Γιατί επελέγη ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ

Μια νέα σελίδα στην Ιστορία της Ελλάδας και της Ευρώπης γράφεται από σήμερα. Πρόεδρος του Eurogroup αναλαμβάνει ο Κυριάκος Πιερρακάκης, για τα επόμενα 2,5 χρόνια τουλάχιστον -έως και το 2030 ενδεχομένως με βάση το παράδειγμα των προκατόχων του. Εξελέγη ομόφωνα ως ο 5ος Πρόεδρος στην ιστορία του Eurogroup, αναγκάζοντας τον Βέλγο αντίπαλό του Βίνσεντ Βαν Πέτεγκεμ να εγκαταλείψει τη μάχη, σε μια αναμέτρηση που έφερε την Ελλάδα από το περιθώριο της κρίσης, στον πυρήνα της ευρωπαϊκής ηγεσίας.

Ταυτόχρονα, ο Κυριάκος Πιερρακάκης αναλαμβάνει Πρόεδρος και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM). Από σήμερα, δηλαδή, τα δύο αυτά ευρωπαϊκά όργανα χάρη στην καθοδήγηση των οποίων η Ελλάδα κατάφερνε να δανείζεται όταν κανείς δεν της εμπιστευόταν χρήματα πριν 10-15 χρόνια, έχουν εκλέξει ως Πρόεδρο, τον υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας.

Ο συμβολισμός είναι υψηλός: ο ESM είναι ο μέγας πιστωτής της χώρας, το ευρωπαϊκό Ταμείο που δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίζει κρίσεις όπως η ελληνική του 2010, να υποστηρίζει συνεχώς τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, ενώ σήμερα εγκρίνει και τις πρόωρες αποπληρωμές που ζητά η Αθήνα. Στον ESM και στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) το οποίο διαδέχθηκε, η Ελλάδα χρωστάει το 1/2 του εξωτερικού δημοσίου χρέους της, με δάνεια τα οποία θα πρέπει να αποπληρώνει μέχρι το 2070. Φάνταζε συνεπώς οξύμωρο έτσι, αν και ιδεώδες ή φαντασία ίσως για τη χώρα, «πρόεδρος των δανειστών» της χώρας μας να γίνει κάποτε ένας …Έλληνας.

Η «ρεβάνς» της Ελλάδας

Όπως αποδεικνύεται από το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας πάντως, τον συμβολισμό αυτόν είχε μάλλον ανάγκη και η Ευρώπη, για να σηματοδοτήσει τη δική της «μεταμόρφωση».

Την ελπίδα αυτή ότι μια εποχή τελειώνει και αρχίζει μια άλλη πιο ελπιδοφόρα, εκφράζουν και τα λόγια με τα οποία ανακοίνωσε χθες βράδυ την εκλογή Πιερρακάκη, ο Επίτροπος για την Οικονομία και την Παραγωγικότητα της ΕΕ, Βάλντις Ντομπρόβσκις, κατά τη συνέντευξη Τύπου μετά την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας: «Aς συγχαρούμε θερμά τον Κυριάκο Πιερρακάκη για την εκλογή του ως Προέδρου του Eurogroup. Η εκλογή του αποτελεί μια σημαντική συμβολική στιγμή για την Ελλάδα και τη ζώνη του ευρώ. Η Ελλάδα έχει κάνει μια εντυπωσιακή αναστροφή και σήμερα συγκαταλέγεται στις κορυφαίες οικονομίες της ευρωζώνης, ανυπομονώ να συνεργαστούμε» τόνισε ο Επίτροπος Ντομπρόβσκις.

«Ευρω-τσάρος» με πολλά «καπέλα»

Ο Κυριάκος Πιερρακάκης παραμένει υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών της Ελλάδας, αλλά με πολύ διευρυμένο θεσμικό ρόλο διεθνώς. Θα είναι ο «ιπτάμενος» υπουργός, με το ένα πόδι στην οδό Νίκης και το άλλο στις Βρυξέλλες, στο Λουξεμβούργο όπου είναι η έδρα του ESM, αλλά και στις τρεις ηπείρους (Ευρώπη, Αμερική, Ασία) όπου θα εκπροσωπεί τις 20 χώρες της Ευρωζώνης, στις συνόδους της Παγκόσμιας Τράπεζας, του G7 και του G20. Εκεί που οι ισχυροί του πλανήτη χαράζουν γραμμή, η Ελλάδα θα μετέχει και κάθεται πλέον στην κορυφή του τραπεζιού, όχι στη γωνία.

Ως πρόεδρος του Eurogroup δεν είναι ένας απλός διαχειριστής διαδικασιών. Είναι ο de facto «υπουργός Οικονομικών» της Ευρωζώνης, συντονιστής και «επιταχυντής» εξελίξεων, υπεύθυνος για τη σύγκλιση απόψεων ανάμεσα στους 20 εθνικούς υπουργούς όπου απαιτείται σύμπνοια και ομοφωνία.

