ΟΦΗ: «Γιατρικό» οι νίκες ναι, αλλά με ποιους και πως;

Βαθαίνει στη δύνη της εσωστρέφειας ο ΟΦΗ

Μια από τα ίδια το Σάββατο το βράδυ στο Παγκρήτιο. Ένας ΟΦΗ χωρίς αρχή, μέση και τέλος, χωρίς ουσία, χωρίς καθαρό μυαλό και δίχως να μπορεί να διαχειριστεί τις όποιες καλές στιγμές είχε για αυτόν ο αγώνας με τον Ατρόμητο.

Ξεκινά ο αγώνας και οι φιλοξενούμενοι μπαίνουν καλύτερα και σκοράρουν. Άκυρο το γκολ για κάποια εκατοστά. Πρώτο μήνυμα.

Συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο ξανά σκοράρουν. Και πάλι άκυρο το γκολ για τον ίδιο λόγο. Δεύτερο μήνυμα.

Έρχεται ένα υπέρ γκολ από το… πουθενά εξαιτίας του ανθρώπινου λάθους του αντίπαλου τερματοφύλακα. Λες αυτό ήταν… «Δεν τον θέλει» τον Ατρόμητο το ματς, ο ΟΦΗ πήρε «μπρος». Φευ!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Η συγκινητική ανάρτηση του Γρηγόρη Δημητριάδη για τον παππού του

Με εξαίρεση το φάουλ το Νέιρα που μας οδήγησε όλους σε… false πανηγυρισμό, σε καμία άλλη στιγμή του αγώνα ο Όμιλος δεν έδειξε πως θα έχει τον πρώτο λόγο στην αναμέτρηση. Αντίθετα οι φιλοξενούμενοι (στην ίδια απολύτως κατάσταση με τον ΟΦΗ πριν τον αγώνα), ούτε με την… ψυχολογία τα έβαλαν, ούτε με τις απουσίες τους.

Έβγαλαν οι παίκτες τους τον ποδοσφαιρικό τους εγωισμό και την αγωνιστική τους ποιότητα. Πήραν από τον πάγκο τις σωστές οδηγίες και κατάφεραν όχι μόνο να γυρίσουν το παιχνίδι, αλλά να το μετατρέψουν και σε υπέρ τους θρίαμβο.

Και ο ΟΦΗ τι; Τίποτα… Δεν ήμασταν παρόντες αλλά από τον πάγκο οι ποδοσφαιριστές πήραν ανάλογες οδηγίες, σωστές ή λάθος κανείς από εμάς δεν ξέρει. Καμία από αυτές όμως δεν άλλαξε κάτι στον αγώνα.

Γιατί; Μάλλον γιατί αυτοί που έπρεπε να τις εφαρμόσουν δεν το έκαναν επαρκώς… Και δεν το έκαναν όχι ίσως γιατί δεν ήθελαν, αλλά γιατί δεν μπορούσαν…

Σίγουρα ο πρώτος που έχει την ευθύνη σε μια ομάδα στο αγωνιστικό κομμάτι είναι ο προπονητής. Και στον ΟΦΗ ο Ράσταβατς καλώς ή κακώς μετρά αντίστροφα τον χρόνο για την αποχώρησή του. Όποιος και να έρθει στη θέση του πάντως τα ίδια θα αντιμετωπίσει και θα κληθεί να διαχειριστεί το ίδιο ανεπαρκέστατο υλικό, για το οποίο δεν θα έχει την ευθύνη της δημιουργίας του.

Το γκολ του Φούντα στην Αρκαδία, η κεφαλιά του Σίλβα και η απόκρουση του… Μπάκιτς στο «Γεντί Κουλέ» έστειλαν τον ΟΦΗ στον τελικό και έκρυψαν κάτω από το χαλί τη μετριότητα που διέπει τους περισσότερους ποδοσφαιριστές και την έλλειψη διάθεσης όσων αγωνιστικά αξίζουν να φορούν τη φανέλα του Ομίλου.

Η πολιτική που ακολουθούσε και συνεχίζει να ακολουθεί, κατόπιν σχετικής εντολής της ιδιοκτησίας, ο ΟΦΗ στις μετεγγραφές του, όχι μόνο δεν έδωσαν το κάτι παραπάνω στην ομάδα, αλλά την έκαναν ακόμα μετριότερη και πέρα από κάποια μικρά στιγμιαία ξεσπάσματα, όπως ο αγώνας με τον Άρη,  έχουν κάνει τον ΟΦΗ να είναι έρμαιο των ισοδύναμων οικονομικά με αυτόν ομάδων.

Η αλλαγή αυτής της φιλοσοφίας δείχνει να είναι επιτακτική. Η λογική «δεν μπορείς να αλλάξεις δέκα παίκτες, αλλάζεις έναν προπονητή» δεν φαίνεται πως αρκεί.

Να αλλάξεις τον προπονητή, αλλά να του δώσεις και τα κατάλληλα «εργαλεία» να δουλέψει, καθώς μετά τον… μήνα του μέλιτος που θα έχει και ίσος κάποιο ανάλογο μικροξέσπασμα όπως με τον Άρη, η κατάσταση θα επανέλθει στις ίδιες προβληματικές «εργοστασιακές ρυθμίσεις»…