Στο στόχαστρο τα τροχόσπιτα: Νέος νόμος βάζει «φρένο» στην ελευθερία διαμονής και μετακίνησης

Αυστηρές κυρώσεις για τα τροχόσπιτα

Με τον νέο Νόμο 5170/2025, που εγκρίθηκε πρόσφατα, επιβάλλονται σαρωτικές αλλαγές στη τροχόσπιτα – τόσο στη χρήση όσο και στη στάθμευση αυτοκινούμενων και ρυμουλκούμενων – προκαλώντας έντονες αντιδράσεις ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Άρθρο 27, περιορίζεται ουσιαστικά η δυνατότητα ελεύθερης διαβίωσης και μετακίνησης με τροχόσπιτα, ακόμα και εντός ιδιωτικών εκτάσεων. Η νέα διάταξη προβλέπει, μεταξύ άλλων, την απαγόρευση φιλοξενίας περισσότερων από ενός τροχόσπιτου σε ιδιωτική ιδιοκτησία, κάτι που πολλοί χαρακτηρίζουν πλήγμα όχι μόνο στον εναλλακτικό τουρισμό, αλλά και σε θεμελιώδη δικαιώματα ιδιοκτησίας.

Αυστηρές κυρώσεις για τα τροχόσπιτα

Η νομοθεσία εισάγει αυστηρές απαγορεύσεις για τροχόσπιτα ως προς την εγκατάσταση ή στάθμευση σε κοινόχρηστους χώρους – όπως παραλίες, πάρκα και δασικές εκτάσεις – χωρίς καμία εξαίρεση ως προς τη διάρκεια παραμονής. Ακόμη και μια σύντομη στάση μπορεί να οδηγήσει σε διοικητικές ή και ποινικές κυρώσεις.

Η σχετική διάταξη προβλέπει ποινή φυλάκισης έως τρεις μήνες ή πρόστιμο 300 ευρώ ανά άτομο ή όχημα, με δυνατότητα άμεσης επιβολής από τις αστυνομικές και λιμενικές αρχές, συνοδευόμενη από υποχρεωτική απομάκρυνση των οχημάτων.

Ένας τρόπος ζωής στο περιθώριο

Η κυβέρνηση επικαλείται την προστασία του περιβάλλοντος ως κίνητρο για τις ρυθμίσεις, ωστόσο οι ιδιοκτήτες τροχόσπιτων υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μια αδικαιολόγητη στοχοποίηση ενός απολύτως νόμιμου και ασφαλισμένου μέσου μετακίνησης.

Οι επικριτές του συγκεκριμένου Νόμου επισημαίνουν ότι πλήττεται ένας προσβάσιμος, οικονομικός και οικολογικός τρόπος διακοπών. Οικογένειες, συνταξιούχοι και ταξιδιώτες που επιλέγουν τη ζωή με τροχόσπιτα, αντιμετωπίζονται πλέον ως παραβάτες, με μοναδικό «παράπτωμα» την εναλλακτική επιλογή διαμονής.

Περιορισμοί ακόμη και εντός… οικοπέδου

Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλεί η διάταξη που απαγορεύει τη φιλοξενία δεύτερου τροχόσπιτου σε ιδιωτική έκταση, ανεξαρτήτως του αν πρόκειται για φιλικό ή συγγενικό πρόσωπο και ανεξαρτήτως χρονικής διάρκειας. Κάτοικοι και ιδιοκτήτες μιλούν για πρωτοφανή παρέμβαση στην ιδιωτική περιουσία και ανοίκειο περιορισμό της προσωπικής ελευθερίας.

Για πολλούς, ο Νόμος εκπέμπει σαφές μήνυμα ότι ο τουρισμός επιτρέπεται μόνο για όσους μπορούν να αντέξουν το κόστος των συμβατικών καταλυμάτων και των οργανωμένων διακοπών. Η επιλογή για φθηνές, ευέλικτες και αυτόνομες διακοπές τίθεται εκτός πλαισίου, ενώ η κρατική ρύθμιση αποθαρρύνει κάθε εναλλακτική μορφή φιλοξενίας – ακόμη και όταν γίνεται σε ιδιωτικό έδαφος.

Με πληροφορίες του ieidiseis.gr