5+1 σημάδια ότι έχεις μεγαλώσει σε δυσλειτουργική οικογένεια

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να ορίσουν μια δυσλειτουργική οικογένεια και τις περισσότερες φορές οι συμπεριφορές των γονιών είναι απλά λάθη που κάνουν στην προσπάθειά τους να ανταπεξέλθουν στο ρόλο του «αρχηγού» της οικογένειας. Οι δυσλειτουργικές οικογένειες δεν είναι κακές οικογένειες, αυξάνουν όμως τις πιθανότητες τα παιδιά να εμφανίσουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά αργότερα ως ενήλικες που να μην τους επιτρέπουν να φτάσουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους ή που τους δημιουργούν υποσυνείδητους περιορισμούς. Ουσιαστικά, μια δυσλειτουργική οικογένεια σε αποθαρρύνει από το να εμπιστευτείς τον εαυτό σου γιατί σου ζητά υποσυνείδητα να προσαρμοστείς στις ανάγκες ενός ή περισσότερων μελών της οικογένειας.

Προσπαθείς διαρκώς να ευχαριστείς τους άλλους

Μήπως είσαι ενοχικό άτομο; Νιώθεις ενοχές όταν θυμώνεις με άλλους ή όταν αναστατώνονται από ό,τι λες. Πιστεύεις -λανθασμένα-, ότι είσαι υπεύθυνος για τα συναισθήματα των άλλων. Μεγάλωσες πιστεύοντας ότι χρειάζεται να κάνεις ό,τι είναι δυνατόν για να νιώθουν οι άλλοι καλά. Είσαι people-pleaser και νιώθεις ότι κάτι δεν κάνεις καλά όταν δεν είναι όλοι ευχαριστημένοι γύρω σου.

Επιλέγεις ανθρώπους που δεν σου δίνουν όσα δίνεις

Κατά βάθος νιώθεις ότι οι σχέσεις σου με τους άλλους είναι άνισες ή άδικες. Και κατά πάσα πιθανότητα έχεις δίκιο αλλά εξαιτίας της ψευδής αίσθησης ευθύνης ή ενοχής που φέρεις διαρκώς, μένεις σε αυτού του είδους τις σχέσεις προκαλώντας τραυματίζοντας την ψυχική σου υγεία.

Έχεις είτε καθόλου είτε υπερβολική ένταση στη σχέση σου

Όλα τα ζευγάρια έχουν μερικές διαμάχες μέσα στην καθημερινότητά τους. Οι ακραίες περιπτώσεις, όμως, είναι που φανερώνουν κάποιο προβληματικό υπόβαθρο. Αν τσακώνεσαι διαρκώς χωρίς να ακούς ή να βρίσκεις λύση, μπορεί να προέρχεσαι από μια οικογένεια με πολύ αντιδραστικά μέλη που αποτύγχαναν στο να ηρεμήσουν τους εαυτούς τους και να ρίξουν τους τόνους. Η ένταση στο οικογενειακό περιβάλλον μεγαλώνοντας σε έχει κάνει να είσαι πάντα έτοιμος και πρόθυμος να διαφωνήσεις. Από την άλλη, αν δεν συγκρούεσαι ποτέ με το ταίρι σου, μπορεί να προέρχεσαι από μια οικογένεια που τα συναισθήματα έμεναν καταπιεσμένα και κρύβονταν «κάτω από το χαλί». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να σου δημιουργούνται συναισθηματικά κενά ή απωθημένα ή ακόμα και να συσσωρεύεται ένταση που θα «εκραγεί» κάποια στιγμή.

Είσαι τελειομανής και αυστηρός με τον εαυτό σου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Ανάδοχος για το τελεφερίκ-αναβατόριο στο Οροπέδιο Λασιθίου! Έργο-ατραξιόν με αντιδράσεις και καταγγελίες!

Μια έρευνα του 2019 έδειξε ότι η τελειομανία φανερώνει ότι ήσουν υπερεκτιμημένος ή υποτιμημένος ως παιδί. Αν ήσουν υπερκετιμημένος, οι γονείς σου (ο ένας ή και οι δύο) έκαναν μεγάλο θέμα τις επιτυχίες σου και έδειχναν να είναι πιο χαρούμενοι από εσένα για αυτές. Αν ήσουν υποτιμημένος, σε έκαναν να νιώθεις ότι όσα και να κάνεις δεν είναι ποτέ αρκετά. Και στις δύο περιπτώσεις, δεν έχεις μάθει να νιώθεις καλά με αυτό που είσαι αλλά προσπαθείς διαρκώς να πετύχεις αυτό που νομίζεις ότι θέλουν οι άλλοι από σένα.

Δυσκολεύεσαι να χαλαρώσεις

Βρίσκεσαι διαρκώς σε κίνηση, ασχολείσαι συνέχεια με κάτι και ακόμα και όταν σταματάς δυσκολεύεσαι να χαλαρώσεις. Συχνά, παιδιά που έχουν υποστεί κακοποίηση ή έχουν παραμεληθεί συνήθως αναλαμβάνουν ως ενήλικες περισσότερα από όσα ο χρόνος που διαθέτουν τους επιτρέπει.

Είσαι ακραίος ως γονιός

Είσαι ή πολύ χαλαρός και αφήνεις τα παιδιά να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς πρόγραμμα και όρια ή είσαι πολύ αυστηρός και φέρεσαι λες και βρίσκονται σε στρατιωτική κατασκήνωση μην αφήνοντάς τα να εκφραστούν ελεύθερα. Σε αυτή την περίπτωση ή έχεις μεγαλώσει με ανάλογο τρόπο ή είχες γονείς που ο ένας λειτουργούσε πολύ χαλαρά και ο άλλος πολύ αυστηρά χωρίς να τηρούν μια κοινή γραμμή.

Όπως και να έχει, είναι δύσκολο να ξεφύγει κανείς από τα παιδικά βιώματα που έπαιξαν ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Μπορείς, όμως, πάντα να προσπαθήσεις περισσότερο να γίνεις καλύτερος, να τα βρεις με τον εαυτό σου, να χτίσεις αυτοπεποίθηση και να γίνεις καλύτερος γονιός μαθαίνοντας από τα λάθη των δικών σου. Σε αυτό θα βοηθήσει σίγουρα ένα υγιές υποστηρικτικό περιβάλλον αλλά και η συνάντηση με ένα ψυχολόγο.