Η ταινία «Οι Καταραμένοι» Από 21 Αυγούστου στους κινηματογράφους

Προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

H Weirdwave, από τις 21 Αυγούστου, παρουσιάζει στους κινηματογράφους την ιταλική ταινία Οι καταραμένοι του Ρομπέρτο Μινερβίνι, ένα συγκλονιστικό υπαρξιακό δράμα που διαδραματίζεται στην καρδιά του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου.

Η ταινία απέσπασε το βραβείο σκηνοθεσίας στο τμήμα “Ένα κάποιο βλέμμα” του Φεστιβάλ των Καννών και προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Χειμώνας του 1862, στην καρδιά του Αμερικανικού Εμφυλίου. Μια ομάδα αποτελούμενη από στρατιώτες των Βορείων έχει αναλάβει την αποστολή να ιχνηλατήσει μια αχαρτογράφητη περιοχή, στις εσχατιές των δυτικών πολιτειών.

Σε ένα απόκοσμο τοπίο τυλιγμένο στη σιωπή, οι περιπλανώμενοι άνδρες σταδιακά βυθίζονται σε έναν τόπο φασματικό και ομιχλώδη, όπου τα διαχωριστικά όρια ανάμεσα στην ηθική και στη βαρβαρότητα, ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο, μοιάζουν θολά και ασαφή.

Καθώς η αποστολή τους αλλάζει τελικά πορεία, το νόημα πίσω από την εμπλοκή τους αρχίζει να τους διαφεύγει και έρχονται αντιμέτωποι με ηθικά και υπαρξιακά διλήμματα που δοκιμάζουν την πίστη και την αφοσίωσή τους.

Μια μυσταγωγική αλληγορία για την αιματοβαμμένη ταυτότητα του αμερικανικού έθνους, ένας φόρος τιμής στις πρώτες δημιουργίες του Τέρενς Μάλικ, η ταινία του Ρομπέρτο Μινερβίνι παντρεύει τον ιστορικό ρεαλισμό με έναν απειλητικό νατουραλισμό.

Καθηλωτική φωτογραφία, αμφισβήτηση των ανδρικών προτύπων και προσοχή στην ιστορική λεπτομέρεια, συνθέτουν μια ταινία που ανοίγει το κάδρο στα αχανή τοπία της αμερικανικής Δύσης (Μοντάνα) και ταυτόχρονα εστιάζει στις εσωτερικές συγκρούσεις των χαρακτήρων.

Ο Ρομπέρτο Μινερβίνι είναι ένας σκηνοθέτης ιταλικής καταγωγής που ζει και εργάζεται στην Αμερική. Θεωρείται παγκοσμίως ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς αφηγηματικών ντοκιμαντέρ, τα οποία συνδυάζουν τη δραματοποιημένη εξιστόρηση γεγονότων με την παρατήρηση.

Στους Καταραμένους, την πρώτη του ταινία μυθοπλασίας, συνεχίζει να εξερευνά το περιθώριο και τις κοινωνικές εντάσεις, ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στη φιλμογραφία του.

Όπως έχει πει, μέσα από την ιστορία των ηρώων του ήθελε να αφηγηθεί την ευρύτερη ιστορία και να μιλήσει για το μεγάλο χάσμα μεταξύ αμερικανικού Βορρά και Νότου, για τον Χριστιανισμό και την τοξική αρρενωπότητα.

«Πάντα είχα ένα πρόβλημα με τις πολεμικές ταινίες εξαιτίας των αρχέτυπων που κυριαρχούν σε αυτές: η ιδέα του δίκαιου αγώνα, του καλού εναντίον του κακού, της εκδίκησης, του ηρωισμού.

Ποτέ δεν έβλεπα μια προσέγγιση που θα χαρακτήριζα ανθρώπινη. Αντίθετα, οι ταινίες αυτές ήταν γεμάτες στερεότυπα που διαδίδουν ψευδείς ιδέες και πεποιθήσεις για τον πόλεμο.

Είναι τρελό για μένα οι άνθρωποι να εμπιστεύονται μια κυβέρνηση – ειδικά εδώ στις ΗΠΑ, αλλά όχι μόνο εδώ – σε θέματα πολέμου και άμυνας.

Ο πόλεμος να παρουσιάζεται σαν κάτι ανέγγιχτο και αναπόδραστο.

Υπάρχει πάντα μια δικαιολογία που μετατρέπει τον πόλεμο σε κάτι το στρεβλά ιερό, κάτι σαν θέλημα Θεού.

Κι όμως, ο πόλεμος είναι αναμφισβήτητα ό, τι πιο απάνθρωπο υπάρχει».

Η ταινία, αμφισβητεί την έννοια της γενναιότητας και του θάρρους, του ηρωισμού και της θυσίας.

Το ότι πρωταγωνιστούν άντρες κάνει τα πράγματα πιο περίπλοκα ακριβώς λόγω του τρόπου με τον οποίο ο ανδρικός ηρωισμός απεικονίζονται συνήθως στις πολεμικές ταινίες.

«Η πορεία των ηρώων στους Καταραμένους είναι περισσότερο ένα εσωτερικό ταξίδι, όπου θάρρος σημαίνει θάρρος να είσαι αυτό που θέλεις να είσαι».

Η αντίληψη πως ο πόλεμος είναι δήθεν αναγκαίο κακό ήταν καθοριστική και της δικής του εμπειρίας, ζώντας στην Αμερική.

«Το γεγονός ότι ο πόλεμος αντιπροσωπεύει ένα τεράστιο κομμάτι της οικονομίας των ΗΠΑ, το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται ασφαλείς και προστατευμένοι μέσα από τον πόλεμο, το γεγονός ότι υπάρχει μία οικονομική μηχανή που δικαιολογεί την απώλεια ανθρώπινων ζωών… Όλα αυτά, ειδικά στο Νότο που ζούσα, με είχαν προβληματίσει πολύ.

Υπ΄αυτή την έννοια οι Καταραμένοι είναι μια ταινία γύρω από την εμπειρία που με διαμόρφωσε ως έναν Αμερικανό πολίτη».

ΟΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ (ΤΗΕ DAMNED, ΙΤΑΛΙΑ – ΗΠΑ -ΒΕΛΓΙΟ, 2024, 88’)
Σκηνοθεσία: Ρομπέρτο Μινερβίνι
Σενάριο: Ρομπέρτο Μινερβίνι
Ηθοποιοί: Τζερεμάια Κναπ, Ρενέ Σόλομον, Νόα Κάρλσον

Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