Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Η αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό είναι διεθνές αλλά και εθνικό καθήκον»

Άρθρο-παρέμβαση της Προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας

Με ένα άρθρο-παρέμβαση για την Παλαιστίνη, που δημοσιεύτηκε στις 6/8/25 στο Dnews από τον Βασίλη Σκουρή, η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας απαντά στον Κυριάκο Μητσοτάκη για την πρόσφατη ρίψη ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα. Η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας γράφει στην ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:

Η αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό είναι διεθνές αλλά και εθνικό καθήκον

Άρθρο-παρέμβασή μου για την Παλαιστίνη, που δημοσιεύτηκε στις 6/8/25 στο Dnews από τον Βασίλη Σκουρή, μαζί με τα άρθρα και παρεμβάσεις 3 ακόμη πολιτικών αρχηγών (Σ.Φάμελου, Δ.Κουτσούμπα, Α.Χαρίτση), με τους οποίους προ μηνών αναλάβαμε κοινή πρωτοβουλία και απευθύναμε κοινή επιστολή στον Πρωθυπουργό, ο οποίος εξακολουθεί να κωφεύει και προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, χωρίς να έχει κάνει τα ελάχιστα οφειλόμενα κατά το διεθνές δίκαιο: η μεμονωμένη ρίψη τροφίμων από αέρος, χωρίς καμμία ενέργεια για να σπάσει ο αποκλεισμός της Γάζας και να σταματήσει η γενοκτονία με θύματα αμάχους, παιδιά, μωρά, είναι απλώς μια οικτρή προσπάθεια απόσεισης των βαρύτατων ευθυνών του κ. Μητσοτάκη και της Κυβέρνησής του για την συνεχιζόμενη συνεργασία με τον καταζητούμενο για διεθνή εγκλήματα Νετανιάχου.

Ακολουθεί το άρθρο-παρέμβαση της Ζωής Κωνσταντοπούλου:

Η αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό είναι διεθνές αλλά και εθνικό καθήκον

Της Ζωής Ν. Κωνσταντοπούλου, Προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας

Στην Παλαιστίνη διαπράττεται γενοκτονία, μπροστά στα μάτια της Ανθρωπότητας.
Με τον πιο ωμό και κυνικό τρόπο, ποδοπατιέται το Ποτέ Ξανά, που είπε η Ανθρωπότητα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ολοκαύτωμα.

Απέναντι σε αυτήν την συνεχιζόμενη θηριωδία, που έχει οδηγήσει στον θάνατο πάνω από 60.000 ανθρώπους εκ των οποίων σχεδόν 20.000 παιδιά, και απειλεί με θάνατο ολοένα και περισσότερους αθώους αμάχους, έχουμε καθήκον ως λαός να ορθώσουμε ανάστημα, να γίνουμε η φωνή των σκελετωμένων παιδιών και των απεγνωσμένων μανάδων και πατεράδων στην Παλαιστίνη που περιμένουν, επιτέλους, η Ανθρωπότητα να κάνει κάτι.

Ο ελληνικός λαός στάθηκε πάντοτε αλληλέγγυος στον Παλαιστινιακό λαό. Είμαστε άλλωστε κι εμείς ένας λαός που, όταν δοκιμάστηκε, είχε ως αρωγό την διεθνή αλληλεγγύη. Είμαστε ένας λαός που όρθωσε ανάστημα απέναντι στον Χίτλερ και τις δυνάμεις Κατοχής.

Και σήμερα οι πολίτες της χώρας μας στέκονται αλληλέγγυοι στον Παλαιστινιακό λαό με όποιον τρόπο μπορούν: κινηματικά, μέσα από τις διεθνείς πρωτοβουλίες που
πολλαπλασιάζονται (March to Gaza, Freedom Flotilla), αλλά και μέσα από διοργανώσεις και ακτιβιστικές δράσεις και, βέβαια, υποστηρίζοντας το κίνημα BDS- μποικοτάζ, αποεπένδυση, κυρώσεις προς το Κράτος και την Κυβέρνηση του Ισραήλ, που είναι υπαίτια διεθνών εγκλημάτων.

Η αφωνία της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι σε απόλυτη αναντιστοιχία με την βούληση, την επιθυμία, την παράδοση και την στάση ζωής του λαού μας. Είναι επίσης σε παραβίαση του διεθνούς δικαίου, του διεθνούς ποινικού δικαίου και των διεθνών εν γένει υποχρεώσεων της χώρας μας.

Η Ελληνική Κυβέρνηση οφείλει άμεσα να προβεί σε σειρά πρωτοβουλιών για την υπεράσπιση των αθώων θυμάτων της Γενοκτονίας:

• Άμεση Αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους, μια ενέργεια στην οποία
  προβαίνουν η μία μετά την άλλη οι χώρες της Δύσης. Η Ελληνική Βουλή έχει λάβει
  σχετική απόφαση από το 2015.
• Άμεση διακοπή των στρατιωτικών, εμπορικών και διπλωματικών σχέσεων με το Κράτος του Ισραήλ, που διαπράττει διεθνή εγκλήματα.
• Άμεση ενεργοποίηση πρωτοβουλιών στο πλαίσιο του Κεφαλαίου 7 και των αρμοδιοτήτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, του οποίου η Ελλάδα είναι σήμερα μέλος, για την διαφύλαξη της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας και την άμεση προστασία των αμάχων.
• Ουσιαστική συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την σύλληψη του καταζητούμενου Μπ.Νετανιάχου και κάθε άλλου υπόλογου προσώπου
• Ουσιαστική συνεργασία με το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την εφαρμογή της Απόφασης παύσης της Κατοχής στη Γάζα

Πρόκειται για ελάχιστες, οφειλόμενες και επιβεβλημένες ενέργειες που συνιστούν ταυτόχρονα διεθνή υποχρέωση και εθνικό καθήκον. Η διεθνής αλληλεγγύη και η υπεράσπιση των θυμάτων και των αμάχων, του δικαίου, ήταν πάντοτε ταυτισμένη με την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό.