Βενιζέλειο: Στα «κάγκελα» οι εργαζόμενοι για απλήρωτες υπερωρίες

Καταγγέλουν «τσεκούρι» 50% το Σεπτέμβριο

Οργή και αγανάκτηση προκαλεί για ακόμη μία φορά στους εργαζόμενους του Βενιζελείου η περικοπή υπερωριών τον μήνα Σεπτέμβριο.Όπως καταγγέλουν, οι υπερωρίες μειώθηκαν κατά 50% λόγω εξάντλησης των κονδυλίων για το τρίτο τρίμηνο, ενώ κάνουν λόγο για επαναλαμβανόμενο φαινόμενο που εμφανίζεται κάθε τρίτο μήνα. Παράλληλα, εκφράζονται ανησυχίες για τις επιπτώσεις της συγκεκριμένης πρακτικής στη λειτουργία του ΕΣΥ.

Η ανακοίνωση των εργαζομένων

Για ακόμη μία φορά, οι εργαζόμενοι του Βενιζελείου Νοσοκομείου γινόμαστε θεατές στο ίδιο έργο: περικοπές κατά 50% στις υπερωρίες του μηνός Σεπτεμβρίου, επειδή –όπως πάντα– τα κονδύλια του τριμήνου «δεν επαρκούν». Οι ανάγκες του νοσοκομείου και η προσφορά του προσωπικού του βρίσκονται ξανά αντιμέτωπες με την αδιαφορία του κράτους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

«Δεν υπήρχε ασφάλεια για το παιδί μου…» λέει η τραγική μάνα του φοιτητή από την Κρήτη που καταπλακώθηκε από τοιχίο

Εδώ και χρόνια, η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται: κάθε τρίτο μήνα του τριμήνου (Μάρτιος, Ιούνιος, Σεπτέμβριος, Δεκέμβριος) τα χρήματα τελειώνουν, και οι εργαζόμενοι μένουμε απλήρωτοι. Τι άλλο πρέπει να αποδείξουμε για να γίνει κατανοητό ότι το ΕΣΥ δεν μπορεί να λειτουργεί «στο φιλότιμο»;

Η κυβέρνηση, αντί να στηρίξει ουσιαστικά το δημόσιο σύστημα υγείας, ψηφίζει νόμους που νομιμοποιούν την εξάντληση – όπως το πρόσφατο νομοσχέδιο για το 13ωρο, που θεσμοθετεί τη δουλειά χωρίς τέλος. Τι σκοπεύουν να κάνουν με το προσωπικό των νοσοκομείων; Να μας μετατρέψουν σε ανθρώπινες μηχανές, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ανάπαυση, χωρίς αμοιβή;

Καταγγέλλουμε:

1. Την αναλγησία και τον κυνισμό της κυβέρνησης. Χρήματα υπάρχουν – για πολεμικούς εξοπλισμούς, για σπατάλες, για σκάνδαλα τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ. Όχι όμως για τους ανθρώπους που κρατούν όρθιο το ΕΣΥ. Ποιο πλεόνασμα πανηγυρίζουν όταν το προσωπικό μένει απλήρωτο για εργασία που ήδη έχει προσφέρει; Πόση υποκρισία χωράει όταν «το πλεόνασμα» χτίζεται πάνω στις απλήρωτες υπερωρίες και στην εξουθένωση των εργαζομένων;
2. Την τραγική έλλειψη προσωπικού. Οι χιλιάδες υπερωρίες δεν είναι ένδειξη «αφοσίωσης», αλλά κραυγή απελπισίας. Τα νοσοκομεία λειτουργούν με το ελάχιστο προσωπικό, οι μετακινήσεις είναι καθημερινές, οι άδειες ανύπαρκτες, η υπερεφημέρευση κανονικότητα. Και την ίδια ώρα, το υπουργείο παρουσιάζει μια εικονική «ευημερία» του ΕΣΥ. Η πραγματικότητα όμως είναι πως χωρίς άμεσες προσλήψεις και ουσιαστικά οικονομικά κίνητρα, το δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει.
3. Την ανελαστικότητα του κρατικού μηχανισμού. Ζητούμε άμεση νομοθετική αλλαγή, ώστε κάθε νοσοκομείο να μπορεί να διαχειρίζεται τους πόρους του ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες του, ακόμη και με μεταφορά κονδυλίων για την κάλυψη μισθοδοσίας. Δεν μπορεί η γραφειοκρατία να συνεχίζει να πνίγει την ίδια την επιβίωση του προσωπικού.

Η κυβέρνηση επιλέγει συνειδητά να υποτιμά, να εξαντλεί και να απαξιώνει το ανθρώπινο δυναμικό του ΕΣΥ. Οι εργαζόμενοι, που κρατήσαμε τη χώρα όρθια μέσα στην πανδημία, σήμερα ανταμειβόμαστε με καθυστερήσεις, περικοπές και εξουθενωτικά ωράρια.

Αρνούμαστε να αποδεχτούμε ότι η υγεία είναι κόστος. Απαιτούμε:

• Άμεση καταβολή όλων των δεδουλευμένων υπερωριών.
• Μόνιμες προσλήψεις προσωπικού με αξιοπρεπείς αποδοχές.
• Κατάργηση των αντεργατικών ρυθμίσεων για το 13ωρο.
• Νομοθετικές αλλαγές για ευελιξία στη διαχείριση των κονδυλίων των νοσοκομείων.

Καλούμε την κοινωνία να σταθεί στο πλευρό μας. Τα προβλήματα δεν τα δημιουργήσαμε εμείς — τα πληρώνουμε καθημερινά. Η σιωπή δε βοηθά κανέναν.

Η μάχη για δημόσια, καθολική και ποιοτική υγεία για όλους συνεχίζεται.

Και θα τη δώσουμε με αξιοπρέπεια, συλλογικότητα και αποφασιστικότητα.