Γονείς: Με ποιο τρόπο μπορούν να θωρακίσουν την καρδιά του παιδιού τους

Οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας αφήνουν το αποτύπωμά τους και στην υγεία της καρδιάς

Σύμφωνα με νεότερη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes, η φροντίδα και η θαλπωρή που νιώθει ένα παιδί από τους γονείς ή τα πρόσωπα που το φροντίζουν μπορεί να έχει προστατευτική δράση και στη λειτουργία της καρδιάς του. Εν ολίγοις, όταν ένα παιδί μεγαλώνει σε ένα σταθερό και περιποιητικό περιβάλλον, αυτό αποτελεί μια από τις καλύτερες φυσικές προστασίες ενάντια στα καρδιαγγειακά νοσήματα της ενήλικης ζωής.

«Αν και γνωρίζουμε ότι η υγεία στην πρώιμη παιδική ηλικία θέτει τα θεμέλια για την υγεία αργότερα στη ζωή, διαπιστώσαμε ότι ο τρόπος με τον οποίο τα παιδιά αλληλεπιδρούν με τους ενήλικες στη ζωή τους μπορεί επίσης να έχει αντίκτυπο» δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Robin Ortiz, επίκουρη καθηγήτρια στα τμήματα παιδιατρικής και υγείας και βασικό μέλος του Ινστιτούτου Αριστείας για την Ισότητα στην Υγεία στην Ιατρική Σχολή Grossman του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Επιπλέον, όπως συμπέραναν οι ερευνητές από την Ιατρική Σχολή NYU Grossman και το Ιατρικό Κέντρο Wexler του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, το χαμηλότερο εισόδημα στην ενήλικη ζωή μπορεί να οδηγήσει σε επιπλέον αντιξοότητες στην πορεία της ζωής και ενδεχομένως να ενισχύει το αποτύπωμα μιας δύσκολης παιδικής ηλικίας.

«Η υποστήριξη των ενηλίκων με τρόπο που μπορεί να προάγει ασφαλείς, σταθερές και περιποιητικές σχέσεις με τα παιδιά που φροντίζουν, μπορεί να είναι σημαντική για τη δημιουργία υγιών συνηθειών στην παιδική ηλικία που θα συνεχίσουν και στην ενήλικη ζωή. Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την υγεία και την ευημερία της οικογένειας, όταν εξετάζουν την καρδιαγγειακή υγεία σε οποιαδήποτε ηλικία» συμπληρώνει.

Η συγκεκριμένη μελέτη είναι και η πρώτη που εντοπίζει μια συσχέτιση μεταξύ οικογενειακού περιβάλλοντος στην παιδική ηλικία και της καρδιαγγειακής υγείας σε διαφορετικές χρονικές στιγμές κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής. Aναλύοντας δεδομένα περισσότερων από 5.000 ενηλίκων, προκειμένου να κατανοήσουν ποιοι παράγοντες της πρώιμης ζωής αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου αργότερα στη ζωή των ενηλίκων ηλικίας 18-30 ετών, τους παρακολούθησαν για μια περίοδο περίπου 20 ετών, ξεκινώντας από την ηλικία των 25.

Παρατήρησαν ότι:

• Οι θετικές εμπειρίες μεταξύ γονέα και παιδιού συνδέθηκαν με περίπου 12% υψηλότερες πιθανότητες καλύτερης καρδιαγγειακής υγείας.
• Η κακοποίηση σχετίστηκε με περίπου 13% μειωμένες πιθανότητες υψηλού σκορ καρδιακής υγείας.
• Ενώ η σχέση μεταξύ των παιδικών επιδράσεων και της καρδιακής υγείας των ενηλίκων παρέμεινε αμετάβλητη για τα άτομα με το υψηλότερο ετήσιο εισόδημα – πάνω από 35.000 δολάρια – στην ενήλικη ζωή, το χαμηλότερο ετήσιο εισόδημα – 35.000 δολάρια ή λιγότερο – στην ενήλικη ζωή μπορεί να συγχέει τις επιπτώσεις των πρώιμων αντιξοοτήτων.

Τέλος, παρατήρησαν ότι η έλλειψη σταθερότητας, δηλαδή μια συμπεριφορά κακοποιητική και φροντιστική ταυτόχρονα με απρόβλεπτο αποτέλεσμα για το ένα από τα δύο, μπορεί να είναι εξίσου επιβλαβής με την έκθεση σε υψηλά ποσοστά κακοποίησης χωρίς προστατευτικούς παράγοντες.

«Θα είναι σημαντικό για τις μελλοντικές έρευνες να παρακολουθούν τα παιδιά νωρίς και καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, αν ελπίζουμε να κάνουμε πιο οριστικές δηλώσεις ή δηλώσεις αιτίας και αποτελέσματος σχετικά με τον αντίκτυπο των εκθέσεων στην πρώιμη ζωή στα αποτελέσματα της μετέπειτα ζωής» καταλήγει η Δρ Ortiz.