Ζευγάρι-καθρέφτης: Γιατί αρχίζουμε να μοιάζουμε με τον σύντροφό μας με τον καιρό

Μπορεί να ακούγεται ρομαντικό ή και λίγο παράξενο όμως οι σύντροφοι που ζουν μαζί για χρόνια αρχίζουν πραγματικά να μοιάζουν μεταξύ τους

Οι ίδιες εκφράσεις, οι ίδιες κινήσεις, ακόμα και ο τρόπος που γελούν ή σκέφτονται, συχνά συγχρονίζονται. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως “ζευγάρι-καθρέφτης” και αποκαλύπτει πολλά για τη δύναμη της οικειότητας.

Σύμφωνα με τη ψυχοπρακτική Ζεράλντιν Πρεβό-Γιγάν, οι σχέσεις δεν δημιουργούνται τυχαία· βασίζονται σε συναισθηματικούς και ψυχολογικούς μηχανισμούς που μας ωθούν να επιλέγουμε ανθρώπους με παρόμοιες αξίες, αντιλήψεις και τρόπους σκέψης. Με τον χρόνο, αυτή η ταύτιση εκφράζεται και σωματικά — μέσα από τη γλώσσα του σώματος, τις εκφράσεις και τον τόνο της φωνής.

Ο εγκέφαλος, μέσα από τη λεγόμενη “νευρωνική μίμηση”, τείνει να αντιγράφει τις συμπεριφορές του ανθρώπου που αγαπάμε, ως μορφή σύνδεσης και κατανόησης. Έτσι, χωρίς να το καταλάβουμε, γινόμαστε αντανάκλαση του άλλου, όχι μόνο συναισθηματικά αλλά και εξωτερικά.

Όπως λένε οι ειδικοί, αυτή η «σύμπνοια» δεν είναι απλώς ρομαντική σύμπτωση, αλλά ένδειξη βαθιάς συναισθηματικής οικειότητας — μιας σχέσης που λειτουργεί σαν καθρέφτης ψυχής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Τα ζώδια που θα δουν πρόσωπα από το παρελθόν να επιστρέφουν στη ζωή τους

Οι σύντροφοι μοιράζονται κοινές συμπεριφορές, συναισθήματα και αξίες και αυτή η ομοιότητα επιτρέπει στον καθένα να βρίσκει τον εαυτό του μέσα στον άλλον». Αυτό που οι ειδικοί αποκαλούν «φαινόμενο του καθρεφτισμού» εκδηλώνεται όταν οι σύντροφοι υιοθετούν ασυνείδητα τις στάσεις ή τις εκφράσεις του άλλου.

Γιατί μοιάζουμε με τον σύντροφό μας όσο περνούν τα χρόνια

Η ψυχοπρακτική εξηγεί ότι «οι νευρώνες καθρέφτες που ενεργοποιούνται όταν αγαπάμε ενισχύουν αυτό το μιμητισμό, με αποτέλεσμα τα ζευγάρια να συγχρονίζονται».

Το μιμητικό αυτό στοιχείο μπορεί να εμφανιστεί ήδη από τα πρώτα στάδια της σχέσης, ειδικά όταν η έλξη είναι άμεση και έντονη. «Όταν θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον άλλο, ασυνείδητα υιοθετούμε ορισμένα χαρακτηριστικά ή συμπεριφορές του», λέει η ειδικός στο Journal des Femmes.

Οι πιο ευαίσθητες ή υπερευαίσθητες προσωπικότητες είναι πιο επιρρεπείς σε αυτό. Η ικανότητά τους να ακούν προσεκτικά και η επιθυμία τους να δημιουργήσουν αρμονία μπορεί να τους οδηγήσει σε ταχύτερη «συγχώνευση» με τον σύντροφο.

Ωστόσο, η ομοιότητα δεν είναι πρόβλημα, αρκεί να μην μετατρέπεται σε υπερβολική προσαρμογή. Η Ζεράλντιν Πρεβό Γιγάν προειδοποιεί: «Ο κίνδυνος του καθρεφτισμού των ζευγαριών είναι να συγχωνευθεί εντελώς κάποιος με τον άλλον, να υιοθετήσει τα γούστα, τις επιθυμίες και να ξεχάσει τον εαυτό του. Πρέπει επίσης να προσέχουμε να μην προσπαθούμε να δούμε τον εαυτό μας μέσα από τον άλλο».

Άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση ή υπερβολική ενσυναίσθηση είναι πιο ευάλωτα σε αυτή τη δυσλειτουργία. Το ζητούμενο είναι η ισορροπία: να διατηρούμε την ατομικότητα ενώ καλλιεργούμε τη συναισθηματική σύνδεση που κάνει τη σχέση πλούσια και δυνατή. Όταν είναι υγιές, το μιμητικό στοιχείο ενισχύει την οικειότητα, την κατανόηση και την αίσθηση του ανήκειν.

Ο καθρεφτισμός στα ζευγάρια λειτουργεί σαν ένας ευγενικός καθρέφτης που αναδεικνύει την ομορφιά του δεσμού, αρκεί να μην ξεχνάμε ποιοι είμαστε. «Η ομοιότητα μαρτυρά βαθύ έρωτα και ισχυρό δεσμό, αρκεί ο καθένας να παραμένει ο εαυτός του», καταλήγει η ειδικός.

Πηγή: bovary.gr