Γρίτσης: Το λαϊκό τραγούδι πάσχει από αντρικές φωνές

Όσα ανέφερε ο στιχουργός 

Για τις πιο καθοριστικές στιγμές της ζωής και της καριέρας του μίλησε ο Νίκος Γρίτσης, από τη φυλακή και την απώλεια της μητέρας του μέχρι τις νέες μουσικές συνεργασίες που ετοιμάζει σήμερα.

Ο στιχουργός αναφέρθηκε στις εμπειρίες που τον διαμόρφωσαν και στον τρόπο που η μουσική λειτούργησε ως καταφύγιο και λύτρωση. Ωστόσο, σημείωσε πως πλέον, το λαϊκό τραγούδι πάσχει από αντρικές φωνές.

Μιλώντας στην εκπομπή «Buongiorno» αναφέρθηκε στα επαγγελματικά του βήματα: «Μουσικά, ετοιμάζω ένα τραγούδι για τον Γιώργο Σαμπάνη κι ένα για τη Δέσποινα Βανδή». Μιλώντας στη συνέχεια, για τον Νότη Σφακιανάκη, ο στιχουργός τόνισε τη συναισθηματική του φύση και εξέφρασε την πίστη του ότι ο τραγουδιστής θα επιστρέψει δυναμικά: «Ο Νότης ήταν πάντα ένας άνθρωπος συναισθηματικός, πληγωμένος από ένα σύνολο που στην αρχή τον απέρριψε. Μου λείπει μουσικά, γράφω τραγούδια και λέω “αυτό πρέπει να το πει ο Σφακιανάκης”. Πιστεύω ότι θα επανέλθει στις πίστες. Ίσως ο θάνατος της γυναίκας του να είναι αυτό το μεγάλο σοκ που κάνει έναν καλλιτέχνη να κάνει επανεκκίνηση».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Παραμένουν οι αντιδράσεις για τη μετονομασία της Οδού Κονίτσης σε Οδό Φαίδωνα Βαρδαβά στον Πόρο

Αναφερόμενος στη σημερινή εικόνα του λαϊκού τραγουδιού, σημείωσε πως το είδος «πάσχει από αντρικές φωνές»: «Το λαϊκό τραγούδι πάσχει από αντρικές φωνές. Καθαρά λαϊκές φωνές είναι ο Οικονομόπουλος, ο Μακρόπουλος και λίγο ο Βέρτης. Ο Κωνσταντίνος Αργυρός με ένα δίσκο μας “έστησε στον τοίχο”».

Ο Νίκος Γρίτσης αποκάλυψε επίσης, την αληθινή ιστορία πίσω από το τραγούδι «Κρίση», που ερμήνευσε ο Νίκος Μακρόπουλος. «Το έγραψα όταν ήρθε η κοπέλα μου επισκεπτήριο στη φυλακή και μου ανακοίνωσε πως είναι έγκυος με άλλον. Μετανιώνω για αυτούς τους στίχους σήμερα, δεν είναι καλό πρότυπο αυτό που πήγα να παρουσιάσω», εξήγησε.

Κλείνοντας, αναφέρθηκε στα γεγονότα που άλλαξαν τη ζωή του: «Η φυλακή και η απώλεια της μητέρας μου από καρκίνο στα 45 της, έπαιξαν ρόλο στο να αλλάξω τρόπο σκέψης. Η μητέρα μου δούλευε στο ταχυδρομείο και δεν πήγαινε κανείς στο ταμείο της, έλεγαν ‘η μάνα του τρομοκράτη’. Η ίδια δεν μπορούσε να το διαχειριστεί».

Πηγή: protothema.gr