Δημήτρης Βρύσαλης για την Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτή: «Κάθε χρόνο στις 12 Μάη «χορταίνουμε» από δηλώσεις «αναγνώρισης της προσφοράς μας»

Γράφει Ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ κ. Δημήτρης Βρύσαλης

Η Παγκόσμια Μέρα της Νοσηλεύτριας και του Νοσηλευτή που έχει οριστεί να τιμάται στις 12 ΜΑΗ βρίσκει εφέτος όλους τους νοσηλευτές και τις νοσηλεύτριες στα νοσοκομεία, τα ιδρύματα Πρόνοιας, το ΕΚΑΒ, τα Κέντρα Υγείας  σε ακόμα δυσμενέστερη θέση.

Με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και όλων των προηγούμενων, η καθημερινότητα των νοσηλευτών και νοσηλευτριών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα είναι γεμάτη εντατικοποίηση,  εργασιακή ανασφάλεια, χαμηλούς μισθούς, συνεχόμενες βάρδιες και εργασιακό «burnout», δεκάδες οφειλόμενα ρεπό και χρωστούμενες άδειες.

Στις 12 κάθε  Μάη περισσεύουν τα λόγια συμπάθειας προς τους νοσηλευτές με αφορμή την παγκόσμια ημέρα από όλους εκείνους που διαχρονικά έχουν τσακίσει  τα δικαιώματα των νοσηλευτών  και νοσηλευτριών.  Αποτελεί υποκρισία ,ο θαυμασμός και τα καλά λόγια από αυτούς που καθημερινά γκρεμίζουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες των νέων επιστημόνων να προσφέρουν στον άνθρωπο και στις ανάγκες του μέσα από ένα αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας πλήρως χρηματοδοτούμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό  με μόνιμη σταθερή εργασία για όλους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Νεκρός ηλικιωμένος από σύγκρουση ΙΧ με όχημα που οδηγούσε μεθυσμένος 23χρονος

Κύριοι της ΥΠΕ του υπουργείου υγείας και των διοικήσεων  κάθε  χρόνο στις 12 ΜΑΗ «χορταίνουμε» από δηλώσεις «αναγνώρισης της προσφοράς μας» από την εκάστοτε κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα της άρχουσας τάξης. μας «διαβεβαιώνουν» ότι «νυχθημερόν κοπιάζουν» για εμάς.

Κυρίως, όμως, κάθε χρόνο, ο απολογισμός της χρονιάς που πέρασε, είναι αρνητικός για τα δικαιώματα μας και καταλήγει στο συμπέρασμα «κάθε πέρυσι και καλύτερα.»

• ποιοι δεν δημιουργούν υποστηρικτικό περιβάλλον (για τους νοσηλευτές και τους ασθενείς )  όπως αναφέρεται στο δελτίο τύπου σας?
• ποιοι δεν δημιουργούν κλίμα ασφάλειας στις υγειονομικές μονάδες?
• Ποια πολιτική διώχνει τους νοσηλευτές από το επάγγελμα?
• Ποια πολιτική αναγκάζει μόνιμους νοσηλευτές με 20 -25 χρόνια προϋπηρεσία να παραιτούνται ο ένας μετά τον άλλο?
• Ποια πολιτική αναγκάζει ειδικευόμενους νοσηλευτές να παραιτηθούν ή να αλλάζουν επάγγελμα?
• Ποια πολιτική εμποδίζει να αυξηθούν οι μισθοί ώστε να μπορούμε να ζούμε από την εργασία μας και να μην δουλεύουμε δύο και τρεις δουλειές?
• Ποια πολιτική στερεί από τους νοσηλευτές και τους υπόλοιπους υγειονομικούς στολές ,παπούτσια εργασίας και γενικά ΜΑΠ?
• Ποια πολιτική μετατρέπει τα επιστημονικά πρωτόκολλα άδεια πουκάμισα μειώνοντας τη στελέχωση όπως στις ΜΕΘ?
• Ποια πολιτική κοστολογεί τη νυχτερινή βάρδια στα ΤΕΠ ,στις ΜΕΘ ,στις κλινικές για 13 ευρώ ?
• Ποια πολιτική διατηρεί την πολυδιάσπαση στο νοσηλευτικό κλάδο ?
• Ποια πολιτική ακυρώνει και απαξιώνει όσα  έχουμε μάθει στις σχολές μας, όλα όσα υπαγορεύει η επιστήμη μας?
• Ποια πολιτική έχει θυσιάσει ακόμα και ζωές νοσηλευτών μέσα στην πανδημία?
• Ποια πολιτική έχει φέρει χιλιάδες νοσηλευτές με μυοσκελετικά αυτοάνοσα νοσήματα, αποτέλεσμα της χρόνιας καταπόνησης?
• Ποια πολιτική εμποδίζει  να καλυφθούν τα  κενά στα νοσοκομεία?
• Ποια πολιτική υποχρεώνει τους ασθενείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για την εξασφαλιστεί αποκλειστικός νοσηλευτής όταν  θα μπορούσαν να προσληφθούν μόνιμοι νοσηλευτές για να στελεχωθούν επαρκώς οι κλινικές?
• Ποια πολιτική έχει στερήσει χιλιάδες απόφοιτους των ΤΕΙ να ισοτιμησουν τα πτυχία τους με το ΕΛΜΕΠΑ και των άλλων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων

