Οι δασμοί στις ΗΠΑ έχουν αντίκτυπο και στο Χόλυγουντ και τη βιομηχανία του κινηματογράφου. Τι επιπτώσεις αναμένεται να έχουν.

Ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε το περασμένο Σαββατοκύριακο ότι οι ταινίες έχουν επίσης μπει στο στόχαστρό του, προκειμένου να επιβάλει δασμούς.

«Η κινηματογραφική βιομηχανία στην Αμερική πεθαίνει πολύ γρήγορα», έγραψε στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσής του. «Άλλες χώρες προσφέρουν κάθε είδους κίνητρα για να τραβήξουν τους κινηματογραφιστές και τα στούντιό μας μακριά από τις Ηνωμένες Πολιτείες… Αυτή είναι μια συντονισμένη προσπάθεια από άλλα Έθνη και, επομένως, απειλή για την Εθνική Ασφάλεια. Είναι, εκτός από όλα τα άλλα, μηνύματα και προπαγάνδα!», έγραψε χαρακτηριστικά.

Οι μεγάλες υπερπαραγωγές στούντιο επωφελούνται από φορολογικές ελαφρύνσεις, φθηνότερο εργατικό δυναμικό και άλλα κίνητρα για γυρίσματα στο Λονδίνο, τη Νέα Ζηλανδία και τον Καναδά, μεταξύ άλλων χωρών. Αυτό είναι μία πραγματικότητα που δεν μπορεί να την αρνηθεί κανείς. Ταινίες μεσαίου και χαμηλού προϋπολογισμού γυρίζονται συχνά σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης όπως η Ρουμανία και η Βουλγαρία για τους ίδιους λόγους.

Ωστόσο, η λύση που προτείνει ο Τραμπ, είναι σαν… αλυσοπρίονο, σε μία κατάσταση που απαιτεί χειρουργικό νυστέρι.

Πώς θα επιβάλει κανείς δασμούς στις ταινίες; Αυτή είναι μια μορφή τέχνης. Δεν είναι σαν ένα αυτοκίνητο ή μια τηλεόραση, όπου αγοράζετε μεμονωμένα εξαρτήματα και τα συναρμολογείτε σε ένα προϊόν που έρχεται σε ένα κοντέινερ αποστολής. Οι ταινίες αποτελούνται από ιδέες που ζωντανεύουν στο πλατό. Ο Τραμπ θέλει να τιμολογήσει τις τιμές των εισιτηρίων; Προτείνει τη δημιουργία Blu-ray για ξένες ταινίες δύο φορές πιο ακριβά; Τι γίνεται με τις υπηρεσίες ροής;

Το πιο σημαντικό, όπως σημείωσε ο καθηγητής οικονομικών Justin Wolfers, οι ΗΠΑ εξάγουν πολύ περισσότερες ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές από ό,τι εισάγουν. Οι περισσότερες υπερπαραγωγές του Χόλυγουντ ισοσταθμίζουν τουλάχιστον, αν όχι υπερβαίνουν, τα εγχώρια έσοδά τους με τις πωλήσεις εισιτηρίων στο εξωτερικό. Έτσι, εάν τυπικά προσοδοφόρες αγορές όπως η Κίνα, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιαπωνία και η Αυστραλία επιλέξουν να επιβάλουν αντίποινα στις αμερικανικές ταινίες, αυτός θα ήταν ο ίδιος ο ορισμός, όπως λέει και ο Τραμπ, ενός «πολύ γρήγορου θανάτου» για την «κινηματογραφική βιομηχανία στην Αμερική». Η Κίνα, από την πλευρά της, απείλησε να κάνει ακριβώς αυτό πριν από σχεδόν ένα μήνα, όταν ο Τραμπ δεν μιλούσε ακόμη για ταινίες.

Αλλά δεν μιλάμε μόνο για οικονομικές απώλειες. Η τέχνη, σε οποιοδήποτε μέσο, μπορεί να προσφέρει διαφορετικές οπτικές γωνίες και να ενώσει κοινότητες. Οι ταινίες είναι ιδιαίτερα ικανές στην εξερεύνηση σύνθετων θεμάτων σε ένα σχετικά στενό χρονικό πλαίσιο. Είναι, και ήταν πάντα, μια παγκόσμια γλώσσα για την ανταλλαγή των ατομικών μας ιστοριών και ιδεών. Οι ΗΠΑ έχουν ωφεληθεί πολύ από αυτό το εμπόριο – τόσο πολύ που το Χόλυγουντ θεωρείται μια από τις μεγάλες βιομηχανίες της χώρας.

Οι ξένες ταινίες επιτρέπουν σε περισσότερους ανθρώπους να δουν τον εαυτό τους στην οθόνη. Εμπνέουν επίσης εγχώριους κινηματογραφιστές και συμβάλλουν στην ανάπτυξη της τέχνης. Υπάρχουν άλλα, λιγότερο υψηλά πλεονεκτήματα για την εκκίνηση. Η νοτιοκορεάτικη επιτυχία της Parasite, για παράδειγμα, απέφερε έσοδα 50 εκατομμυρίων δολαρίων στις ΗΠΑ, με τους θεατές να ξοδεύουν χρήματα όχι μόνο για εισιτήρια, αλλά ποπ κορν, καραμέλες και ποτά, ενισχύοντας τα αποτελέσματα των κινηματογραφικών αιθουσών.

Οι δασμοί στις ταινίες, φαίνεται, δεν έχουν μελετηθεί καλά. Ο Λευκός Οίκος έχει ήδη δώσει στη δημοσιότητα μια δήλωση, αλλά το μήνυμα δεν μπορεί να ανατραπεί. Οι πιο ανατριχιαστικές λέξεις στην ανάρτηση του Τραμπ το περασμένο Σαββατοκύριακο, ήταν αυτές που περιέγραφαν «τα άλλα έθνη» ως οργανισμούς για να μεταφέρουν τα δικά τους κακόβουλα «μηνύματα και προπαγάνδα».

Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση Τραμπ – στο όνομα του γενικού ενδιαφέροντός της για την «εθνική ασφάλεια» – δεν θα ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι αυτό είναι υπερβολή ή παράνοια. Ισως…

Πηγή: skai.gr