Οι 2 τοξικές λέξεις που δεν πρέπει να χρησιμοποιείς στη δουλειά, σύμφωνα με executive coach

Οι περισσότεροι άνθρωποι είμαστε «πεινασμένοι» για επαγγελματική εξέλιξη. Θέλουμε να είμαστε κορυφαίοι στη δουλειά μας. Δεν νομίζω πως εάν ρωτήσεις κάποιον εκεί έξω, φίλους, γνωστούς, συναδέλφους, θα σου πει ότι «όχι, δεν με ενδιαφέρει να εξελιχθώ στο κομμάτι της δουλειάς». Όλοι, ψάχνουμε την ιδανική θέση, τον ιδανικό μισθό, την ιδανική ζωή.

Ωστόσο, παρά τη φιλοδοξία μας και τις δυνατότητές μας, πολλοί από εμάς έχουμε την τάση να χρησιμοποιούμε – μάλλον να επαναλαμβάνουμε συνέχεια τοξικές λέξεις που δεν μας φέρνουν πιο κοντά στους στόχους μας. Ίσως, τις χρησιμοποιείς κι εσύ.

Ποιες είναι;

«Θα περιμένω». Αυτό, είναι κάτι που 9/10 φορές χρησιμοποιούμε στη δουλειά. «Θα περιμένω μέχρι να τελειώσω με την υλοποίηση αυτού του μεγάλου έργου», «θα περιμένω μέχρι να τελειώσει η τριμηνιαία μου αξιολόγηση για να το αναφέρω», «θα περιμένω μέχρι το νέο έτος για να είμαι πιο σταθερός όσον αφορά στο ωράριο εργασίας μου», «θα περιμένω να ηρεμήσουν τα πράγματα πριν ζητήσω αύξηση». Και τελικά, περιμένεις μια ζωή.

Ναι, το να λες «θα περιμένω» μπορεί να φαίνεται λογικό εκ πρώτης όψεως, αλλά αυτές οι δύο μικρές λέξεις απλώς θα σε κρατήσουν πίσω στη δουλειά, μακροπρόθεσμα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτές οι λέξεις είναι συνήθως μια μορφή μεταμφιεσμένης τελειομανίας – ένας ύπουλος τρόπος να κρατάς τον εαυτό σου ασφαλή από πιθανή αποτυχία ή κριτική.

Θεωρείς, πως με αυτόν τον τρόπο προετοιμάζεσαι. Πείθεις τον εαυτό σου ότι θα έρθει μια μαγική μέρα που επιτέλους θα νιώσεις έτοιμος να κάνεις τη μεγάλη αλλαγή. Αυτές οι δύο μικρές λέξεις σου επιτρέπουν να δικαιολογείς τους αγώνες σου και να κρατάς τον εαυτό σου παγιδευμένο.

Για την ακρίβεια, αυτές οι λέξεις δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο: Όσο περισσότερο περιμένεις, τόσο λιγότερο σίγουρος αισθάνεσαι για τον εαυτό σου. Αν συνεχίσεις να περιμένεις την «τέλεια στιγμή», θα περιμένεις για πάντα. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα πιάσεις τον εαυτό σου να λέει «θα περιμένω», κάνε μια παύση και ψάξε βαθύτερα. Κάνε στον εαυτό σου ερωτήσεις για να διακρίνεις εάν ο δισταγμός σου βασίζεται σε συγκεκριμένες παρατηρήσεις ή σε συναισθήματα που καθοδηγούνται από φόβο και αόριστες αντιλήψεις.

Πηγή: jenny.gr