Ρέθυμνο: Στους δρόμους και οι δημόσιοι υπάλληλοι – Ζητούν αυξήσεις μισθών

Παγκρήτια σύσκεψη της ΑΔΕΔΥ στο Ρέθυμνο

Στους δρόμους ετοιμάζονται να κατέβουν μια ακόμα φορά οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου. Η ΑΔΕΔΥ έχει προκηρύξει γενική απεργία στον δημόσιο τομέα – απεργία θα γίνει και στον ιδιωτικό τομέα – και το διήμερο Δευτέρα και Τρίτη βρέθηκε στο Ρέθυμνο κλιμάκιο με μέλη της εκτελεστικής γραμματείας και του γενικού συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ, με στόχο την καλύτερη προετοιμασία της κινητοποίησης.

Τα στελέχη της ΑΔΕΔΥ επισκέφθηκαν εργασιακούς χώρους, το νοσοκομείο Ρεθύμνου και το 2ο δημοτικό σχολείο Ρεθύμνου, ενώ το απόγευμα της Δευτέρας συναντήθηκαν με εκπροσώπους της ΑΔΕΔΥ από όλη την Κρήτη στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου.

Ο Γιάννης Μαρινάτος, πρόεδρος του νομαρχιακού τμήματος Ρεθύμνου της ΑΔΕΔΥ έδωσε το περίγραμμα των διεκδικήσεων των εργαζομένων ενόψει της γενικής απεργίας.
«Στις 20 Νοέμβρη οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα απεργούμε. Απεργούμε διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς μας. Δεν υπάρχει περίπτωση να υποχωρήσουμε. Θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους. Δεν δεχόμαστε τους μισθούς πείνας και τις αυξήσεις κοροϊδίας της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας», σημείωσε ο κ. Μαρινάτος, που κάλεσε τους συναδέλφους τους να συμμετέχουν μαζικά στην απεργιακή κινητοποίηση της 20ης Νοεμβρίου.

Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού

Οι αυξήσεις των μισθών «πείνας», όπως τους χαρακτηρίζουν, η επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, αλλά και οι συλλογικές συμβάσεις είναι οι βασικές διεκδικήσεις των εργαζομένων και ο κ. Δημήτρης Μπράτης, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής ΑΔΕΔΥ τόνισε:
«Τα προβλήματα είναι τεράστια, ιδιαίτερα στο νοσοκομείο Ρεθύμνου οι ελλείψεις είναι πάρα πολλές, οι εργασιακές συνθήκες είναι απαράδεκτες, μόνιμο προσωπικό δεν υπάρχει και στηρίζονται στους επικουρικούς. Στο σχολείο είναι η ίδια κατάσταση. Είναι πάρα πολλοί οι αναπληρωτές, δεν υπάρχουν μόνιμες εργασιακές σχέσεις και βεβαίως αυτό που μας επεσήμαναν και στις δύο περιπτώσεις είναι το οικονομικό ζήτημα και ιδιαίτερα των ενοικίων στο Ρέθυμνο που είναι στα ύψη και οι υπάλληλοι που έρχονται παραιτούνται γιατί δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υψηλές απαιτήσεις και των ενοικίων αλλά και της ακρίβειας της ζωής γενικότερα.

Μισθοί πείνας

Οι υπάλληλοι δεν μπορούν να ζήσουν με μισθούς όπως 680 ευρώ ο νοσηλευτής, 800 ευρώ ο εκπαιδευτικός και περίπου 1200 ευρώ ο γιατρός επιμελητής Β’. Με αυτούς τους μισθούς δεν μπορούμε να μιλάμε για ζωή, ούτε καν για επιβίωση. Δυστυχώς, η κυβέρνηση από πέρυσι, που ξεκίνησε να δώσει μια μικρή αύξηση μετά από 12 χρόνια περικοπών και μνημονίων, η αύξηση ήταν πενιχρή της τάξης των 40 ευρώ και φέτος καταδικάζει τον κόσμο σε αυξήσεις 12,5 ευρώ το μήνα από 1-1-2025».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο κ. Βασίλης Πολυμερόπουλος, προεδρεύων Εκτελεστικής επιτροπής ΑΔΕΔΥ που σημείωσε: «Πηγαίνουμε σε μια κινητοποίηση γιατί προβλήματα παραμένουν άλυτα για πάνω από 12 χρόνια, αλλά και επιμέρους ζητήματα δεν φαίνεται να ανοίγουν, όπως είναι το θέμα των συλλογικών συμβάσεων, το θέμα της εισφοράς του 2% για την μείωση της ανεργίας, το θέμα των κλιμακίων, τα βαρέα και ανθυγιεινά. Είναι ζητήματα που είναι πρώτη προτεραιότητα για εμάς, με κυριότερο βέβαια τις αυξήσεις, που είναι έξω από κάθε λογική. Καλούμε τους συναδέλφους να είναι παρόντες, γιατί έχουμε αγανακτήσει από την κριτική που γίνεται χωρίς την παρουσία τους και τους λέμε να αφήσουν τον καναπέ, να κάνουν κριτική αλλά να είναι παρόντες».

