«Ελπίδα ζωής» από τις πρώτες φωλιές Caretta – Caretta σε Ηλεία και Αχαΐα

Οι Caretta – Caretta είναι ένα είδος απειλούμενο και γίνονται τεράστιες ενέργειες στη Μεσόγειο ώστε να προστατευτεί

Τις φωλιές των Caretta – Caretta εντόπισε φύλακας της Μονάδας Διαχείρισης Δυτικής Πελοποννήσου στη Ζαχάρω και στο Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου Στροφυλιάς στην Ηλείας.

Αφού ο φύλακας διαπίστωσε αυτό το ευχάριστο γεγονός, προχώρησε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες τοποθετώντας σήμανση για την προστασία των ευαίσθητων αυγών.

Το ταξίδι της ζωής και οι κίνδυνοι

Οι θηλυκές θαλάσσιες χελώνες γεννούν στα μέσα του Μαΐου και του Ιουνίου κατά μέσο όρο 4 ομάδες αυγών και στη συνέχεια μένουν ανενεργές και δεν ξανά – ωοτοκούν για 2 έως 3 χρόνια.

Μετά από επώαση περίπου 80 ημερών, τα χελωνάκια σκάβουν την άμμο για να φτάσουν στην επιφάνεια, κυρίως τη νύχτα, όταν το σκοτάδι αυξάνει την πιθανότητα να ξεφύγουν από θηρευτές ή να τραυματιστούν από τις υψηλές θερμοκρασίες.

Τα χελωνάκια μπαίνουν στη θάλασσα χρησιμοποιώντας ως οδηγό την αντανάκλαση του φεγγαριού ή των αστεριών στην επιφάνεια του νερού.

Ένα μεταλλικό στοιχείο, ο μαγνητίτης, στον εγκέφαλό τους, βοηθά τις χελώνες να αντιλαμβάνονται το μαγνητικό πεδίο της γης.

Οι Caretta – Caretta είναι ένα είδος απειλούμενο και γίνονται τεράστιες ενέργειες στη Μεσόγειο ώστε να προστατευτεί.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τις χελώνες είναι η ανθρώπινη παρέμβαση. Η κίνηση των τροχοφόρων στον αιγιαλό καταστρέφει τις φωλιές και τα αυγά, αν και απαγορεύεται βάση νομοθεσίας.

Ο τεχνητός φωτισμός αποτελεί απειλή όχι μόνο για τις θαλάσσιες χελώνες, αλλά και για τα μικρά μεταναστευτικά πουλιά και τα έντομα επικονιαστές.

Ο φωτισμός κοντά στις φωλιές αποπροσανατολίζει τα χελωνάκια, τα οποία βγαίνουν προς τον δρόμο ελπίζοντας να βρουν τη θάλασσα.

Σοβαρές ζημιές προκαλούν και τα αδέσποτα -και μη- σκυλιά και άλλοι θηρευτές που σκάβουν και τρώνε τα αυγά.

Στην περιοχή της Νότιας Ηλείας (Εκβολές Αλφειού – Ζαχάρω) κάθε χρόνο το 70% των φωλιών καταστρέφονται από Τσοπανόσκυλα.