Είχαν περάσει 72 χρόνια από τότε που ο Γεώργιος Μπαλτατζής μιλούσε για σχέδιο των Τούρκων για την εξόντωση των Ελλήνων

Στις 18 Μαΐου 1922 ο Γεώργιος Μπαλτατζής, υπουργός Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Γούναρη και Πρωτοπαπαδάκη και υπουργός Εξωτερικών της Μικρασιατικής Καταστροφής –καταδικάστηκε σε θάνατο στη Δίκη των 6–, ενημέρωνε την Εθνοσυνέλευση για όλα όσα συνέβαιναν στα ελληνικά χωριά στον Πόντο.

Πέρασαν 72 χρόνια από τότε έως τις 24 Φεβρουαρίου 1994 (κι έκτοτε άλλα 30), ημέρα κατά την οποία η Βουλή των Ελλήνων καθιέρωνε με νομοσχέδιο τη 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, αναγνωρίζοντας ουσιαστικά τη Γενοκτονία των Ποντίων.

Βασανιστήρια, πείνα, δίψα, στρατόπεδα θανάτου, τάγματα εργασίας, εξάντληση από κακουχίες, βιασμοί, εκτελέσεις, σφαγές, δολοφονίες. 353.000 ψυχές χάθηκαν, θύματα των Νεοτούρκων και των κεμαλικών, στο χρονικό διάστημα από το 1916 έως το 1923. Κι όσους κατάφεραν να επιζήσουν του μαρτυρίου, η Τουρκία με ψεύδη και προβοκάτσιες τούς πέταξε στη θάλασσα.

Επρόκειτο για ένα προμελετημένο σχέδιο με το οποίο μεθοδεύτηκε η εξολόθρευση χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου, και ο ξεριζωμός όσων επέζησαν.

Σαν σήμερα, λοιπόν, το 1994, με ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής, με το νόμο 2193/1994, ανακηρύχθηκε η 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Η έκθεση που συνόδευε το σχετικό νομοσχέδιο είχε κατατεθεί από τον τότε υπουργό εσωτερικών Άκη Τσοχατζόπουλο, ενώ το νομοσχέδιο είχε πάει προς ψήφιση στη Βουλή στις 9 Δεκεμβρίου του 1993. Παρατίθεται το πρακτικό της έκθεσης που συνέταξε η αρμόδια επιτροπή της Βουλής, καθώς και η εισηγητική έκθεση του νόμου (2193/1994) που συνόδευε την πρόταση νόμου εκ μέρους 22 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για αναγνώριση της Γενοκτονίας από τη Βουλή.