Πέθανε ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Ντι Τσέινι

Επί προεδρίας Μπους

Πέθανε σε ηλικία 84 ετών ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ επί προεδρίας Μπους, Ντικ Τσέινι.

Ο 46ος αντιπρόεδρος, ο οποίος υπηρέτησε δίπλα στον Ρεπουμπλικάνο πρόεδρο Τζορτζ Μπους για δύο θητείες μεταξύ 2001 και 2009, ήταν για δεκαετίες ένας επιβλητικός και πολωτικός παράγοντας ισχύος στην Ουάσιγκτον. Ωστόσο, στα τελευταία του χρόνια, ο Τσένι, που παρέμενε σκληροπυρηνικός συντηρητικός, απομονώθηκε σε μεγάλο βαθμό από το κόμμα του λόγω της έντονης κριτικής του προς τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ , τον οποίο χαρακτήρισε «δειλό» και τη μεγαλύτερη απειλή που υπήρξε ποτέ για τη δημοκρατία.

Σε μια ειρωνική σύνδεση με μια ιστορική πολιτική καριέρα, έδωσε την τελευταία του ψήφο στις προεδρικές εκλογές του 2024 υπέρ μιας φιλελεύθερης Δημοκρατικής και συναδέλφου μέλους της ομάδας του αντιπροέδρου, της Καμάλα Χάρις, σε μια αντανάκλαση του πώς το λαϊκιστικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είχε στραφεί ενάντια στον παραδοσιακό συντηρητισμό του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Πένθος στο ΠΑΣΟΚ: Έφυγε από τη ζωή η υποψήφια βουλευτής Αναστασία Γεωργαλή

Ο Τσένι μαστιζόταν από καρδιαγγειακές παθήσεις για το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του, επιβιώνοντας από μια σειρά καρδιακών προσβολών, για να ζήσει μια πλήρη, δυναμική ζωή και έζησε πολλά χρόνια στη σύνταξη μετά από μεταμόσχευση καρδιάς το 2012 , την οποία χαρακτήρισε σε μια συνέντευξη του 2014 ως «το δώρο της ίδιας της ζωής».

Ο Τσένι, ένας σαρδόνιος πρώην εκπρόσωπος του Ουαϊόμινγκ, αρχηγός του προσωπικού του Λευκού Οίκου και υπουργός Άμυνας, απολάμβανε μια επικερδή καριέρα στον εταιρικό κόσμο όταν του ανέθεσε ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος να ελέγξει πιθανούς υποψηφίους για αντιπροεδρία. Η αναζήτηση έληξε με τον ίδιο τον Τσένι να ορκίζεται ως ο δεύτερος σε έναν άξεστο νέο πρόεδρο που έφτασε στο Οβάλ Γραφείο μετά από αμφισβητούμενες εκλογές.

Ενώ οι γελοιογραφίες του Τσένι ως του πραγματικού προέδρου δεν αποτυπώνουν με ακρίβεια την πραγματική δυναμική του στενού κύκλου του Μπους, ο ίδιος απολάμβανε την τεράστια επιρροή που άσκησε από τα παρασκήνια.

Ο Τσένι βρισκόταν στον Λευκό Οίκο, με τον πρόεδρο να λείπει από την πόλη, το καθαρό, καθαρό πρωινό της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Σε κλάσματα του δευτερολέπτου της φρίκης, όταν ένα δεύτερο αεροπειρατικό αεροπλάνο χτύπησε το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, είπε ότι άλλαξε άνθρωπος, αποφασισμένος να εκδικηθεί τις επιθέσεις που ενορχηστρώθηκαν από την Αλ Κάιντα και να επιβάλει την ισχύ των ΗΠΑ σε όλη τη Μέση Ανατολή με ένα νεοσυντηρητικό δόγμα αλλαγής καθεστώτος και προληπτικού πολέμου.

«Εκείνη τη στιγμή, ήξερες ότι επρόκειτο για μια σκόπιμη πράξη. Ήταν τρομοκρατική ενέργεια», θυμήθηκε εκείνη την ημέρα σε μια συνέντευξη με τον John King του CNN το 2002.

Ο Τσένι αναλογίστηκε τα επόμενα χρόνια πώς οι επιθέσεις του άφησαν ένα συντριπτικό αίσθημα ευθύνης για να διασφαλίσει ότι μια τέτοια επίθεση στην πατρίδα δεν θα επαναληφθεί ποτέ. Ωστόσο, οι αντιλήψεις ότι ήταν η μόνη κινητήρια δύναμη πίσω από τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και τις αμερικανικές επιχειρήσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν είναι παραπλανητικές.
Σύγχρονες και ιστορικές αναφορές της κυβέρνησης δείχνουν ότι ο Μπους ήταν ο ίδιος ο αυτοαποκαλούμενος « Αποφασιστής ».

