Ακρίβεια και δουλειά μπλοκάρουν τα καλοκαιρινά σχέδια των Ηρακλειωτών

Σε μια συγκυρία όπου το κόστος ζωής αυξάνεται διαρκώς και η ακρίβεια «γονατίζει» τα νοικοκυριά, όλο και περισσότεροι πολίτες βλέπουν τα σχέδια τους να περιορίζονται ή ακόμα και να μετατρέπονται σε… «όνειρα θερινής νυκτός».

Τα στοιχεία των πρόσφατων ερευνών καταγράφουν μια δυσμενή πραγματικότητα. Οι Έλληνες δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο να οργανώσουν, αλλά και να πραγματοποιήσουν, τις θερινές τους αποδράσεις. Και φυσικά αυτή η κοινωνική πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση για τους Κρητικούς.

Για πολλούς κατοίκους του νησιού, οι διακοπές δεν αποτελούν πλέον αυτονόητη ετήσια συνήθεια, αλλά μια ευκαιρία που κρέμεται από μια εύθραυστη οικονομική ισορροπία — η οποία συχνά διαταράσσεται από έκτακτα έξοδα, αυξημένες υποχρεώσεις ή τη συνεχή πίεση της καθημερινότητας.

Και ενώ η Κρήτη παραμένει ένας παγκόσμιος τουριστικός προορισμός, για τους ίδιους τους κατοίκους της, οι διακοπές που κάποτε θεωρούνταν δεδομένες, έχουν γίνει πλέον ένα άπιαστο όνειρο. Ο λόγος; Οικονομική δυσπραγία και εξαντλητική δουλειά!

Ακρίβεια και δουλειά μπλοκάρουν τα καλοκαιρινά σχέδια

«Δεν θυμάμαι πότε κάναμε τελευταία φορά διακοπές», δηλώνει εργαζόμενη από το Ηράκλειο. «Λόγω δουλειάς, αλλά κυρίως λόγω οικονομικών, δεν μπορούμε να πάμε πουθενά. Ούτε στην Κρήτη». Παρά την επιθυμία για ένα ταξίδι στο εξωτερικό, ακόμα και αυτό μοιάζει πλέον μακρινό όνειρο. «Θα ήθελα να πάω έξω, αλλά με αυτά που συμβαίνουν, είναι αδύνατον» σημειώνει χαρακτηριστικά.

Άλλοι αναφέρουν πως ακόμα και μια μικρή εξόρμηση εντός του νησιού αποτελεί πρόκληση. «Δουλεύουμε συνέχεια, αλλά δεν μπορούμε να βγάλουμε το μήνα», λέει μια γυναίκα, προσθέτοντας πως το μόνο που μένει είναι «να μείνουμε μέσα και να κοιτάμε τα γατάκια μας».

Η δυσκολία δεν περιορίζεται μόνο στο οικονομικό. Πολλοί πολίτες επισημαίνουν ότι ο συνδυασμός χρόνου, κόστους και κόπωσης τους αναγκάζει να εγκαταλείψουν κάθε σκέψη για διακοπές. «Δεν υπάρχει χρόνος, δεν υπάρχουν λεφτά, δεν υπάρχει διάθεση», λέει χαρακτηριστικά άλλος κάτοικος του νησιού.

Ακόμα και η ιδέα ενός προορισμού όπως η Σαντορίνη ή η Πάρος μοιάζει απαγορευτική. «Λεφτά δεν υπάρχουν. Αν υπήρχαν, ίσως να πηγαίναμε κάπου, αλλά ούτε αυτό δεν είναι πλέον εφικτό».

Η γενικότερη εικόνα αποκαλύπτει κάτι περισσότερο από μια προσωρινή δυσκολία. Αντανακλά μια διαρκώς επιδεινούμενη συνθήκη για τα ελληνικά νοικοκυριά – ακόμη και σε έναν τόπο όπως η Κρήτη, που παραδοσιακά συνδέεται με το καλοκαίρι και τη φιλοξενία.