«Η Νύφη ήταν Ξένη» – Ένα μουσικοθεατρικό οδοιπορικό στη γυναικεία ύπαρξη

Στον κόσμο όπου οι θεσμοί, οι νόμοι και οι αξίες γράφτηκαν από άντρες για άντρες, η γυναίκα κλήθηκε να ζήσει μέσα σε ρόλους που δεν σχεδίασε η ίδια

Υπάρχουν έργα που δεν παρουσιάζονται, απλώς συμβαίνουν μέσα μας. Η παραγωγή, «Η Νύφη ήταν Ξένη» ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Μια μουσικοθεατρική παράσταση που παίρνει θέση απέναντι στη θηλυκή ψυχή με την ευθύτητα του Αισχύλου και τη λεπτότητα μιας βυζαντινής ψαλμωδίας, φωτίζοντας το πιο οξύμωρο βίωμα της γυναίκας, να ανήκει και ταυτόχρονα να είναι Ξένη.

Ο διάλογος ανάμεσα στον μελοποιημένο λόγο και τη δραματοποιημένη αφήγηση φέρνει στη σκηνή αυτό το βαθύ αντίθετο ζεύγος, από τη μία η γυναίκα-ρόλος και από την άλλη η γυναίκα-ύπαρξη. Μια πορεία που ξεκινά από την αλλοτρίωση για να οδηγήσει στην ανάκτηση της αυθεντικότητας.

Η λέξη «Ξένη» παύει να σημαίνει περιθωριοποίηση και γίνεται σύμβολο εσωτερικής ιερότητας.

Η γυναίκα ως μέτοικος της ίδιας της ζωής της

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Αν έχεις τύχη, διάβαινε!

Στον κόσμο όπου οι θεσμοί, οι νόμοι και οι αξίες γράφτηκαν από άντρες για άντρες, η γυναίκα κλήθηκε να ζήσει μέσα σε ρόλους που δεν σχεδίασε η ίδια. Ρόλους που λειτουργούν σαν μάσκες – όχι πάντα ψεύτικες, αλλά συχνά επιβεβλημένες. Μια «ευτυχία» που ανταμείβει την προσαρμογή, όχι την αυθεντικότητα. Όπως θα έλεγε και ο Καμύ: «Κανείς δεν μπορεί να ζήσει με μάσκες για πάντα».

Η παράσταση ανατέμνει με συγκινητική τόλμη αυτό ακριβώς το σημείο όπου η γυναίκα σταματά να είναι ρόλος και διεκδικεί να είναι ύπαρξη. Εκείνη η ιερή στιγμή που το φως δεν έρχεται απ’ έξω, αλλά αναβλύζει από τα σωθικά της. Τότε η λέξη «Ξένη» μεταμορφώνεται. Δεν δηλώνει απόσταση αλλά δέος. Όπως ψιθυρίζουν οι βυζαντινοί υμνογράφοι: «Ξένον τόκος ξένων, ξενίζουσα την φύσιν…»

Μια δραματουργία που παντρεύει λόγο και μουσική

«Η Νύφη ήταν Ξένη» υφαίνει με μαεστρία το πεζό με το μελοποιημένο κείμενο.
Τα λογοτεχνικά αποσπάσματα της Ζωής Δικταίου λειτουργούν σαν θεμέλιο ενός εσωτερικού μονολόγου, ενώ η μουσική –σε στίχους της ίδιας και του Γιάννη Καλομοίρη και σε σύνθεση του Καλομοίρη– μετατρέπεται σε καρδιακό παλμό της αφήγησης. Την ενορχήστρωση υπογράφει ο Μιχάλης Γούτης, ολοκληρώνοντας έναν κύκλο τραγουδιών που ήδη κυκλοφορεί διαδικτυακά ως «Ακρόπρωρα» από τη Subways Music.

Η θεατρική πράξη γίνεται ένα τελετουργικό μετάβασης: από την αλλοτρίωση στην ανάκτηση της αυθεντικότητας.

Οι συντελεστές

Σκηνοθεσία: Ζωή Ξανθοπούλου
Επιμέλεια κίνησης: Μαρίζα Τσίγκα
Εικαστική επιμέλεια: Εύη Μιχελάκη
Επιμέλεια κειμένων: Ιωάννα Καλογεράκη

Ηθοποιοί:
Μαρία Δασκαλάκη
Νικήτας Χολόγκιτας
Βασίλης Φωτόπουλος
Μαρίζα Τσίγκα

Τραγούδι: Ιωάννα Καλογεράκη
Πιάνο: Μιχάλης Γούτης
Φλάουτο: Θοδωρής Τοσουνίδης

Η παράσταση παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο στην Αθήνα, στο Θέατρο 104 στο Γκάζι, γνωρίζοντας θερμή υποδοχή από το αθηναϊκό κοινό.

Μήνυμα με κοινωνικό βάρος

Για τη βαθιά της θέση απέναντι στη γυναικεία ύπαρξη και την έμφυλη βία, η παράσταση εντάχθηκε στις δράσεις της Αντιπεριφέρειας Πολιτισμού Κρήτης για την εξάλειψη κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών.
#ItStopsWithMe

Σε μια εποχή όπου ο δημόσιος λόγος χρειάζεται καθαρότητα και θάρρος, «Η Νύφη ήταν Ξένη» έρχεται σαν πολιτιστικό αντίδωρο. Μια υπενθύμιση πως η γυναίκα δεν είναι ρόλος που πρέπει να υπηρετεί, είναι ζωή που απαιτεί να υπάρξει.

Παρασκευή 28 & Σάββατο 29 Νοεμβρίου – 9:00 μ.μ.
Πειραματική Σκηνή Πολιτιστικού Κέντρου
Είσοδος Ελεύθερη