Τι προκαλούν τα παιδικά τραύματα στην ενήλικη ζωή

Τι έδειξε νέα μελέτη

Νέα μελέτη με επικεφαλής την Hasina Samji, καθηγήτρια στη Σχολή Επιστημών Υγείας, του πανεπιστημίου, διερεύνησε τον ρόλο των τροποποιήσιμων παραγόντων σε κοινοτικό και κοινωνικό επίπεδο στην ψυχική υγεία και ευημερία των νέων.

Η μελέτη βασίστηκε στην έρευνα της Samji σε περισσότερους από 8.800 μαθητές της 11ης τάξης σε σχολεία της Βρετανικής Κολομβίας, στον Καναδά.

Ζητήθηκε από τους μαθητές να καταγράψουν τον αριθμό των θετικών και αρνητικών εμπειριών τους (μέχρι την ηλικία των 18 ετών), τον βαθμό στον οποίο βίωσαν συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους και να βαθμολογήσουν την ψυχική τους ευεξία και την ικανοποίηση από τη ζωή τους.

Σύμφωνα με τη Samji, η ύπαρξη περισσότερων θετικών παιδικών εμπειριών σχετίζεται με χαμηλότερα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους, με μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη ζωή και καλύτερη ψυχική υγεία. Αντίθετα, τα άτομα με μεγαλύτερο αριθμό δυσμενών παιδικών εμπειριών είχαν περισσότερα συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους, μικρότερη ικανοποίηση από τη ζωή και χειρότερη ψυχική υγεία.

Οι πολλές δυσάρεστες εμπειρίες 

Οι ενήλικες με τέσσερις ή περισσότερες σοβαρά δυσάρεστες παιδικές εμπειρίες, έχουν τετραπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη και χαμηλή ικανοποίηση από τη ζωή, τριπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν άγχος και 30 φορές περισσότερες πιθανότητες να αποπειραθούν να αυτοκτονήσουν σε σχέση με τα άτομα χωρίς τραυματικές παιδικές εμπειρίες.

Είναι σημαντικό ότι οι θετικές παιδικές εμπειρίες συνδέονταν με καλύτερη ψυχική υγεία και ευημερία ακόμη και για τους νέους που βίωσαν δυσάρεστες εμπειρίες ως παιδιά. Στις θετικές εμπειρίες περιλαμβάνονται η υποστήριξη από φίλους, το αίσθημα ότι η οικογένειά τους στέκεται δίπλα τους σε δύσκολες στιγμές, το αίσθημα ότι ανήκουν στην κοινότητά τους και ότι είναι ασφαλείς και προστατευμένοι από έναν ενήλικα στο σπίτι τους.

Οι τραυματικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας περιλαμβάνουν λεκτική, σωματική και σεξουαλική κακοποίηση, συναισθηματική και σωματική παραμέληση, ενδοοικογενειακή βία, ψυχική ασθένεια του φροντιστή, φυλάκιση, χρήση ουσιών και διαζύγιο. Τραυματικές εμπειρίες εντοπίζονται επίσης σε κοινωνικό επίπεδο (επισιτιστική ανασφάλεια, έλλειψη στέγης), σε κοινοτικό επίπεδο (αίσθημα ανασφάλειας στο σχολείο ή στην κοινότητα) και σε οικογενειακό επίπεδο (χωρισμός ή διαζύγιο του φροντιστή).

Η μελέτη αυτή, όπως και άλλες έρευνες σχετικά με τους κοινωνικούς και διαρθρωτικούς παράγοντες της ψυχικής ευημερίας, υπογραμμίζουν τη σημασία της προώθησης της ευημερίας μέσω της αντιμετώπισης των κοινωνικών παραγόντων της ψυχικής υγείας – παράλληλα με την υποστήριξη όσων αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας.

Πηγή: onmed.gr