Η Ιστορία… αλλιώς: Τι θα συνέβαινε αν ο Χίτλερ είχε κερδίσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Ο κόσμος δεν θα ήταν αυτό που γνωρίζουμε ούτε κατά προσέγγιση

Τι θα γινόταν αν ο Αδόλφος Χίτλερ είχε επικρατήσει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Το ερώτημα δεν είναι καινούργιο, αλλά οι ιστορικές πηγές αποκαλύπτουν πλέον με ανησυχητική σαφήνεια ότι ο ηγέτης του Τρίτου Ράιχ είχε ένα σκοτεινό όραμα όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά και για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Παρότι δεν σχεδίασε ποτέ άμεση στρατιωτική εισβολή στην Αμερική, οι απόψεις, οι συνομιλίες του και τα κρυφά σχέδια των Ναζί δείχνουν ότι οι ΗΠΑ θα είχαν μετατραπεί σε βασικό πεδίο επιρροής – ή και εκκαθάρισης – μετά την ευρωπαϊκή νίκη.

Ο Χίτλερ έβλεπε τις ΗΠΑ ως μελλοντικό εχθρό

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Βορίζια: «Είδα την Ευαγγελία να σωριάζεται μπροστά μου» – Μαρτυρία σοκ γυναίκας που βρέθηκε στη μέση των πυρών – Δείτε βίντεο

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1920, στα αδημοσίευτα τότε αποσπάσματα του «Ο Αγών μου», ο Χίτλερ έγραφε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε φάση επεκτατισμού και επιδιώκουν να αποτρέψουν την ευρωπαϊκή ενοποίηση, προκειμένου να κυριαρχήσουν παγκοσμίως.

Η σκέψη του βασιζόταν στο δόγμα του Lebensraum – του «ζωτικού χώρου» για τη γερμανική φυλή. Το 1941, σε συνάντηση με τον Ιάπωνα πρέσβη Χιροσί Οσίμα, ισχυρίστηκε πως ΗΠΑ και Βρετανία επιτίθενται στον χώρο επιρροής των «Άριων» και πως Γερμανία και Ιαπωνία «πρέπει να τις εξοντώσουν από κοινού».

Ορατό ενδεχόμενο: Επέκταση του Ολοκαυτώματος στη Βόρεια Αμερική

Σύμφωνα με έγγραφα που εντοπίστηκαν στη Βιβλιοθήκη και Αρχείο του Καναδά, οι Ναζί είχαν συντάξει στατιστικά στοιχεία για τον εβραϊκό πληθυσμό των ΗΠΑ και του Καναδά – κάτι που παραπέμπει στις πρώτες βάσεις για μελλοντική γενοκτονία.

Αν και δεν υπάρχει τεκμηριωμένο επιχειρησιακό σχέδιο, η πρόθεση είναι ξεκάθαρη: το Ολοκαύτωμα δεν θα περιοριζόταν στην Ευρώπη. Όπως αναφέρει ο ιστορικός Μάικλ Κεντ, «το Ολοκαύτωμα δεν ήταν μόνο ευρωπαϊκό, απλώς δεν πρόλαβε να επεκταθεί».

Η προοπτική συμμαχίας με τη Βρετανία κατά της Αμερικής

Παρότι οι ναζί πολεμούσαν τη Βρετανία, ο Χίτλερ διατηρούσε μια εμμονική ελπίδα ότι μετά τη νίκη του, η Βρετανία θα ενωνόταν με τη Γερμανία κατά των ΗΠΑ. Το 1941 φέρεται να είπε: «Δεν θα ζήσω να το δω, αλλά η Γερμανία και η Αγγλία θα ενωθούν απέναντι στην Αμερική». Ένα χρόνο αργότερα προέβλεπε πως «ο βρετανικός στρατός θα πολεμήσει δίπλα στον γερμανικό για να εκδιώξουν τους Αμερικανούς από την Ισλανδία».

Το Χόλιγουντ ως μέσο επιρροής και ελέγχου

Η αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία είχε ιδιαίτερη θέση στο μυαλό του Χίτλερ. Ήταν μανιώδης σινεφίλ και κατανοούσε τη δύναμη της προπαγάνδας μέσω του κινηματογράφου.