«Διεκδικούμε το αυτονόητο, δηλαδή μισθούς αξιοπρέπειας, προκειμένου να επιβιώσουμε με την ακρίβεια και σε σχέση με τους μισθούς φτώχειας είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα» σημείωσε από την πλευρά του ο κ. Γιώργος Μακράκης μέλος της εκτελεστικής επιτροπής ΑΔΕΔΥ. «Η έκθεση της Eurostat κατατάσσει την χώρα μας τρίτη από το τέλος στην Ε.Ε. στους μισθούς. Αυτό δείχνει σε τι κατάσταση βρίσκεται ο μέσος μισθός στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και αν σε αυτό λάβουμε υπόψη μας ότι η χώρα μας είναι στις πιο ακριβές χώρες σε επίπεδο Ε.Ε. σε σχέση πάντα με το μισθό, επομένως καταλαβαίνουμε ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Συνυπολογίζοντας και τη γελοία αύξηση 12,5 ευρώ από τον Γενάρη του 2025, πραγματικά η κατάσταση για κάθε εργαζόμενο είναι πως δεν βγαίνει, καθώς το πρώτο 15μερο τελειώνει ο μισθός», συμπληρώνει και καταλήγει πως «ενώνουμε τις δυνάμεις μας για πετύχει η απεργία».
Ο κ. Αποστόλης Παπαγιαννόπουλος, μέλος γενικού συμβουλίου ΑΔΕΔΥ, περιγράφει τους μισθούς με τους οποίους σήμερα είναι υποχρεωμένοι να ζουν οι εργαζόμενοι: «Έχουμε φτάσει στα όρια μας και πλέον δεν μπορούμε να ζήσουμε με τον μισθό μας. Για παράδειγμα ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός παίρνει 776 ευρώ, οι αναπληρωτές στην εκπαίδευση 950, στην καλύτερη περίπτωση για 9 μήνες, καθώς μπορεί να δουλεύουν και 7. Τα σπίτια είναι πανάκριβα, βενζίνες, μεταφορά, ακρίβεια στον ουρανό. Βλέπουμε καθημερινά δισεκατομμύρια κέρδη για κάποιους, όμως δεν υπάρχει ούτε ένα ευρώ για αυξήσεις στους μισθούς μας. Ζητάμε να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας. Θέλουμε αυξήσεις 20% στους μισθούς μας, θέλουμε επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού και πίσω το κλεμμένο Μ.Κ.».

Τεράστιο κύμα ακρίβειας

Τέλος, ο κ. Μάνθος Κυριακόπουλος, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής ΑΔΕΔΥ τόνισε: «Θέλουμε στις 20 Νοέμβρη να στείλουμε ένα σαφές αντικυβερνητικό μήνυμα, το οποίο θα προβάλλει όλα τα ζητήματα. Ξεκινώντας από το μεγάλο ζήτημα των αυξήσεων στους μισθούς. Οι εργαζόμενοι έχουν να παλέψουν απέναντι σε νέο δημοσιονομικό σύμφωνο της Ε.Ε. και ένα τεράστιο κύμα εξοπλισμών δισεκατομμυρίων για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Όλα αυτά θα πέσουν στο βάρος του λαού.

Έχουμε μπροστά μας το τεράστιο κύμα ακρίβειας και τον μηχανισμό που γεννάται με τα χρηματιστήρια ενέργειας, επομένως και εκεί πρέπει να μπει ένας φραγμός και στο ληστρικό ΦΠΑ που πληρώνει η λαϊκή οικογένεια. Έχουμε το ζήτημα των κοινωνικών υπηρεσιών σε παιδεία, υγεία, που προσπαθούν να εντάξουν την υγεία σε ένα επιχειρηματικό σχέδιο με την είσοδο ιδιωτών, απογευματινών χειρουργείων κλπ. Όπως και το τεράστιο χτύπημα στην εκπαίδευση με την επιβολή του επιχειρηματικού σχολείου με όχημα την αξιολόγηση, που συναντά τεράστιες αντιστάσεις από το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα και γι’ αυτό υπάρχει και ένα τεράστιο κύμα καταστολής, διώξεων και πειθαρχικών σε όποιον σηκώνει τέτοια φωνή».

Πηγή: goodnet.gr