Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου: Ολοκληρώθηκε η τελευταία πεζοπορία του 2023

Την Κυριακή 31 Δεκεμβρίου

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία, την Κυριακή 31 Δεκεμβρίου,  η τελευταία πεζοπορία του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου για το 2023.

Η επίσημη ανακοίνωση του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου:

Ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν περιμέναμε ότι θα μαζευόταν περίπου 60 άτομα για την έκτακτη εορταστική πεζοπορία, που εξαγγείλαμε, από το Δ.Σ. του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου, για την τελευταία Κυριακή της χρονιάς στις 31 Δεκεμβρίου

Κι όμως ήταν όλοι εκεί: η Βάσω κι η Μαρία με τον εγγονό της απ’ τη Σητεία, που μοίρασε τα πεντανόστιμα σπιτικά κουραμπιεδάκια, ο Γιάννης κι η Γκριντ απ’ την Ελούντα με τα κορίτσια τους, η Χαρά απ’ τον Άγιο Νικόλαο με το σκυλάκι της, τον Μελένιο στολισμένο με χριστουγεννιάτικα κέρατα σαν τάρανδο, η νέα μας φίλη, η Λούκα, που μας δείχνει τα μανιτάρια, ο Γιώργος κι η Ευγενία που μάζεψαν από μια τσάντα χόρτα (άργησαν, αλλά επιτέλους βγήκαν), οι Γεραπετρίτες μας πάντα μες στην καλή χαρά σκορπούν το κέφι όπου πάνε, μια πολυπληθής παρέα απ’ το Ηράκλειο με επικεφαλής τον φίλο μας, τον Χριστόφορο, που, αν και δεν του λείπουν οι παρέες και τα ταξίδια, συχνά μοιράζεται μαζί μας, τη χαρά της πεζοπορίας, κι αυτή τη φορά μας έφερε πεσκέσι πεντανόστιμους χουρμάδες,  απ’ το τελευταίο του ταξίδι στην Τυνησία. Κι ακόμα ο Πρόεδρος, ο Ταμίας, η Γραμματέας απ’ το Δ.Σ., που προσπάθησαν να οργανώσουν όσο γίνεται το μεγάλο αυτό πλήθος, για να διευκολύνουν τη δουλειά του αρχηγού μας κι Επίτιμου Προέδρου του Συλλόγου, του βετεράνου, Λεωνίδα Κλώντζα. Αν και πολύ δύσκολο δεν ήταν, γιατί και η θετική διάθεση ξεχείλιζε κι η μέρα ήταν όμορφη κι η διαδρομή πολύ βατή.

Ξεκινάμε λοιπόν έξω από τον Πύργο Καλού Χωριού, κοντά στο μνημείο, που γέμισε αυτοκίνητα. Περπατάμε για λίγο στον αγροτικό δρόμο κι έπειτα βυθιζόμαστε από ένα καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι στο κατάφυτο με πλατάνια και πικροδάφνες φαράγγι του Κατσικαντάρα, για να συνεχίσουμε  κατόπιν από το εξαιρετικό καλντερίμι που συνδέει το Καλό Χωριό με την Πρίνα κι ακολουθεί ανηφορική πορεία μέσα από πευκόδασος παράλληλα με το ρέμα και σε κάθε στροφή του μας προσφέρει όλο και πιο όμορφη θέα στον εντελώς γαλήνιο σήμερα κόλπο του Μεραμπέλλου.  Χαζεύουμε τα μανιταράκια, που ξεμυτούν, τα λουλουδάκια της εποχής, γελάμε με τα σκυλιά, που ανεβοκατεβαίνουν ελισσόμενα ανάμεσα απ’ τα πόδια μας, ξετρελαμένα από την ελευθερία και την ευχάριστη παρέα.

Φτάνουμε σε απόσταση αναπνοής από την Πρίνα κι εκεί σ’ ένα ξέφωτο μέσα στο δάσος φοράμε όλοι τα αγιοβασιλιάτικα σκουφάκια μας (από την ομάδα Erasmus του 1^ου Γυμνασίου Σητείας και πολύ ευχαριστούμε τη φίλη μας, τη Σοφία, που μας τα δάνεισε) και μετά από κανα-δυο πρόβες, για να θυμηθούμε πως πάνε, αρχίζουμε όλοι μαζί τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα: «Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά» -άλλοι λένε ‘ψηλή’, άλλοι ‘καλή’ δεντρολιβανιά. Το ‘Άγιος και πνευματικός’, κάπου ακούγεται ‘Ωραίος και περαστικός’. Το ‘να μας καλοκαρδίσει’ γίνεται αυθόρμητα  ‘να μας πεζοπορήσει’. Ό,τι θυμόμαστε, όπως μας έρθει, κι έπειτα ξεσπάμε στα γέλια με τις γκάφες μας, ξεπερνώντας κι αυτά τα ίδια  τα παιδιά της ομάδας. Έπειτα χειροκροτούμε την αφεντιά μας, καμαρώνοντας λες και δώσαμε παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής και στη συνέχεια κατεβαίνουμε σε παρέες από τον χωματόδρομο, που μας οδηγεί πίσω στη βάση μας, για να επιστρέψουμε πίσω στη ζωή και τις εορταστικές υποχρεώσεις, που έχει ο καθένας μας.

Ήταν μια όμορφη μέρα, που αν μη τι άλλο μας έδειξε ότι γιορτινή ατμόσφαιρα δε σημαίνει μόνο φώτα και λαμπιόνια, επίσημα ρούχα και σαμπάνιες, ακριβοπληρωμένες μπάντες, αλλά το να είσαι απλός, να είσαι ο εαυτός σου, να είσαι καλά, να μοιράζεσαι!!!

Καλή χρονιά με ειρήνη, υγεία κι αγάπη σε όλον τον κόσμο!!!