Ένα βήμα πριν τη νέα διάσπαση η Νέα Αριστερά

Μορφή χιονοστιβάδας παίρνει η ανοικτή σύγκρουση στο κόμμα

Σε ένα από τα πιο κρίσιμα σταυροδρόμια της πορείας της βρίσκεται η «Νέα Αριστερά», καθώς οι εσωτερικές αντιπαραθέσεις παίρνουν πλέον τη μορφή ανοιχτής σύγκρουσης.

Δύο διαφορετικές στρατηγικές και αντιλήψεις για τη φυσιογνωμία και το μέλλον του κόμματος συγκρούονται ευθέως: από τη μία η γραμμή Χαρίτση, που επιδιώκει ευρύτερες προοδευτικές συμμαχίες, και από την άλλη η γραμμή Σακελλαρίδη, που επιμένει σε καθαρή, αυτόνομη αριστερή ταυτότητα, όπως άλλωστε είχε υπογραμμίσει σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Cretaone και στον δημοσιογράφο Μπάμπη Σαββίδη.

Στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης βρίσκεται το ερώτημα αν η Αριστερά πρέπει να επιδιώξει συνεργασίες ή να διαφυλάξει την ιδεολογική της αυτονομία.

Ο Αλέξης Χαρίτσης, με τη στήριξη της Έφης Αχτσιόγλου, της πλειοψηφίας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και στελεχών που βλέπουν τη συγκυρία ως ευκαιρία για έναν νέο προοδευτικό σχεδιασμό, θεωρεί ότι το κόμμα οφείλει να απευθυνθεί σε ένα ευρύτερο κοινό. Όπως αναφέρει το newsbeast.gr, υποστηρίζουν τη συγκρότηση ενός ενωτικού μετώπου τύπου «Λαϊκού Μετώπου», κατά τα γαλλικά πρότυπα, ώστε να αντιμετωπιστεί η δεξιά κυριαρχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Άρης Μουγκοπέτρος: Τα πρώτα λόγια του γνωστού μουσικού μετά τη σύλληψη του

Απέναντι, η τάση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, με τη στήριξη στελεχών όπως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Νίκος Φίλης, υποστηρίζει ότι η στρατηγική των συμμαχιών θα οδηγήσει σε απώλεια ταυτότητας και «θόλωμα» του πολιτικού στίγματος. Για εκείνους, η «Νέα Αριστερά» πρέπει να διατηρήσει ιδεολογική καθαρότητα, ακόμη και αν αυτό περιορίσει την απήχησή της, θεωρώντας πιο φυσικό συνομιλητή το ΜέΡΑ25 παρά ένα σχήμα υπό την επιρροή του Αλέξη Τσίπρα.

Η επικείμενη ανακοίνωση του νέου πολιτικού φορέα από τον πρώην πρωθυπουργό λειτουργεί ως καταλύτης στις εσωκομματικές διεργασίες. Η πλευρά Χαρίτση βλέπει σε αυτόν μια πιθανή βάση ευρύτερης προοδευτικής σύγκλισης, ενώ η πλευρά Σακελλαρίδη εκφράζει φόβους για απορρόφηση της «Νέας Αριστεράς» και απώλεια της αυτονομίας της.

Η ένταση κορυφώθηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, όπου απορρίφθηκε η πρόταση Χαρίτση για εσωκομματικό δημοψήφισμα σχετικά με τις εκλογικές συνεργασίες — εξέλιξη που ερμηνεύθηκε ως προσωρινή επικράτηση της γραμμής Σακελλαρίδη. Ωστόσο, ήδη συγκεντρώνονται υπογραφές ώστε το θέμα να τεθεί εκ νέου, καθώς το καταστατικό προβλέπει αυτή τη δυνατότητα εφόσον υπάρξει στήριξη από το 25% των μελών.

Η αντιπαράθεση πλέον ξεπερνά τα οργανωτικά όρια και αποκτά βαθύ πολιτικό χαρακτήρα: τι σημαίνει σήμερα Αριστερά και πώς μπορεί να είναι χρήσιμη στην κοινωνία — με διεύρυνση και συνεργασίες ή με αυτονομία και ιδεολογική συνέπεια.

Το Συνέδριο του κόμματος θα αποτελέσει κρίσιμο σημείο καμπής. Εκεί θα φανεί αν μπορεί να υπάρξει συνεννόηση σε κοινό προσανατολισμό ή αν το ρήγμα θα εξελιχθεί σε ανοιχτή διάσπαση, με απρόβλεπτες συνέπειες για τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο.