Δύο 9χρονες αχώριστες φίλες εξαφανίζονται – 8 χρόνια μετά μια φωτιά αποκαλύπτει τη φριχτή αλήθεια

Το χρονικό της εξαφάνισης

Η υπόθεση της εξαφάνισης δύο κοριτσιών, που τοποθετείται χρονικά πριν από 21 χρόνια θυμίζει περισσότερο κινηματογραφικό σενάριο ταινίας θρίλερ, παρά πραγματική ιστορία, που αναπαράγεται ωστόσο στο διαδίκτυο.

Η USToday σε δημοσίευμά της που αναδημοσιεύει η Mirror δίνει λεπτομερώς και πολύ παραστατικά την εξέλιξη των υποτιθέμενων γεγονότων, αλλά και την κατάληξη αυτής της «ψυχρής» για πολλά χρόνια υπόθεσης, η αυθεντικότητα της οποίας είναι αμφίβολη, καθώς δεν υπάρχουν διασταυρωμένα αρχεία.

Το χρονικό της εξαφάνισης

Σύμφωνα λοιπόν με την ιστορία, η Κίνσλεϊ Βανς και η Αλάρα Σο ήταν μόλις εννέα ετών και αχώριστες φίλες όταν εξαφανίστηκαν, πριν από 21 χρόνια, από την ετήσια αθλητική εκδήλωση του σχολείου τους.

Οκτώ χρόνια αργότερα, μια πυρκαγιά οδήγησε σε μια σοκαριστική ανακάλυψη – και η αλήθεια για το τι είχε συμβεί στα κορίτσια τελικά αποκαλύφθηκε.

Τα εννιάχρονα κορίτσια εθεάθησαν τελευταία φορά μαζί στην ετήσια αθλητική τους ημέρα. Αλλά μέχρι να φτάσει το σχολικό λεωφορείο στις 3:30 μ.μ., είχαν και τα δύο εξαφανιστεί.

Η μοίρα τους παρέμεινε ένα απόλυτο μυστήριο για χρόνια, αφήνοντας τη μικρή τους κοινότητα να αναζητά απεγνωσμένα απαντήσεις.

Οι οικογένειες των κοριτσιών δεν έχασαν ποτέ την ελπίδα. Η Ράιλι Βανς, η μητέρα της Κίνσλεϊ, πέρασε χρόνια ψάχνοντας, προσλαμβάνοντας ιδιωτικούς ερευνητές και ακολουθώντας αμέτρητα ψευδή στοιχεία. Η Οντέτ Σο, η μητέρα της Αλάρα, τελικά έφυγε από την πόλη, ξαναπαντρεύτηκε και προσπάθησε να χτίσει μια νέα ζωή. Αλλά ο πόνος δεν έφυγε ποτέ.

Στη συνέχεια, τον Ιούλιο του 2012, μια πυρκαγιά κατέστρεψε ένα απομακρυσμένο αγρόκτημα στα περίχωρα της πόλης. Όταν οι πυροσβέστες έσβησαν τη φωτιά, ανακάλυψαν μια παράξενη μεταλλική καταπακτή, κρυμμένη από το κοινό για δεκαετίες.

Κάτω από την καταπακτή στο αγρόκτημα στο Γουίλοου Κρικ της Αϊόβα, υπήρχε ένα καταφύγιο, το οποίο περιείχε δύο σκουριασμένες κούνιες, λεκιασμένα στρώματα, σωροί από άδεια δοχεία κονσερβών και ένα ροζ παιδικό παπούτσι με ένα αυτοκόλλητο πεταλούδας – ανήκε στην Κίνσλεϊ.

Στον τσιμεντένιο τοίχο, υπήρχαν παιδικά σχέδια: ένας ήλιος, ένα σπίτι και δύο φιγούρες με τις ετικέτες «Κ» και «Ε», αναφέρει το US Today. Ήταν σαφές ότι τα δύο κορίτσια είχαν κρατηθεί εκεί.

Η εγκληματολογική ανάλυση αποκάλυψε ότι το καταφύγιο είχε χρησιμοποιηθεί μόνο για μερικούς μήνες και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε. Η προέλευση του καταφυγίου εντοπίζεται στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Είχε κατασκευαστεί δεκαετίες νωρίτερα και είχε ξεχαστεί, ένα μυστικό που ούτε ο νυν ιδιοκτήτης γνώριζε.

