Η καταγγελία του περιστατικού από συγγενικό πρόσωπο της νεαρής έτυχε θερμής στήριξης από πολίτες που βρέθηκαν στον χώρο και έσπευσαν να τη βοηθήσουν

Ένα περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης σε ταβέρνα της Σύρου, με θύμα μια 18χρονη σερβιτόρα, έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία. Ο δράστης, γνωστός και επιφανής γιατρός της περιοχής, φέρεται να παρενόχλησε λεκτικά και σωματικά την κοπέλα, ενώ στη συνέχεια την κατέγραφε με το κινητό του τηλέφωνο, παρά τις αντιδράσεις της. Σύμφωνα με πληροφορίες, η αστυνομία προχώρησε στη σύλληψή του και στο κινητό βρέθηκε υλικό που εξετάζεται από τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.

Η καταγγελία του περιστατικού από συγγενικό πρόσωπο της νεαρής έτυχε θερμής στήριξης από πολίτες που βρέθηκαν στον χώρο και έσπευσαν να τη βοηθήσουν. Το κείμενο που δημοσιεύτηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνει λόγο για «κοινωνία που χτίζει είδωλα χωρίς σοβαρά κριτήρια» και τονίζει την ανάγκη να μιλάμε και να αντιδρούμε απέναντι σε τέτοιες συμπεριφορές μέχρι την τελική δικαίωση.

Ωστόσο, εντελώς διαφορετικός ήταν ο τόνος με τον οποίο σχολίασε το γεγονός μέρος του τοπικού τύπου. Σε δημοσίευμα, το περιστατικό παρουσιάστηκε σχεδόν σαν χιουμοριστική ιστορία, μέσα από γαστρονομικές και ζωολογικές μεταφορές: η σερβιτόρα παρομοιάστηκε με «μπριζόλα» και «αντιλόπη», ενώ ο γιατρός παρουσιάστηκε σαν «λιοντάρι» που απλώς ακολούθησε τη φύση του. Η σοβαρή διάσταση της υπόθεσης –η παραβίαση της αξιοπρέπειας και της ασφάλειας μιας νέας γυναίκας στον χώρο εργασίας της– επισκιάστηκε από σεξιστικά στερεότυπα και «χιουμοριστικά» σχήματα λόγου.

Η αντίθεση αυτή φωτίζει ένα κρίσιμο ζήτημα: το πώς η κοινωνία αντιλαμβάνεται και αντιμετωπίζει τη σεξουαλική παρενόχληση. Από τη μια, υπάρχει η φωνή της καταγγελίας, της αλληλεγγύης και της διεκδίκησης δικαιοσύνης. Από την άλλη, μια επιπόλαιη προσέγγιση που, αντί να στηρίζει το θύμα και να στιγματίζει τον θύτη, νομιμοποιεί τη συμπεριφορά μέσα από το «χιούμορ» και την παρουσίασή της ως φυσικό ένστικτο.

Σε μια εποχή που οι κοινωνίες καλούνται να ξεριζώσουν την κουλτούρα της σιωπής και της ανοχής στη βία, η αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών δεν μπορεί να γίνεται με «χαριτωμένες» αναλογίες και εξευγενισμένο σεξισμό. Η σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι ανέκδοτο ούτε παιχνίδι· είναι παραβίαση δικαιωμάτων και αξιοπρέπειας. Και κάθε φορά που ένα θύμα εκτίθεται στη δημόσια χλεύη ή η ιστορία του υποβαθμίζεται, η κοινωνία κάνει ένα βήμα πίσω αντί για μπροστά.

Το ζητούμενο είναι σαφές: να στηρίζουμε τα θύματα, να καταγγέλλουμε τους θύτες και να απαιτούμε μια κοινωνία δικαιοσύνης και ισότητας, όπου η παρενόχληση δεν θα έχει καμία θέση – ούτε στις ταβέρνες, ούτε στον Τύπο, ούτε πουθενά.

Με πληροφορίες του rosa.gr