Κατερίνα Σπυριδάκη: «Έπρεπε να περάσουν 25 χρόνια για το οικόπεδο στη Μονή Καλυβιανή»

“Οι κάτοικοι του Μακρύ Γιαλού δεν ζητούν χάρη. Ζητούν δικαιοσύνη και ανταποδοτικότητα”

Χρειάστηκαν δύο Ερωτήσεις & Αιτήσεις Κατάθεσης Εγγράφων (ΑΚΕ), πολυάριθμες παρεμβάσεις της Βουλευτή Λασιθίου του ΠΑΣΟΚ, κας Κατερίνας Σπυριδάκη, σε ομιλίες στη Βουλή επί νομοσχεδίων του Υπουργείου Υγείας, δύο συναντήσεις με τον τέως και νυν Υπουργό Υγείας, δύο «εξαγγελίες-φάντασμα» περί ένταξης του έργου στο Ταμείο Ανάκαμψης, είκοσι πέντε χρόνια στασιμότητας και οι επίμονες πιέσεις της κας Χατζάκη – χήρας του δωρητή, με απειλή μεταβίβασης του οικοπέδου στη Μονή Καλυβιανή, για να φτάσουμε σε μια Ανακοίνωση Πρόθεσης Χρηματοδότησης για το Πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο Μακρύ Γιαλού.

Η λέξη «πρόθεση» αποτυπώνει με ακρίβεια τη διαρκή ομηρία του έργου. Όχι ένταξη. Όχι δημοπράτηση. Απλώς πρόθεση. Και μαζί με αυτή, νέα χρονικά περιθώρια, νέες υποβολές προτάσεων, νέες αξιολογήσεις, νέα αναμονή, με καταληκτική ημερομηνία την 31η Οκτωβρίου 2025.

Παρόλο που το Υπουργείο Υγείας δεν έχει ακόμη απαντήσει στην τελευταία Ερώτηση σε συνδυασμό με ΑΚΕ που κατατέθηκε από τη Βουλευτή στις 10 Φεβρουαρίου 2025, η απάντηση της Γενικής Γραμματείας ΕΣΠΑ μέσω του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών (Α.Π.: 30172/ΕΞ/2025 ΥΠΕΘΟΟ 18.02.2025) είναι αποκαλυπτική:

«Τόσο κατά την Προγραμματική Περίοδο 2014-2020, όσο και κατά την τρέχουσα Προγραμματική Περίοδο 2021-2027 δεν υποβλήθηκε πρόταση προς ένταξη στο Περιφερειακό Πρόγραμμα Κρήτης για το έργο ‘Πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο Μακρύ Γιαλού’. […]

Η δυνατότητα χρηματοδότησης του εν λόγω περιφερειακού ιατρείου προϋποθέτει [μεταξύ άλλων] την ανάδειξη του έργου ως προτεραιότητα στην προαναφερόμενη χαρτογράφηση των αναγκών σε επίπεδο Περιφέρειας από το Υπουργείο Υγείας.»

Τα ερωτήματα, όμως, των Λασιθιωτών παραμένουν αναπάντητα: Τι ακριβώς άλλαξε τώρα και «προτίθεται» το Υπουργείο να χρηματοδοτήσει το έργο αυτό και να το εντάξει στις προτεραιότητές του; Γιατί προηγήθηκαν τόσες δημόσιες εξαγγελίες για το Ταμείο Ανάκαμψης, χωρίς να έχει υποβληθεί ποτέ ούτε μία πρόταση ένταξης; Ποιοι ευθύνονται για αυτή τη θεσμική αδράνεια, αλλά για το «παιχνίδι ένταξης-απένταξης» του έργου στο Ταμείο Ανάκαμψης;

Ας ελπίσουμε ότι αυτή η ανακοίνωση πρόθεσης δεν είναι ακόμη ένα γραφειοκρατικό χαρτί που θα μείνει στα συρτάρια. Ας ελπίσουμε ότι η χρηματοδότηση του έργου αυτού δεν θα αποτελέσει επικοινωνιακή σημαία μελλοντικής προεκλογικής περιόδου. Ας ελπίσουμε ότι η «πρόθεση» του Υπουργείου θα συνοδευτεί επιτέλους από πράξεις: κατάθεση ώριμης πρότασης, ένταξη, δημοπράτηση, υλοποίηση – χωρίς παρατάσεις, χωρίς καθυστερήσεις.

Γιατί οι κάτοικοι του Μακρύ Γιαλού δεν ζητούν χάρη. Ζητούν δικαιοσύνη και ανταποδοτικότητα. Και πρόσβαση σε δημόσιες δομές υγείας που τους οφείλει η Πολιτεία εδώ και δεκαετίες.