Σύνταξη χηρείας: Πόσα χρόνια γάμου ή συμβίωσης χρειάζονται – Οι εξαιρέσεις που «σώζουν» το δικαίωμα

Αναλυτικά παραδείγματα

Η διάρκεια του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης παίζει καθοριστικό ρόλο στη χορήγηση σύνταξης χηρείας, καθώς η ισχύουσα νομοθεσία θέτει συγκεκριμένα χρονικά όρια, αλλά και ορισμένες εξαιρέσεις που προστατεύουν τους δικαιούχους.

Το βασικό όριο – Τα 5 χρόνια

Σύμφωνα με τον νόμο, για να λάβει ο/η επιζών σύζυγος ή σύντροφος σύνταξη χηρείας, πρέπει να έχει προηγηθεί γάμος ή σύμφωνο συμβίωσης διάρκειας τουλάχιστον πέντε ετών πριν τον θάνατο του ασφαλισμένου ή συνταξιούχου.

Η ρύθμιση αυτή στοχεύει στον περιορισμό καταχρηστικών περιπτώσεων, αλλά συχνά δημιουργεί αδικίες σε περιπτώσεις όπου ο θάνατος επήλθε απρόσμενα, σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά τον γάμο ή τη σύναψη συμφώνου συμβίωσης.

Οι δύο μεγάλες εξαιρέσεις

Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες το χρονικό όριο των 5 ετών δεν ισχύει και η σύνταξη χορηγείται ανεξάρτητα από τη διάρκεια του γάμου ή της συμβίωσης:

1. Θάνατος από ατύχημα – Είτε πρόκειται για εργατικό είτε για μη εργατικό ατύχημα, το δικαίωμα στη σύνταξη χηρείας θεμελιώνεται ακόμη και αν ο γάμος ή το σύμφωνο είχε διάρκεια μικρότερη του έτους.
2. Γέννηση ή υιοθεσία τέκνου – Αν κατά τη διάρκεια του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης έχει γεννηθεί ή υιοθετηθεί παιδί, το χρονικό όριο δεν απαιτείται.

Παράδειγμα 1

Γάμος διάρκειας 3 ετών – Ο ασφαλισμένος πεθαίνει από τροχαίο ατύχημα.

• Η σύνταξη χηρείας χορηγείται κανονικά, λόγω εξαίρεσης για ατύχημα.

Παράδειγμα 2

Σύμφωνο συμβίωσης διάρκειας 2,5 ετών – Έχει γεννηθεί παιδί στο διάστημα αυτό.

• Η σύνταξη χηρείας απονέμεται χωρίς να απαιτείται πενταετία.

Παράδειγμα 3

Γάμος διάρκειας 4 ετών, χωρίς τέκνο, και θάνατος από ασθένεια.

• Δεν θεμελιώνεται δικαίωμα σύνταξης χηρείας, καθώς δεν πληρούται το όριο των 5 ετών και δεν υπάρχει εξαίρεση.

Τι ισχύει για τις προϋποθέσεις ηλικίας και το ποσοστό σύνταξης

Εκτός από τη διάρκεια γάμου/συμβίωσης, η νομοθεσία προβλέπει και ηλικιακά όρια για τη συνέχιση της σύνταξης χηρείας, καθώς και το ποσοστό που αντιστοιχεί στον/στην δικαιούχο, το οποίο συνήθως ανέρχεται στο 70% της σύνταξης που ελάμβανε ή θα ελάμβανε ο θανών.

Πηγή: workenter.gr