Η γαλλική τηλεόραση «χορεύει» ελληνικά: Τσάμικο και φουστανέλες στην εκπομπή του Νίκου Αλιάγα

Η έκπληξη του Σαλέα στον Νίκο Αλιάγα και το τραγούδι της Lara Fabian στα ελληνικά, σε μια βραδιά γεμάτη συναίσθημα και ελληνικό χρώμα

Μια ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά στιγμή, με έντονη ελληνική χροιά, μεταδόθηκε από τη γαλλική τηλεόραση και το πλατό της εκπομπής La Chanson Secrète, την οποία παρουσιάζει ο Νίκος Αλιάγας.

Στο εορταστικό επεισόδιο, οι ρόλοι αντιστράφηκαν, με τον παρουσιαστή να κάθεται στη θέση του καλεσμένου,  με τους συνεργάτες του να ετοιμάζουν μια σειρά από εκπλήξεις, όπως διαβάζουμε στο protothema.gr

Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο του αφιερώματος, η Lara Fabian και ο Ycare ερμήνευσαν τραγούδια στα ελληνικά, ενώ η βραδιά συνεχίστηκε με παραδοσιακούς ήχους από τον δεξιοτέχνη του κλαρίνου Βασίλη Σαλέα και τη συμμετοχή φίλων του παρουσιαστή από τη Σταμνά Αιτωλοακαρνανίας με παραδοσιακές ενδυμασίες. Μάλιστα, ο Νίκος Αλιάγας χόρεψε μαζί τους τσάμικο.

Οι εκπλήξεις δεν σταμάτησαν εκεί, καθώς ο Αντώνης Ρέμος εμφανίστηκε στη σκηνή και τραγούδησε το τραγούδι του «Δευτέρα».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

ΔΕΔΔΗΕ: Που θα κοπεί το ρεύμα σήμερα Σάββατο (27/12) στην Κρήτη

Όπως σημείωσε, μεταξύ άλλων, δεν επρόκειτο για μια κίνηση εντυπωσιασμού ή για παρουσία μπροστά στις κάμερες, αλλά για μια αυθόρμητη πράξη ανθρώπων που ήρθαν ως οικογένεια, από τον τόπο του πατέρα του, για να τιμήσουν τον συμπατριώτη τους.

Η ανάρτηση του Νίκου Αλιάγα:

«Ήρθαν από τη Σταμνά χωρίς δεύτερη σκέψη για να μου κάνουν έκπληξη στον αέρα. Ήρθαν από το χωριό του πατέρα μου για να τιμήσουν τον συμπατριώτη τους. Το εγγόνι του Νίκου και της Μαρίας, τον γιο της Χαρούλας και του Ανδρέα. Τον άντρα της Τίνας, τον πατέρα της Αγάθης και του Ανδρέα. Τον αδελφό της Μαρίας…

Δεν ήρθαν για το θεαθήναι. Ουδέποτε τους ενδιέφεραν οι κάμερες και τα σέλφι. Ήρθαν σαν οικογένεια, φορώντας τα επίσημά τους (τα επίσημά μας) για να μας κάνουν έκπληξη με τον Βασίλη Σαλέα. Τους ευχαριστώ βαθιά. Γιατί τα μάτια τους εξέφραζαν τα ορατά και στα αόρατα της αιτωλικής μας γης.

Η παράδοση δεν είναι φολκλόρ. Είναι συνείδηση και ανάστημα ψυχής. Είναι η σκυτάλη που μας παραδίδουν οι προηγούμενοι, για να τη συνεχίσουμε με ευθύνη, με τα δικά μας βήματα. Κάθε κίνηση εκπνέει μυσταγωγικά τον αιωνόβιο χορό των ελαιώνων. Έναν χορό αρχέγονο που δεν διδάσκεται, αλλά μεταδίδεται. Από τη γη στο σώμα. Από τη σιωπή στο βήμα. Εκεί όπου ο άνθρωπος μαθαίνει να στέκεται όρθιος στο εφήμερο ταξίδι της ζωής.

Ο τόπος μάς διαμορφώνει πολύ πριν τον ονομάσουμε πατρίδα, μας πλάθει.

Εμείς στην Σταμνά τιμούμε την Αγία Αγάθη, εδώ κι αιώνες, όπως άλλοι τιμούν τον Άη Συμιό, τον Άη Γιώργη και τον Άγιο Ηλία. Στους ίδιους τόπους, τιμούσαν άλλους θεούς, με αυλούς και τύμπανα με την ιερότητα και την κατάνυξη που βιώνουμε και εμείς… Κάθε χρόνο με τα αδέλφια μας από το Αιτωλικό μοιραζόμαστε την εμπειρία του πανηγυριού της Αγίας Αγάθης. Δίνουμε όρκο.

Μπορεί να φοράω κοστούμια μπροστά στις κάμερες. Αλλά μέσα μου ακόμα προστάζει ένα ξεροντάουλο. Και ένας ζουρνάς αγγίζει το πιο απόκρυφο κύτταρό μου κάθε μέρα που ζω. Τα ενδύματα των αρματωμένων δεν είναι μεταμφίεση, είναι βαριά, συνείδηση και μαρτυρία. Μας συνδέουν με τους πεσόντες της Εξόδου του Μεσολογγίου, που θα τιμήσουμε φέτος, διακόσια χρόνια μετά εκείνη τη τραγική νύχτα. Μας δένουν με εκείνους που στάθηκαν πριν από εμάς όρθιοι, για να μπορούμε σήμερα να στεκόμαστε κι εμείς.

Η ζωή μου όλη, μια μπατουνάδα στα καλντερίμια του ντουνιά. Με ένα τσαμπί βασιλικό στα χείλη. Σας ευχαριστώ, αδέλφια».