Μελέτη DNA αποκάλυψε το «κλειδί» για τη μακροζωία της γυναίκας που έζησε 117 χρόνια

Είναι ενδιαφέρον ότι οι επιστήμονες παρατήρησαν μια «τεράστια διάβρωση»

Η ιδέα να ζήσουμε πολλά περισσότερα χρόνια, ξεπερνώντας τα 100, ίσως τελικά δεν είναι και τόσο μη ρεαλιστική. Αντίθετα, υπάρχει μία προϋπόθεση, όπως αποκαλύπτει μία μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Cell Reports Medicine και αναφέρθηκε στο Nature.

Συγκεκριμένα επιστήμονες μελέτησαν το ιατρικό ιστορικό μία από τις γηραιότερες γυναίκας στον κόσμο της Maria Branyas, που έζησε έως τα 117, μέχρι το θάνατό της στις 19 Αυγούστου 2024, και βρήκαν ότι διέθετε ένα εξαιρετικά νεαρό γονιδίωμα.

Μερικές από τις σπάνιες γενετικές παραλλαγές της συνδέονται με τη μακροζωία, τη λειτουργία του ανοσοποιητικού και την υγεία της καρδιάς και του εγκεφάλου.

Επιστήμονες από την Ισπανία λένε ότι χρησιμοποιούν τώρα αυτά τα ευρήματα για να «δώσουν μια νέα ματιά στη βιολογία της ανθρώπινης γήρανσης, προτείνοντας βιοδείκτες για υγιή γήρανση και πιθανές στρατηγικές για την αύξηση του προσδόκιμου ζωής».

Τα αποτελέσματα βασίζονται σε δείγματα αίματος, σάλιου, ούρων και κοπράνων που η Branyas προσέφερε εθελοντικά πριν από τον θάνατό της.

Σύμφωνα με μια ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Λευχαιμίας Josep Carreras στη Βαρκελώνη, η Branyas είχε κύτταρα που «ένιωθαν» ή «συμπεριφέρονταν» σαν να ήταν πολύ νεότερα από τη χρονολογική της ηλικία.

Υπερέβη το μέσο προσδόκιμο ζωής των γυναικών στην Καταλονία κατά περισσότερα από 30 χρόνια.

Στα ώριμα γηρατειά της, η Branyas παρουσίασε γενικά καλή υγεία, λένε οι επιστήμονες, που χαρακτηρίζεται από εξαιρετική καρδιαγγειακή υγεία και πολύ χαμηλά επίπεδα φλεγμονής.

Παρά τα προχωρημένα χρόνια της, το ανοσοποιητικό της σύστημα και το μικροβίωμα του εντέρου της είχαν δείκτες που ταίριαζαν με πολύ νεότερες ηλικιακές ομάδες. Εμφάνισε επίσης εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα «κακής» χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων και πολύ υψηλά επίπεδα «καλής» χοληστερόλης.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες μπορεί να εξηγήσουν την εξαιρετική υγεία και την εξαιρετική μακροζωία της.

Η Branyas έζησε μια ψυχικά, κοινωνικά και σωματικά δραστήρια ζωή, αλλά είχε επίσης τύχη στη γενετική. Ενώ η μεσογειακή διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε γιαούρτι μπορεί να έπαιξε ρόλο στη μακρά ζωή της, η ακραία μακροζωία πιθανότατα επηρεάζεται από ένα ευρύ φάσμα γενετικών και περιβαλλοντικών μεταβλητών.

Είναι ενδιαφέρον ότι οι επιστήμονες παρατήρησαν μια «τεράστια διάβρωση» στα τελομερή της Branyas – τα καλύμματα στα άκρα των χρωμοσωμάτων της.

Τα τελομερή προστατεύουν το γενετικό μας υλικό και τα μικρότερα συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο θανάτου. Πρόσφατες μελέτες, ωστόσο, δείχνουν ότι μεταξύ των παλαιότερων από τα παλιά, τα τελομερή δεν είναι στην πραγματικότητα ένας χρήσιμος βιοδείκτης γήρανσης.

Στην πραγματικότητα, η ύπαρξη πολύ κοντών τελομερών μπορεί να παρείχε στον Branyas ένα πλεονέκτημα. Υποθετικά μιλώντας, γράφουν οι συγγραφείς, η μικρή διάρκεια ζωής των κυττάρων του σώματός της μπορεί να εμπόδισε τον καρκίνο να πολλαπλασιαστεί ποτέ.

Οι αιωνόβιοι είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη δημογραφική ομάδα στον κόσμο, αλλά μόνο 1 στους 10 ανθρώπους που φτάνουν τα 100 ζει για να δει την επόμενη δεκαετία.