Ο ρόλος του απαιτεί λεπτές ισορροπίες για τη διαμόρφωση κοινής στάσης σε κρίσιμα ζητήματα: από τους εθνικούς προϋπολογισμούς και τη σταθερότητα του κοινού νομίσματος, μέχρι τη θωράκιση της ενιαίας αγοράς. Είναι η «φωνή» που αναζητά τη σύνθεση μεταξύ του δημοσιονομικά αυστηρού Βορρά και του πιο ευέλικτου Νότου.

Ταυτοχρόνως όμως, αναλαμβάνει να προωθεί και να επιταχύνει αποφάσεις και πολιτικές, καθορίζοντας την πραγματικότητα που βιώνουν οι οικονομίες και οι πολίτες της ζώνης του Ευρώ.

Η πρώτη δήλωση: «Μανιφέστο» για μια νέα Ευρώπη

Στην πρώτη του δήλωση μετά την εκλογή, ο Πιερρακάκης έθεσε το στίγμα και τις προτεραιότητές του.
«Οι παλιές διακρίσεις που υπήρχαν στην Ευρώπη – μεταξύ Βορρά και Νότου, Ανατολής και Δύσης, μεταξύ “φειδωλών” και μη – έχουν πέσει», τόνισε.
Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ένωση είναι κοινές: αμυντικές απειλές, τεχνολογική καινοτομία, μακροοικονομικές ανισορροπίες.

«Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε», είπε, αναφερόμενος στις εκθέσεις Ντράγκι και Λέτα, «αλλά η στρατηγική μας πρέπει να γίνει συνώνυμο της υλοποίησης».
Χρειάζεται περισσότερη συνεργασία, στοχοπροσήλωση στα αποτελέσματα, ευελιξία και ταχύτητα.

Το παρασκήνιο των Βρυξελλών

Η δυναμική της ελληνικής υποψηφιότητας αποτυπώνεται στο ότι, σύμφωνα με ανεπίσημες πληροφορίες, ο Πιερρακάκης εξασφάλισε ευρεία πλειοψηφία άνω των 4/5 πριν καν ξεκινήσει η ψηφοφορία, αναγκάζοντας τον Βέλγο αντίπαλό του να αποχωρήσει.

Παρά τις παρασκηνιακές κινήσεις από Ιταλία, Κροατία και Βέλγιο, η δημόσια στήριξη της Γερμανίας «κλείδωσε» το αποτέλεσμα.

Γιατί η Ευρώπη διάλεξε «Έλληνα»

Το ελληνικό success story αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα.
Η Ελλάδα, από χώρα που κινδύνευε με έξοδο από το ευρώ, σήμερα καταγράφει:
• πρωτογενή πλεονάσματα,
• δραστική μείωση του χρέους,
• ρυθμό ανάπτυξης άνω του 2%,
• έξι συνεχόμενα έτη ισχυρών επιδόσεων,
• τη μεγαλύτερη αύξηση επενδύσεων και
• τη μεγαλύτερη αποκλιμάκωση χρέους στην Ευρωζώνη.

Τα μέτωπα και οι «μάχες» Πιερρακάκη

Η ανάληψη της προεδρίας συμπίπτει με κομβική στιγμή:
ασφάλεια συνόρων, εμπορικός προστατευτισμός, τεχνητή νοημοσύνη, ψηφιακό ευρώ,
καθώς και το νέο Πολυετές Πρόγραμμα 2028–2034.

Οι τέσσερις «πυλώνες» του οράματος Πιερρακάκη:

Απελευθέρωση Κεφαλαίων – ανάγκη εμβάθυνσης της Ένωσης Κεφαλαιαγορών.
Ολοκλήρωση της Ενιαίας Αγοράς – άρση κατακερματισμού και εμποδίων.
Ψηφιακό ευρώ & τεχνολογική κυριαρχία – ζήτημα νομισματικής ισχύος.
Δημοσιονομική υπευθυνότητα – θεμέλιο σταθερότητας.

Από τις πλατείες, στα κέντρα αποφάσεων

«Ήταν πριν από 10 χρόνια που συζητούσαν αν η Ελλάδα θα έβγαινε από την Ευρωζώνη», είπε ο Πιερρακάκης.
«Κι όμως, η Ελλάδα άντεξε».
Απέδωσε την επιτυχία στη δύναμη του ελληνικού λαού, στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, στις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη και στο συλλογικό αίσθημα ευθύνης.

Η εκλογή Πιερρακάκη σηματοδοτεί διάθεση αλλαγής στην ΕΕ.
Η Ελλάδα, από «junk», εξελίχθηκε στη μόνη σταθερά θετική έκπληξη των τελευταίων ετών στην Ευρώπη.

Η χώρα πέρασε από το «ουάου» και την απομόνωση των προηγούμενων Eurogroup, στο «respect» και την ομόφωνη στήριξη στον Πιερρακάκη.

Αν οι προσδοκίες γίνουν πράξη, τότε το σύνθημα «αλλάζουμε την Ευρώπη» θα αποκτήσει πραγματικό περιεχόμενο — αυτήν τη φορά μέσα στα κέντρα λήψης αποφάσεων.