Πριν τον πόλεμο, ορισμένα στούντιο του Χόλιγουντ συνεργάζονταν με τις ναζιστικές αρχές, διαγράφοντας σκηνές που ενοχλούσαν το Βερολίνο και αποκλείοντας εβραίους δημιουργούς. Αν είχε κερδίσει ο Χίτλερ, το πιθανότερο είναι πως θα επέβαλλε αυστηρή λογοκρισία, αξιοποιώντας τη βιομηχανία θεάματος για να διαδώσει ναζιστικά ιδεώδη σε ένα υποταγμένο αμερικανικό κοινό.

Σχέδια γεωπολιτικής υπονόμευσης εκ των έσω

Αντί για εισβολή, το Τρίτο Ράιχ θα επιδίωκε μακροχρόνια υπονόμευση. Οι φιλοναζιστικές οργανώσεις, όπως ο German American Bund, είχαν αναπτύξει σημαντική δραστηριότητα στις ΗΠΑ πριν την είσοδο στον πόλεμο, αλλά αντιμετωπίζονταν με καχυποψία ακόμη και από τους ίδιους τους Γερμανούς.

Το Ράιχ τους θεωρούσε «γραφικούς» και πιθανότατα θα τους παραγκώνιζε σε περίπτωση νίκης. Παράλληλα, υπάρχουν ενδείξεις – αν και ανεπιβεβαίωτες – ότι οι ναζί προσπαθούσαν να προσεταιριστούν γηγενείς Αμερικανούς πληθυσμούς, θεωρώντας κάποιες φυλές ως συγγενικές των Αρίων.

Μια από τις πιο περίεργες περιπτώσεις αφορά τον αποκαλούμενο «Αρχηγό Ρεντ Κλάουν», που τελικά αποκαλύφθηκε ότι ήταν λευκός δικηγόρος από το Όρεγκον με δεσμούς στη φιλοναζιστική προπαγάνδα.

Από θαυμασμός, σε απαξίωση: Η φυλετική ιδεοληψία του Χίτλερ για την Αμερική

Στα πρώτα του γραπτά, ο Χίτλερ έβλεπε τις ΗΠΑ ως ένα παράδειγμα όπου οι «Νορδικοί» Ευρωπαίοι είχαν διατηρήσει τη φυλετική τους καθαρότητα και είχε εκφράσει εκτίμηση για την αμερικανική νομοθεσία περί μετανάστευσης.

Σταδιακά όμως, αυτή η εκτίμηση μετατράπηκε σε περιφρόνηση. Θεωρούσε πλέον την Αμερική αποδυναμωμένη από τη φυλετική ανάμειξη και την πολιτισμική ποικιλομορφία – στοιχεία που κατά την ιδεολογία του αποτελούσαν αιτίες κατάρρευσης.

Παρόλα αυτά, αναγνώριζε τη βιομηχανική της δύναμη και την οικονομική της αντοχή – γι’ αυτό και επέμενε ότι μακροπρόθεσμα, η Αμερική έπρεπε να εξουδετερωθεί.

Ο στρατιωτικός ρεαλισμός απέναντι στη γεωγραφία

Αν και είχε οραματιστεί την Αμερική ως μελλοντικό εχθρό, ο Χίτλερ δεν πίστευε ότι μπορούσε να κατακτηθεί στρατιωτικά. Η τεράστια απόσταση, η υπεροπλία του αμερικανικού ναυτικού και το γεωγραφικό μέγεθος της χώρας καθιστούσαν την ιδέα αυτή εξωπραγματική.

Στη ρητορική του, μάλιστα, χλεύαζε την πιθανότητα εισβολής, χαρακτηρίζοντάς την «τόσο απίθανη όσο και το να φτάσουν οι ναζί στο φεγγάρι». Κι όμως, οι γερμανικές βάσεις στον Ατλαντικό ενισχύονταν ακριβώς για να προετοιμάσουν την επόμενη φάση της παγκόσμιας σύγκρουσης.

Αν η Γερμανία είχε νικήσει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ δεν θα είχαν μετατραπεί σε γερμανικό προτεκτοράτο με άρματα μάχης στους δρόμους. Θα ήταν όμως ο επόμενος μεγάλος στόχος.

Με όπλα την προπαγάνδα, τις εκκαθαρίσεις, την υπόσκαψη εσωτερικών ομάδων και την ιδεολογική διείσδυση, το Ράιχ θα επιχειρούσε να μετατρέψει τη Βόρεια Αμερική σε έναν νέο ιδεολογικό πόλο – ή σε μια νέα Γερμανία πέρα από τον Ατλαντικό. Κι όλα αυτά, με το Ολοκαύτωμα να απλώνεται σαν σκιά σε δύο ηπείρους.

Πηγή: Newsbomb