Τι ανέφερε στον χαιρετισμό του ο Πρόεδρος του Σωματείου ΠΑΓΝΗ

«Το Πολυτεχνείο ζει! – H ιστορία γράφεται στους δρόμους του αγώνα! – Έξω η Ελλάδα απ’ του πολέμου τα σφαγεία» ανέφερε κατά τον χαιρετισμό του στην αποψινή συγκέντρωση για την εξέγερση του Πολυτεχνείου ο Πρόεδρος του Σωματείου ΠΑΓΝΗ Δημήτρης Βρύσαλης.

Αναλυτικά:

Τιμάμε τον ηρωικό φοιτητικό και λαϊκό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 που οδήγησε στην αρχή του τέλους της 7ετούς στρατιωτικής δικτατορίας.

Τιμάμε και στεκόμαστε με απεριόριστο σεβασμό απέναντι σε όσους έδωσαν τη ζωή τους, βασανίστηκαν, εξορίστηκαν και συνέβαλαν στην αντιδικτατορική πάλη.

Εμπνεόμαστε από τους αγώνες του λαού μας και συνεχίζουμε τον αγώνα για μία κοινωνία που στο επίκεντρο θα είναι ο άνθρωπος και οι ανάγκες του και όχι τα κέρδη των λίγων, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου είναι επίκαιρα όσο ποτέ !

Είναι ζωτική ανάγκη να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο, να σταματήσει η στήριξη στο δολοφονικό κράτος του Ισραήλ, να σταματήσει η γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης, ο πόλεμος που επεκτείνεται στη Μέση Ανατολή και ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Είμαστε απέναντι στην βαρβαρότητα ενός συστήματος που μακελεύει τους λαούς για να βρουν διέξοδο τα αμύθητα κέρδη που έχουν συσσωρεύσει οι πολυεθνικές και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, με τους ιμπεριαλιστές να ξαναμοιράζουν τον κόσμο σπέρνοντας το θάνατο, τη φτώχειακαι τη προσφυγιά.

Είμαστε απέναντι στη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, της ακρίβειας, της εμπορευματοποίησης της υγείας και της παιδείας για να θωρακίζονται τα κέρδη μιας χούφτας παρασίτων.

Η μόνη απάντηση είναι το δυνάμωμα των αγώνων και η μαζικοποίηση τους !

Η αγανάκτηση για όσα ζούμε μπορεί και πρέπει να μετατραπεί σε ένα μεγάλο οργανωμένο και πανελλαδικά συντονισμένο κίνημα διεκδίκησης και αγώνα για τιςσύγχρονες ανάγκες μας, ενάντια στην πολιτική των κυβερνήσεων, του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Πολυτεχνείο διδάσκει ότι κανένας αντίπαλος δεν είναι άτρωτος και ανίκητος όταν ο οργανωμένος λαός αποφασίσει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, να βγει στο προσκήνιο της ιστορίας.
Είμαστε εδώ γιατί η ιστορία γράφεται με πάλη ταξική, τη “γλώσσα” των λαών, που δεν είπαν ακόμη πολλά και έχουν να γράψουν ηρωικές σελίδες στο μέλλον».