Χανιά: Σε απόγνωση οι λιμενικοί – «Έχουμε μετατραπεί σε τραπεζοκόμους, νοσηλευτές, ψυχολόγους και τραυματιοφορείς αντί να ασκούμε το καθήκον μας»

Δείτε αναλυτικά την επιστολή

Επικίνδυνες και απαράδεκτες συνθήκες στον προσωρινό χώρο φύλαξης μεταναστών στην Αγυιά Χανίων καταγγέλλει η Ένωση Λιμενικών, με επιστολή προς την ηγεσία του Λιμενικού Σώματος και την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Ναυτιλίας

«Αξιότιμοι κύριοι,

Η κατάσταση στον προσωρινό χώρο φύλαξης μεταναστών στην Αγυιά Χανίων έχει ξεπεράσει κάθε όριο αντοχής και ανοχής. Τα στελέχη του Λιμενικού Σώματος καλούνται καθημερινά να εκτελέσουν υπηρεσίες που δεν ανήκουν στις αρμοδιότητές τους, σε συνθήκες επικίνδυνες, απάνθρωπες και εξευτελιστικές. Από την αρχή της έξαρσης των μεταναστευτικών ροών στην Κρήτη έχουμε παρέμβει και αναφερθεί ως Ένωση, πολλές φορές για τις ελλείψεις, τις ανάγκες των υπηρεσιών μας και την επιτακτική ανάγκη να ενισχυθούν ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν εκτός των άλλων καθηκόντων τους και σε αυτό το μεγάλο βάρος που τους προστέθηκε με την έξαρση του μεταναστευτικού.

Η αλήθεια είναι μία: έχουμε μετατραπεί σε τραπεζοκόμους, νοσηλευτές, ψυχολόγους και τραυματιοφορείς αντί να ασκούμε το καθήκον μας. Οι βάρδιες είναι υποστελεχωμένες, με την μηνιαία ενίσχυση να έχει μειωθεί από δέκα (10) σε πέντε (5) άτομα, όταν χρειάζονται τουλάχιστον τριάντα (30) στελέχη για την 24ωρη φύλαξη στην Αγυιά και στο Νοσοκομείο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Βορίζια: «Άρωμα αρχαιοκαπηλίας πίσω από το μακελειό» βλέπει ο Τσούκαλης – Τι ερευνούν οι Αρχές

Ταυτόχρονα, οι φυλάξεις παρατείνονται για εβδομάδες ολόκληρες, με αποτέλεσμα τα στελέχη μας να καταρρέουν σωματικά και ψυχικά και να μας μεταφέρουν την αγωνία τους και τους φόβους τους με τους διαπληκτισμούς και τις εντάσεις που εξελίσσεται καθημερινά στον προσωρινό χώρο φύλαξης της Αγυιάς.

Η αναλογία φύλαξης έχει φτάσει στο 1 στέλεχος ανά 100 κρατούμενους, κάτι που καθιστά προδιαγεγραμμένη την αποτυχία σε περίπτωση εξέγερσης ή μαζικής διαφυγής. Είναι ξεκάθαρο ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι αδύνατη οποιαδήποτε αντιμετώπιση. Και τότε, ποιος θα φέρει την ευθύνη;

Τα στελέχη μας κινδυνεύουν να βρεθούν κατηγορούμενοι ποινικά και πειθαρχικά για κάτι που ήταν εξαρχής αδύνατο να αποτραπεί.

Οι κρατούμενοι συχνά προχωρούν σε απεργίες πείνας, μαζικές διαμαρτυρίες, διαπληκτισμούς και επιθέσεις μεταξύ

τους, δημιουργώντας καθημερινά εκρηκτικές καταστάσεις που διαχειρίζονται οι συνάδελφοι χωρίς καμία προστασία και καμία εκπαίδευση για τέτοιες συνθήκες

Η διάταξη του Υπουργού Μετανάστευσης κ. Πλεύρη προβλέπει ότι τα παρανόμως εισερχόμενα πρόσωπα (ΠΕΠ) θα θεωρούνται ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ και θα μεταφέρονται υποχρεωτικά σε κλειστή δομή, ενώ προβλέπει και την άμεση παράδοση των κρατουμένων στην ΕΛ.ΑΣ. για την άμεση μεταγωγή τους σε κλειστή δομή, κάτι που ουδέποτε εφαρμόστηκε, με αποτέλεσμα το Λιμενικό Σώμα να έχει καταλήξει να επιτηρεί διαρκώς κρατούμενους σε έναν χώρο που δεν είναι ούτε κατάλληλος, ούτε θεσμοθετημένος για κράτηση.

Δεν αντέχουμε άλλο να παίζουμε τις ζωές και τις καριέρες μας κορόνα – γράμματα.

Δεν αντέχουμε άλλο να μας κοροϊδεύουν με προσχηματικές λύσεις και ψεύτικες υποσχέσεις.

Η Αγυιά έχει γίνει παγίδα για τα στελέχη μας

Ζητάμε άμεσα και κατηγορηματικά:

1. Να μας απαντήσει η Ηγεσία μας: Σε περίπτωση μαζικής εξέγερσης και διαφυγής των κρατουμένων, πώς ακριβώς θα τους σταματήσουμε και ποιες θα είναι οι συνέπειες για τα στελέχη που υπηρετούν εκεί

2. Να αποσαφηνιστεί αν οι ρόλοι που μας έχουν επιβληθεί (τραπεζοκόμοι, νοσηλευτές, ψυχολόγοι, τραυματιοφορείς) είναι υποχρεώσεις στελεχών Α.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. ή αν έχουμε μετατραπεί αυθαίρετα σε «πολυεργαλεία» χωρίς καμία θεσμική κάλυψη.

3. Να ληφθούν άμεσα μέτρα ενίσχυσης προσωπικού με μηνιαίες αποσπάσεις και με ικανό αριθμό, καθώς και μέτρα ουσιαστικής προστασίας, προτού θρηνήσουμε θύματα.

4. Να εφαρμοστεί επιτέλους η διάταξη που προβλέπει την άμεση μεταφορά των κρατουμένων σε κλειστές δομές από την ΕΛ.ΑΣ.

5. Να υπάρξει άμεση και συσιαστική συμμετοχή των συναρμόδιων φορέων στη διαχείριση της κρίσης.

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Δεν θα δεχθούμε να γίνουμε οι αποδιοπομπαίοι τράγοι ενός προβλήματος που η Πολιτεία αρνείται να διαχειριστεί σοβαρά. Αν δεν δοθούν λύσεις τώρα, η επόμενη κρίση θα είναι μόνο θέμα χρόνου»