Σαν σήμερα – 26 Μαΐου 1978: Πεθαίνει η Κυβέλη

Μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ηθοποιούς 

«Η Κυβέλη ανήκει τώρα πια στο χώρο της σύγχρονης θεατρικής ιστορίας μας», αναφέρει χαρακτηριστικά η «Καθημερινή» της 27ης Μαΐου 1978. Μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ηθοποιούς είχε αφήσει την τελευταία της πνοή στον Ευαγγελισμό, όπου και νοσηλευόταν τους τελευταίους 11 μήνες, μετά από το εγκεφαλικό επεισόδιο, που είχε υποστεί το 1977. «Είχε κοντά της παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα, ακόμα και τρισέγγονα. […] Η Κυβέλη άφηνε την τελευταία της πνοή κρατώντας σφιχτά το χέρι της κόρης της Αλίκης, που βουβή δέχτηκε πρώτη το θλιβερό γεγονός. Λίγο αργότερα, η Μιράντα, ο Γιώργος Παπανδρέου και όλοι οι άλλοι συγγενείς έφταναν στον “Ευαγγελισμό”, ειδοποιημένοι από τον γαμπρό της, συγγραφέα Πωλ Νορ», αναφέρεται στο σχετικό άρθρο, ενώ τηλεγράφημα έστειλε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Τσάτσος.

Η μεγάλη κυρία του ελληνικού θεάτρου, «φορέας η ίδια ενός προσωπικού μύθου», όπως γράφει η «Καθημερινή», «δεν έχασε τη λάμψη του, ακόμα και στα χρόνια που δεν ήταν νέα, που δεν ήταν συνταρακτική καλλονή, που δεν έπαιζε. […] Πέντε σχεδόν γενεές θεατών την διατηρούν στη μνήμη τους σαν τη μεγάλη ντίβα που δεν διέψευσε ο χρόνος. […] Μια προικισμένη, ευλογημένη από τη φύση κι από την τύχη που έζησε στην κατάλληλη εποχή και κοινωνία».

Η Κυβέλη γεννήθηκε στη Σμύρνη (σύμφωνα με κάποιες εκδοχές το 1884, και άλλες το 1887). Οι θετοί γονείς της, Αναστάσης και Μαρία Αδριανού, τη συνάντησαν στο βρεφοκομείο Αθηνών, σε ηλικία 2,5 χρονών. Ωστόσο, από τη νηπιακή της ηλικία βρέθηκε υπό την προστασία της οικογένειας του Δημητρίου Λεονάρδου, στην οποία δούλευε η θετή της μητέρα. Χάρη σε αυτήν, η Κυβέλη παρακολούθησε μαθήματα στη σχολή Χιλλ. Παράλληλα, παρακολούθησε μαθήματα απαγγελίας από τον καθηγητή, Μ. Σιγάλα, και το 1901 ξεχώρισε σε επίδειξη των μαθητριών του κερδίζοντας το πρώτο βραβείο. Την ίδια χρονιά, λίγους μήνες αργότερα, η δεκαπεντάχρονη Κυβέλη ανακαλύφθηκε από τον Χρηστομάνο της «Νέας Σκηνής», ο οποίος της έδωσε την ευκαιρία να παίξει τον πρώτο της ρόλο στο θεατρικό σανίδι, αυτόν της Ιουλιέτας δίπλα στον μετέπειτα σύζυγό της, Μήτσο Μυράτ, ο οποίος υποδυόταν τον Ρωμαίο σε μια έκτακτη παράσταση. Σύντομα, θα συμμετείχε σε παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας, ως κορυφαία, στην Άλκηστη του Ευριπίδη και στην Αντιγόνη του Σοφοκλή.

Μετά τη διάλυση της «Νέας Σκηνής», η Κυβέλη έπαιξε πρώτα μερικές κωμωδίες με τον κωμικό Σαγιώρ, και στη συνέχεια, πραγματοποίησε την πρώτη της εμφάνιση ως θιασάρχης στο θέατρο του δεύτερου συζύγου της, θεατρικού επιχειρηματία, Κώστα Θεοδωρίδη, με τη Νόρα του Ίψεν. Διαβάζουμε στην «Καθημερινή»: «Ο Θεοδωρίδης θέλει να δει την Κυβέλη επικεφαλής ενός δικού της θιάσου που θα τον έχει δημιουργήσει εκείνος. Και εκείνη, άξια των προσδοκιών του γίνεται από το 1908 ως το 1929 η πρωταγωνίστρια του θεάτρου του, αλλά και ταυτόχρονα η νέα μεγάλη δόξα του ελληνικού θεάτρου, καθώς αποδεικνύεται η σπάνια καλλιτεχνική της δύναμη και η μεγάλη της εργατικότητα».

Την περίοδο 1932-1934 συνεργάστηκε με τη Μαρίκα Κοτοπούλη, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουν μαζί το νεοϊδρυθέν Εθνικό Θέατρο. Μετά το 1934 σταμάτησε τις εμφανίσεις της στο θέατρο, με εξαίρεση το 1942, όταν εμφανίστηκε στο θίασο της Μιράντας Παππά στο έργο Πίσω στη γη. «Το διάστημα αυτό έχει γνωρίσει τον Γεώργιο Παπανδρέου, με τον οποίο παντρεύεται μετά από μακροχρόνιο ειδύλλιο», και τον οποίο ακολούθησε στη Μέση Ανατολή. Η επαναμφάνισή της στο θέατρο θα γινόταν το 1949, στον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί σε θεατρικές παραστάσεις μέχρι το 1965, οπότε και «η πρώτη κυρία του ελληνικού θεάτρου αποχωρεί από το θέατρο. Αποσύρεται στην ιδιωτική της ζωή, που όσο περνούν τα χρόνια γίνεται όλο και πιο κλειστή».

Η μεγάλη αυτή Ελληνίδα ηθοποιός είχε τιμηθεί με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, τον Ανώτερο Ταξιάρχη Εποποιίας, το Γαλλικό Μετάλλιο Ακαδημαϊκών Δαφνών, το Μετάλλιο της πόλης της Ρόδου και το Χρυσό Μετάλλιο του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Η κηδεία της πραγματοποιήθηκε στις 27 Μαΐου στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

Πηγή: kathimerini.gr

Διαβάστε επίσης:

Έφυγε από τη ζωή ο γιος του αγωνιστή της Δημοκρατίας και της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη

Σαν σήμερα – 22 Μαΐου 1963: Ο Γρηγόρης Λαμπράκης δέχεται δολοφονική επίθεση

3 Μαΐου: Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου

Εορτασμός Παγκόσμιας Ημέρας Χορού στον Δήμο Χερσονήσου

Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου: 15 αριστουργήματα που όλοι λένε ψέματα ότι έχουν διαβάσει