Δε λείπει από τα περισσότερα σπίτια τις γιορτινές ημέρες

Τα Αλεξανδρινά κυριαρχούν παντού τις ημέρες των γιορτών και πέρα από μια φθηνή επιλογή, είναι και πολύ εντυπωσιακή, είτε για να το στολίσουμε στο χώρο μας είτε για να το προσφέρουμε δώρο.

Πώς φροντίζω το Αλεξανδρινό:

Το Αλεξανδρινό χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια για το στολισμό καταστημάτων και εξωτερικών χώρων, ωστόσο είναι προτιμότερο να το έχετε μέσα στο σπίτι σας, καθώς αν το εκθέσετε σε κρύες θερμοκρασίες και αέρα, τότε δεν θα ευδοκιμήσει. Έτσι λοιπόν, μόλις αποκτήσουμε το Αλεξανδρινό μας, τοποθετείστε το σε ένα πολύ φωτεινό σημείο χωρίς απευθείας έκθεση στο ήλιο και μακριά από θερμαντικά σώματα καθώς δεν του αρέσει καθόλου ο ξηρός και ζεστός αέρας του καλοριφέρ ή του aircondition. Ιδανικά βάλτε το παρέα με άλλα φυτά εσωτερικού χώρου για να αυξήσετε την υγρασία στον περιβάλλοντα χώρο του.

Το υπερβολικό πότισμα είναι ο μεγαλύτερο εχθρός για το Αλεξανδρινό σας. Ενώ δεν του αρέσει να στεγνώνει εντελώς, αν το ποτίσετε υπερβολικά θα αρχίσει να κιτρινίζει και να πετάει τα φύλλα του. Παράλληλα απαιτεί άριστη αποστράγγιση και για το λόγο αυτό φροντίστε να είναι πάντα στεγνό, χωρίς υπολείμματα νερού, το διακοσμητικό κασπώ που το φιλοξενεί. Αν του δώσετε φως και την επιθυμητή υγρασία θα μείνει μαζί σας για πάρα πολύ καιρό και μετά τις γιορτές διατηρώντας τα κόκκινα φύλλα του για αρκετούς μήνες.

Η ιστορία πίσω από το φυτό των Χριστουγέννων

Η Pepita ήταν μια νεαρή κοπέλα που ζούσε σε ένα χωριό στο Μεξικό. Όπως κάθε παραμονή Χριστουγέννων, έτσι και εκείνη τη χρονιά, όλοι στο χωριό συγκεντρώθηκαν στην εκκλησία για τη λειτουργία. Κάθε οικογένεια θα έφερνε ένα δώρο για το μικρό Χριστό. Η Pepita δεν είχε τίποτα να φέρει, η οικογένειά της ήταν πολύ φτωχή. Ο ξάδερφος της, Pedro προσπάθησε να την παρηγορήσει, λέγοντάς της “Είμαι βέβαιος ότι ακόμη και το πιο ταπεινό δώρο, που δίνεται με αγάπη, θα είναι αποδεκτό στα μάτια του Θεού”.

Η Pepita ήταν αποφασισμένη να φέρει κάτι, έτσι βρήκε μερικά αγριολούλουδα κατά μήκος του δρόμου. Τα έκανε μια ανθοδέσμη, αλλά ντράπηκε να τα αφήσει μπροστά στη φάτνη. Αυτό ήταν όμως το μοναδικό δώρο που μπορούσε να προσφέρει. Η εκκλησία ήταν σχεδόν γεμάτη όταν έφτασε. Η Pepita έκρυψε με τα χέρια της την ανθοδέσμη, ελπίζοντας ότι οι άλλοι δεν θα την προσέξουν. Προχώρησε με δισταγμό προς τον διάδρομο, όμως θυμήθηκε τα λόγια του ξαδέλφου της. “Θεέ μου”, σκέφτηκε, “δεν είναι το καλύτερο δώρο, αλλά θα είναι το δώρο που θα προσφερθεί με την περισσότερη αγάπη.” Άρχισε να νιώθει καλύτερα και προχώρησε στον διάδρομο, κρατώντας την ανθοδέσμη με υπερηφάνεια. Μέχρι να φτάσει στο μπροστινό μέρος της εκκλησίας, τα μάτια της ήταν γεμάτα δάκρυα αγάπης, γονάτισε και έβαλε το μπουκέτο της μπροστά στη σκηνή της γέννησης.

Ξαφνικά, μέσα από το μπουκέτο με τα αγριολούλουδα ξεπετάχτηκαν ολόλαμπρα κόκκινα άνθη. Όλοι είπαν ότι επρόκειτο για ένα χριστουγεννιάτικο θαύμα. Από εκείνη την ημέρα, τα έντονα κόκκινα λουλούδια έγιναν γνωστά ως “Flores de Noche Buena” Λουλούδια της Άγιας Νύχτας. Δύο αιώνες πριν, τα λουλούδια αυτά έφερε από το Μεξικό στην Αμερική, ο πρέσβης της χώρας του, Joel Roberts Poinsett, που φέρουν πλέον το όνομά του.

Δύο από τα μυστικά της φροντίδας της Ποϊνσέττιας, είναι ότι θέλει φως, και όχι πολύ ζέστη. Τα δύσκολα έρχονται αφού απανθίσει, καθώς είναι ένα φυτό που σπάνια μένει μαζί μας μετά τις γιορτές και ακόμη πιο σπάνια ξανανθίζει, απαιτώντας ιδιαίτερη φροντίδα για να γίνει ξανά το «θαύμα».