Έχει όνομα κύριοι της κυβέρνησης και του υπουργείου: είναι η δικιά σας πολιτική.  Η πολιτική του κόστους-οφέλους. η πολιτική που θεωρεί τους ασθενείς πελάτες και τους νοσηλευτές αναλώσιμα πολυεργαλεία. Η πολιτική που θεωρεί την υγεία εμπόρευμα και τα νοσοκομεία επιχειρήσεις.

Κάθε 12 Μάη θυμάστε τους ήρωες νοσηλευτές  και το αμέσως  επόμενο λεπτό κυβερνήσεις και διοικήσεις μας θεωρούν αναλώσιμους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα.

Το μόνο δικαίωμα που αναγνωρίζουν στους νοσηλευτές  όλοι όσοι κυβέρνησαν είναι

• να δουλεύει 1 νοσηλευτής για 40-50 ασθενείς
• Να έρχεται στην εργασία και να μην ξέρει σε ποιο τμήμα θα δουλέψει
• Να εργάζεται με συμβάσεις ομηρείας και εργασιακής ανασφάλειας
• Να δουλεύει πολλές φορές χωρίς ρεπό και άδειες Ενώ τους αρνούνται την ένταξης στα ΒΑΕ
• Να  έρχεται ενώ είναι ασθενής γιατί δεν υπάρχει κανείς να τον αντικαταστήσει
• να δουλεύει μέχρι τα βαθιά γεράματα
• Να μην παρέχεται καμία διευκόλυνση και προστασία στις χιλιάδες μητέρες νοσηλεύτριες.

Για αυτό τη μέρα του νοσηλευτή και της νοσηλεύτριας δεν μπορούμε εμείς οι μαχόμενοι νοσηλευτές και νοσηλεύτριες να την γιορτάσουμε μόνο με ευχολόγια. Γιατί δεν είμαστε σαν κι αυτούς.

• Γιατί εμείς βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή και παλεύουμε καθημερινά για την υγεία την ασθενών ενώ αυτοί τους τη στερούν
• Γιατί εμείς ξέρουμε την πραγματικότητα, τη ζούμε καθημερινά.
• Γιατί εμείς λέμε από την πανδημία οτι με χειροκροτήματα και μπράβο δεν λύνονται τα τεράστια προβλήματα της δημόσιας υγείας

Εμείς λοιπόν τη μέρα του νοσηλευτή και της νοσηλεύτριας τη γιορτάζουμε με αγώνα. Γιατί μόνο με αγώνα θα έρθει η μέρα που ο νοσηλευτής και νοσηλεύτρια θα κάνουν το λειτούργημά τους απρόσκοπτα, με βάση την πρόοδο της επιστήμης καλύπτοντας πραγματικά τις ανάγκες των ασθενών τους. Μέχρι τότε θα τους επιστρέφουμε τα ευχολόγια και τα ψέματα, θα κρατάμε ψηλά το κεφάλι, θα παλεύουμε για δημόσια δωρεάν υγεία, για ασφαλείς και αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς, θα δίνουμε δύναμη ο ένας στον άλλο, θα δίνουμε το χέρι μας σε όποιον σηκώνεται, θα συναντιομαστε στις κλινικές και στο δρόμο του αγώνα.

Χρόνια πολλά σε όλους και σε όλες! Συνεχίζουμε περήφανα!