Τι παιχνίδια έπαιζαν τα παιδιά στην Κρήτη κατά την αρχαιότητα;

Ποια είναι αυτά;

Η ανάγκη ενός παιδιού να ασχοληθεί με αντικείμενα που μπορούν να του κινήσουν το ενδιαφέρον και να το κρατήσουν ευχάριστα απασχολημένο δεν είναι ένα σύγχρονο ζήτημα, μα υπήρχε από τα αρχαία χρόνια. Ο Πλάτωνας μάλιστα είχε καταγράψει τη φράση: «Μετὰ παιδιᾶς τε καὶ ἡδονῆς μανθάνειν», υπογραμμίζοντας δηλαδή ότι η μάθηση επιτυγχάνεται μέσα από την ευχαρίστηση που προσφέρει το παιχνίδι.

Εκείνη την εποχή, ευτυχώς, δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα ή συστήματα ψυχαγωγίας που αποπροσανατολίζουν τα παιδιά, ούτε είχε ανακαλυφθεί το πλαστικό. Αυτό το υλικό κυριαρχεί σήμερα ως η βασική πρώτη ύλη για τα παιδικά παιχνίδια.

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Αγίου Νικολάου βρίσκουμε κάποια από τα ελάχιστα παιχνίδια που διασώθηκαν από την αρχαιότητα. Τα ευρήματα αυτά είχαν εντοπιστεί κυρίως σε παιδικούς τάφους. Δεν υπάρχουν πολλά διατηρημένα παιχνίδια, κυρίως επειδή κατασκευάζονταν από φθαρτά υλικά, όπως το ξύλο, το ύφασμα και το δέρμα. Ωστόσο, υπήρχαν και κάποια πήλινα, τα οποία διατηρήθηκαν και μας προσφέρουν μία εικόνα της τότε πραγματικότητας.

Σύμφωνα με όσα διαβάζουμε στη σχετική ενημερωτική πινακίδα του Μουσείου, στην αρχαιότητα υπήρχε μεγάλη ποικιλία παιχνιδιών, τα οποία προορίζονταν τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

ΒΟΑΚ: Σοβαρό τροχαίο με εγκλωβισμό στον Καβρό

Στα παιδικά παιχνίδια περιλαμβάνονταν πήλινα αλογάκια με ρόδες ή μικρές άμαξες, πλαγγόνες δηλαδή κούκλες, κάποιες εκ των οποίων είχαν κινητά άκρα, πήλινα ειδώλια ζώων, μικρογραφίες επίπλων και σκεύων, στρόβιλοι δηλαδή σβούρες, βώλοι από πηλό, αλλά και αστράγαλοι, δηλαδή τα κότσια των ζώων.

Στην πλειοψηφία τους, όλα αυτά είναι παιχνίδια που παίζονται ακόμα και σήμερα από τα παιδιά. Μέσα από αυτά, μιμούνται τις κινήσεις και τις δραστηριότητες των μεγάλων. Άλλωστε, ποιο κορίτσι δεν έχει παίξει με τα λεγόμενα κουζινικά, κάνοντας πως μαγειρεύει, και με κούκλες που ντύνει και χτενίζει; Και αντίστοιχα, ποιο αγόρι δεν έχει ασχοληθεί με αμαξάκια και αλογάκια;

Τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες συνήθιζαν να παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια με πεσσούς, δηλαδή πιόνια, και άβακα (μία πήλινη ή ξύλινη πλάκα). Στους υπαίθριους χώρους, χάρασσαν τις γραμμές του παιχνιδιού απευθείας στο έδαφος ή σε λίθινες επιφάνειες. Χρησιμοποιώντας τα προαναφερθέντα αντικείμενα, μπορούσαν να παίζουν άνετα.

daynight.gr