Ο Δήμος Ηρακλείου δείχνει να έχει αναπτύξει μια σταθερή προτίμηση στις απευθείας αναθέσεις σε συγκεκριμένη εταιρεία επικοινωνίας από την Αθήνα

Στον Δήμο Ηρακλείου αγαπούν τις εκδηλώσεις – και αυτό βγαίνει στον αέρα.

Αγαπούν όμως, εσχάτως και ιδιαιτέρως, και τις απευθείας αναθέσεις.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο δια ταύτα: στην Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού η εκδήλωση να διοργανώνεται από εταιρεία επικοινωνίας της Αθήνας μέσω νέας απευθείας ανάθεσης, ενώ οι καλλιτέχνες, οι σχολές χορού και μουσικής καλούνται να συμμετάσχουν… δωρεάν, στο πνεύμα του εθελοντισμού.

Η αντίφαση δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητη.

Γιατί ενώ ζητείται από τόσους ανθρώπους να προσφέρουν αφιλοκερδώς, η οργάνωση της ίδιας εκδήλωσης ανατίθεται πληρωμένα –και μάλιστα απευθείας– σε ένα γραφείο εκτός Κρήτης;

Η περίεργη επιμονή στις απευθείας αναθέσεις

Ο Δήμος Ηρακλείου δείχνει να έχει αναπτύξει μια σταθερή προτίμηση στις απευθείας αναθέσεις σε συγκεκριμένη εταιρεία επικοινωνίας από την Αθήνα.

Πρόκειται για τη διαδικασία όπου δεν προηγείται δημόσιος διαγωνισμός, αλλά επιλογή ενός προμηθευτή χωρίς ανταγωνισμό.

Κάποιες φορές θα μπορούσε κανείς να πει πως υπάρχει λόγος, ανάγκη για εξειδίκευση ή για άμεση υλοποίηση. Όμως, τι είδους εξειδίκευση απαιτείται για τη διοργάνωση εκδηλώσεων όπως η Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού, το Φεστιβάλ Εθελοντισμού ή δράσεις για το Περιβάλλον και τα Ζώα;

Υπάρχουν στην Κρήτη άραγε λιγότερο ικανοί επαγγελματίες; Ή πρόκειται απλώς για μία πρακτική που «έγινε συνήθεια» και συνεχίζεται χωρίς ουσιαστική αιτιολόγηση;

Η ελλιπής στήριξη της τοπικής οικονομίας και δημιουργικότητας

Το ερώτημα επανέρχεται:

Γιατί δεν επιλέγονται εταιρείες και επαγγελματίες από την Κρήτη;

Ο Δήμος Ηρακλείου συνεχίζει να αναθέτει τα έργα σε εταιρείες εκτός νησιού, χωρίς πειστική δικαιολογία. Κι όμως, υπάρχουν τοπικά γραφεία ικανά να δημιουργήσουν μακέτες, να οργανώσουν εκδηλώσεις, να επικοινωνήσουν δράσεις και να συνεργαστούν με τοπικούς καλλιτέχνες.

Αντί να ενισχυθεί η τοπική οικονομία και η δημιουργικότητα, ο Δήμος επιλέγει να επαναλαμβάνει συνεργασίες με την ίδια εταιρεία, η οποία από το 2022 μέχρι και το 2025 εμφανίζεται να λαμβάνει απευθείας αναθέσεις – ύψους 37.200 ευρώ κάθε φορά.

Επιπλέον, την ίδια εταιρεία συναντήσαμε και σε άλλες αναθέσεις αυτή τη φορά με διαγωνισμό όπως στον τουρισμό και στην ανακύκλωση… Κοινώς μια εταιρεία «άνοιξε την πόρτα του Δήμου Ηρακλείου και δεν ξαναβγήκε».

Και ας είμαστε ξεκάθαροι: δεν υπάρχει μομφή προς την εταιρεία, ούτε ως προς τη νομιμότητα της διαδικασίας. Επαγγελματίες είναι και φυσικά θα δεχθούν την ανάθεση. Το ερώτημα αφορά αποκλειστικά τον τρόπο που λειτουργεί ο Δήμος.

Αντίφαση: Πληρωμένες μακέτες – δωρεάν συμμετοχή

Πώς να νιώθουν άραγε οι τοπικοί καλλιτέχνες και οι συμμετέχοντες;

Πώς νιώθουν όσοι προσφέρουν εθελοντικά, όταν μαθαίνουν ότι την ίδια στιγμή εταιρείες πληρώνονται με απευθείας ανάθεση για τη δημιουργία μακετών ή την οργάνωση δράσεων;

Μιλάμε για «εθελοντισμό», αλλά η οικονομική πραγματικότητα της εκδήλωσης μοιάζει να κινείται σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο.

Η ανάγκη για διαφάνεια και ανοιχτές διαδικασίες

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι εύλογα:

Γιατί τόση κατάχρηση των απευθείας αναθέσεων;
Γιατί αυτή η μονοκαλλιέργεια συνεργασίας με την ίδια εταιρεία;
Γιατί δεν επιλέγονται διαγωνισμοί, που ενισχύουν τη διαφάνεια και την ισότιμη συμμετοχή;
Γιατί δεν στηρίζονται τα τοπικά γραφεία επικοινωνίας και οι επαγγελματίες της Κρήτης;
Τόσο «επαρχιωτισμός» επικρατεί στις υπηρεσίες, ώστε να θεωρείται ότι μόνο η πρωτεύουσα διαθέτει ικανότητες;

Σε μια εποχή όπου η διαφάνεια και η χρηστή διοίκηση αποτελούν απαιτήσεις της κοινωνίας, οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δεν μπορούν πλέον να μένουν στον αέρα.

Είναι απλώς εύκολο και «σίγουρο» για το Δήμο Ηρακλείου να αφήνει τα πράγματα να εξελίσσονται με αυτόν τον τρόπο, ή μήπως το πρόβλημα είναι βαθύτερο;