Ένας αλλαγμένος άνθρωπος

Από ένα καταφύγιο βαθιά κάτω από τον Λευκό Οίκο, ο Τσένι μπήκε σε κατάσταση κρίσης, κατευθύνοντας την αντίδραση ενός έθνους που είχε πληγεί από τη θλίψη και βρισκόταν ξαφνικά σε πόλεμο. Έδωσε την έκτακτη εντολή να εγκριθεί η κατάρριψη οποιουδήποτε άλλου αεροσκάφους που είχε υποστεί αεροπειρατεία σε περίπτωση που κατευθυνόταν προς τον Λευκό Οίκο ή το κτίριο του Καπιτωλίου των ΗΠΑ. Για πολλούς, οι συχνές αναχωρήσεις του σε «μη αποκαλυφθείσες» τοποθεσίες έξω από την Ουάσινγκτον για να διατηρήσει την προεδρική αλυσίδα διαδοχής ενίσχυσαν την εικόνα του ως παντοδύναμης προσωπικότητας που διεξάγει μυστικό πόλεμο από τις σκιές. Η επιθετικότητα και η κινδυνολογία του για ένα έθνος που αντιμετώπιζε σοβαρές απειλές δεν ήταν κάτι το ασυνήθιστο εκείνη την εποχή – ειδικά κατά τη διάρκεια μιας τραυματικής περιόδου που περιελάμβανε αποστολές άνθρακα και πυροβολισμούς ελεύθερων σκοπευτών γύρω από την Ουάσινγκτον, που επιδείνωσαν ένα αίσθημα δημόσιου φόβου, παρόλο που δεν σχετίζονταν με την 11η Σεπτεμβρίου.

Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου πυροδότησαν τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν για την ανατροπή των Ταλιμπάν, οι οποίοι έκρυβαν την Αλ Κάιντα, αν και ο ηγέτης της τρομοκρατικής οργάνωσης, Οσάμα μπιν Λάντεν, διέφυγε. Σύντομα, ο Τσένι άρχισε να υποστηρίζει την επέκταση της αμερικανικής επίθεσης στο Ιράκ και τον ηγέτη του, Σαντάμ Χουσεΐν, του οποίου τις δυνάμεις είχε βοηθήσει να εκδιωχθούν από το Κουβέιτ στον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου ως επικεφαλής του Πενταγώνου επί προέδρου Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου.

Οι επιθετικές προειδοποιήσεις του αντιπροέδρου σχετικά με τα υποτιθέμενα προγράμματα όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ, τους φερόμενους δεσμούς του με την Αλ Κάιντα και την πρόθεση να προμηθεύσει τρομοκράτες με θανατηφόρα όπλα για να επιτεθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες έπαιξαν τεράστιο ρόλο στην προετοιμασία των βάσεων για την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003. Οι εκθέσεις του Κογκρέσου και άλλες μεταπολεμικές έρευνες αργότερα έδειξαν ότι ο Τσένι και άλλοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης υπερέβαλαν, διαστρεβλώσαν ή δεν παρουσίασαν σωστά τις εσφαλμένες πληροφορίες σχετικά με τα προγράμματα όπλων μαζικής καταστροφής, τα οποία αποδείχθηκε ότι το Ιράκ δεν διέθετε. Ένας από τους πιο διαβόητους ισχυρισμούς του Τσένι, ότι ο επικεφαλής αεροπειρατής της 11ης Σεπτεμβρίου, Μοχάμεντ Άτα, συναντήθηκε με ιρακινούς αξιωματούχους των μυστικών υπηρεσιών στην Πράγα, δεν τεκμηριώθηκε ποτέ, ούτε καν από την ανεξάρτητη επιτροπή για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.

Αλλά ο Τσένι επέμεινε το 2005 ότι αυτός και άλλοι κορυφαίοι αξιωματούχοι ενεργούσαν με βάση «τις καλύτερες διαθέσιμες πληροφορίες» εκείνη την εποχή.
Ενώ παραδέχτηκε ότι τα ελαττώματα στις πληροφορίες ήταν εμφανή εκ των υστέρων, επέμεινε ότι οποιοσδήποτε ισχυρισμός ότι τα δεδομένα ήταν «διαστρεβλωμένα, υπερφίαλα ή κατασκευασμένα» ήταν «εντελώς ψευδής».

Οι συγκρούσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν οδήγησαν επίσης τις ΗΠΑ σε ένα σκοτεινό νομικό και ηθικό μονοπάτι, συμπεριλαμβανομένων «ενισχυμένων ανακρίσεων» υπόπτων για τρομοκρατία, τις οποίες οι επικριτές χαρακτήρισαν ως βασανιστήρια. Αλλά ο Τσένι – ο οποίος βρισκόταν στο επίκεντρο κάθε πτυχής του παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας – επέμεινε ότι μέθοδοι όπως ο εικονικός πνιγμός ήταν απολύτως αποδεκτές. Ο Τσένι ήταν επίσης ένθερμος υποστηρικτής της κράτησης υπόπτων για τρομοκρατία χωρίς δίκη στο Γκουαντάναμο της Κούβας – μια πρακτική που οι επικριτές στο εσωτερικό και στο εξωτερικό χαρακτήρισαν προσβολή των βασικών αμερικανικών αξιών.