Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2024: 5 κορυφαία ελληνικά ποιήματα

Αφορμή για να γιορτάσουμε μία από τις πιο πολύτιμες μορφές έκφρασης

Γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης με μερικά από τα πιο όμορφα ποιήματα που έχουν γράψει Έλληνες ποιητές.

Αναλυτικά τα 5 κορυφαία ποιήματα: 

Οδυσσέας Ελύτης

Το ποίημα: Το Μονόγραμμα, ασυζητητί

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ’ ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ’ ακούς
Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό, μ’ ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ’ ακούς
Είμ’ εγώ, μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ, μ’ακούς

Κωνσταντίνος Καβάφης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Νεκρός από τσίμπημα μέλισσας 50χρονος – Είχε τροχαίο πριν προλάβει να φτάσει στο φαρμακείο

Το ποίημα: Ε, η Ιθάκη

Πάντα στον νου σου να ‘χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα ‘βγαινες στον δρόμο.

Κική Δημουλά

Το ποίημα: Ο πληθυντικός αριθμός

Ο έρωτας,
όνομα ουσιαστικόν
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.

Η μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων,
ενικού αριθμού,
μόνον ενικού αριθμού
και άκλιτη.
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.

Νίκος Καββαδίας

Το ποίημα: Μαραμπού

Λένε για μένα οι ναυτικοί που εκάμαμε μαζί
πως χρόνια τώρα με γυναίκα εγώ δεν έχω πέσει,
πως είμαι παλιοτόμαρο και πως τραβάω κοκό.
Μ’ αν ήξεραν οι δύστυχοι, θα μ’ είχαν συχωρέσει…

Το χέρι τρέμει… Ο πυρετός… Ξεχάστηκα πολύ,
ασάλευτο ένα Μαραμπού στην όχθη να κοιτάζω.
Κι έτσι καθώς επίμονα κι εκείνο με κοιτά,
νομίζω πως στη μοναξιά και στη βλακεία τού μοιάζω…

Κώστας Καρυωτάκης

Το ποίημα: Αφιέρωμα

Δεν θυμούμαι καλά, πέρασαν χρόνια,
πώς είχες όμως λέω και τραγουδήσει·
εξόν αν εκελάηδησαν αηδόνια.
Λάλο ή βουβό, το χείλο σου είναι βρύση,
ελάφια κουρασμένα εμέ τα χρόνια.

Η πεταλούδα πάντα θα πετάξει
αφήνοντας στα δάχτυλα τη γύρη.
Θρίσμα το αντίο, το χέρι σου μετάξι,
κι εχάθηκες. Από το παραθύρι
η πεταλούδα πάντα θα πετάξει…

Διαβάστε επίσης:

Κινηματογραφική Λέσχη Ρεθύμνου: Προβολή ταινιών μικρού μήκους από γυναίκες δημιουργούς

Το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου επιστρέφει στο Βερολίνο

Ηράκλειο: Εθελοντές θα απαγγείλουν ποίηση μέσα σε αστικά λεωφορεία