Θα είχε, πάντως, ενδιαφέρον να μελετήσει κανείς την καμπύλη των δημοτικών τελών σε όσους δήμους ακολούθησαν αντίστοιχο μοντέλο “συνεργασίας” με ιδιώτες
Το οικονομικό πλαίσιο του δήμου Ηρακλείου παραμένει ασφυκτικό, με δανεισμό για τις αμαρτίες του παρελθόντος και πάνω από 11 εκατ. ευρώ ανοιχτή εκκρεμότητα για το Πολιτιστικό Κέντρο.
Λίγο-πολύ γνωστή συνθήκη. Κι όμως, σύμφωνα με τον οδικό χάρτη της δημοτικής Αρχής, η βελτίωση των υπηρεσιών καθαριότητας – συγκεκριμένα, με την εκχώρηση (σε ιδιώτη) της αποκομιδής των ογκωδών αντικειμένων και της ανακύκλωσης – μπορεί να επιτευχθεί χωρίς καμία επιβάρυνση για τους δημότες. Πώς; Μέσω καλύτερης εισπραξιμότητας και αποδοτικότερης διαχείρισης, λέγεται.
Ο δήμαρχος, Αλέξης Καλοκαιρινός, το έθεσε πιο αισιόδοξα: «περισσότερο έργο με καλύτερη ποιότητα, χωρίς να αυξηθεί το κόστος». Και για το 2025, καμία αύξηση στα δημοτικά τέλη καθαριότητας, οδοφωτισμού ή χρήσης κοινοχρήστων χώρων. Όμως… για το 2026;
Διότι όταν στη σχέση Δήμου – Δημότη – Ανταποδοτικό τέλος μπαίνει και τρίτος παίκτης, δηλαδή ο ιδιώτης, το ερώτημα προκύπτει μόνο του (ή, για την ακρίβεια, παραμένει ρητορικό): Πώς εξασφαλίζεται το “ίδιο κόστος” όταν προστίθεται και το κέρδος της εταιρείας;
Ή, σε άλλη εκδοχή: Πώς ισοσκελίζεται ο προϋπολογισμός όταν αυξάνεται η εργολαβία; Με μείωση υπηρεσίας; Με συμπίεση μισθών; Με αραίωση δρομολογίων;
Οι καλύτερες ερωτήσεις δεν απαντήθηκαν ποτέ. Θα είχε, πάντως, ενδιαφέρον να μελετήσει κανείς την καμπύλη των δημοτικών τελών σε όσους δήμους ακολούθησαν αντίστοιχο μοντέλο “συνεργασίας” με ιδιώτες.
y
Ακολουθήστε μας στο Google News για να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα