας με τον κοινωνικοπολιτικό χώρο της αλληλέγγυας μαθησιακής διαδικασίας, προτείνοντας την αξιοποίηση των τεχνών ως εργαλείο ψυχοβελτίωσης και κάνοντας μια παραστατική χρήση του αστικού ιστού των Χανίων, προκειμένου να εξερευνήσει τη σχέση μεταξύ ανθρώπων, πόλης και ταυτοτήτων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Αβάσταχτη θλίψη: Πέθανε ο πατέρας του Γιώργου Παυλάκη λίγες μέρες μετά τον ξαφνικό χαμό του γιου του

Η εικαστική εγκατάσταση παρουσιάζει την ομάδα ως μια δυναμική συνθήκη καταγραφής σωμάτων και βιωμάτων, ατομικών και συλλογικών αφετηριών και επιθυμιών μέσα από πολυμεσικά έργα που διεκδικούν μια αναδιοργάνωση του χώρου.

Οι δύο παραστάσεις θεάτρου φόρουμ καλούν σε μια κοινή επεξεργασία με αυτοσχεδιαστικό σκηνικό διάλογο μεταξύ της ομάδας και του κοινού. Η συλλογική κατασκευή της ιστορίας αντλεί υλικό από τις ανάγκες και προσωπικές καταθέσεις των μελών της ομάδας.
Το ανοιχτό εργαστήριο θεάτρου φόρουμ ανοίγει τις διαδικασίες με τις οποίες δούλεψε η ομάδα για την παραγωγή των παραστάσεων και προσφέρει την βιωματική διεργασία μιας ιστορίας θεάτρου φόρουμ ως προς την επικοινωνία και επεξεργασία με το κοινό.

Στόχος του εργαστηρίου είναι οι συμμετέχοντες να εξοικειωθούν με τα εργαλεία του θεάτρου του καταπιεσμένου και να τα μοιραστούν με τις δικές τους κοινότητες και ομάδες, με βάση το ερώτημα για το αν οι τέχνες μπορούν να αποτελούν εργαλεία διεκδικήσεων.