Η μαρτυρία ενός συνταξιούχους σχολικού θυρωρού ενίσχυσε τις υποψίες ότι ο απαγωγές ήταν κάποιος που τα κορίτσια εμπιστεύονταν, καθώς τις είδε να βγαίνουν από μια πλαϊνή πόρτα την ημέρα που εξαφανίστηκαν, κατευθυνόμενες προς το πάρκινγκ χωρίς σημάδια πάλης ή κραυγών.

Η μητέρα της Κίνσλεϊ, Ράιλι, ανέλανε δράση. Διασταύρωσε τους καταλόγους σχολικών δραστηριοτήτων, τους καταλόγους εκκλησιών και τις λίστες των αγροτών – και ένα όνομα ξεχώρισε: ο Γκίντεον Πρατ, ένας ήσυχος δάσκαλος του κατηχητικού που αγαπούσε η Κίνσλεϊ, και ο οποίος εργαζόταν επίσης περιοδικά στο αγρόκτημα.

Περαιτέρω έρευνα στην τελευταία γνωστή κατοικία του αποκάλυψε εγχειρίδια επιβίωσης: Πώς να εξαφανιστείτε εντελώς, Δεξιότητες επιβίωσης στην άγρια ​​φύση και Ο πλήρης οδηγός για ζωή εκτός δικτύου, αναφέρει η US Today.

Στη συνέχεια αποκαλύφθηκε ότι είχε φύγει ξαφνικά από την πόλη στα τέλη του 2004 – την ίδια χρονιά που εξαφανίστηκαν τα δύο κορίτσια – ισχυριζόμενος ότι έφευγε για να κάνει ιεραποστολικό έργο.

Η Ράιλι είχε τώρα μια νέα θεωρία. Ο Πρατ προετοιμαζόταν για μια ζωή μακριά από το κοινωνικό σύνολο. Πίστευε ότι ζούσε απομονωμένος και πρέπει να έκανε μεγάλες, σπάνιες αγορές με μετρητά σε απομακρυσμένα παντοπωλεία.

Έψαξε στα αρχεία συναλλαγών, ψάχνοντας για ένα μοτίβο. Και μετά το βρήκε – εξαμηνιαίες αγορές χύμα τροφίμων, προπανίου, ιατρικών εφοδίων και προϊόντων γυναικείας υγιεινής, που γίνονταν στα Όζαρκς του Μιζούρι.

Τα ευρήματά της ωστόσο, λόγω επιππλοκών στη δικαιοδοσία, επιβράδυναν τις διαδικασίες. Αποφάσισε λοιπόν να πάει η ίδια στην περιοχή.

Η αναζήτησή της την οδήγησε σε μια καλύβα βαθιά μέσα στο δάσος – και εκεί είδε κάτι απίστευτο. Την κόρη της Κίνσλεϊ, πλέον 17 ετών, αν και αδύναμη, ζωντανή.

Κινηματογραφική απόδραση

Όταν όμως εμφανίστηκε ο απαγωγέας οπλισμένος, ακολούθησε μια τρομακτική αντιπαράθεση. Η Ράιλι παρακάλεσε την Κίνσλεϊ, καθώς ο Πρατ προσπαθούσε να σύρει το κορίτσι πίσω στην καλύβα.

Αλλά σε μια στιγμή διαύγειας, η Κίνσλεϊ τον χτύπησε με ένα κομμάτι καυσόξυλου, δίνοντας στη μητέρα της την ευκαιρία να αρπάξει το τουφέκι του. Μητέρα και κόρη τράπηκαν σε φυγή μέσα από το δάσος, διαφεύγοντας σε ασφαλές μέρος.

Η Ράιλι κάλεσε τις αρχές και ο Πρατ συνελήφθη επί τόπου.

Η Κίνσλεϊ μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, υποσιτισμένη και βαθιά τραυματισμένη.

Εκεί αποκάλυψε, ότι η καλύτερή της φίλη είχε πεθάνει από ασθένεια στο καταφύγιο λίγους μήνες μετά την αιχμαλωσία τους. Ο απαγωγέας είχε αρνηθεί την παροχή ιατρικής βοήθειας και η Άλαρα θάφτηκε στο κοντινό δάσος.

Ο Πρατ καταδικάστηκε για απαγωγή, φόνο και χρόνια κακοποίησης σε ισόβιες ποινές χωρίς αναστολή.