Ο λόγος για τη Στέλλα Παπαποστόλου

Εδώ και χρόνια, το γκράφιτι έχει δώσει χρώμα και ζωντάνια σε πολλές γωνιές του Ηρακλείου, από τον Κούλε και το κέντρο έως συνοικίες και εισόδους της πόλης.

Πρόκειται για μια μορφή τέχνης που ξεπερνά τη μόδα και αναδεικνύεται σε σύμβολο αισθητικής, στολίζοντας γκρίζους τοίχους, γέφυρες, σχολεία και εγκαταλειμμένα κτίρια.

Με εντυπωσιακά σχέδια, μορφές και μηνύματα, οι καλλιτέχνες του δρόμου δίνουν μια νέα ταυτότητα στο Ηράκλειο. Ανώνυμοι και γνωστοί δημιουργοί αφήνουν τη σφραγίδα τους, συμβάλλοντας στη δημιουργία μιας νέας αισθητικής. Αν και ορισμένα έργα μπορεί να χαρακτηριστούν ως “μουτζούρες”, τα περισσότερα αποτελούν πραγματικά έργα τέχνης.

Η τέχνη του γκραφίτι αποδεικνύει πως οι νέοι συνεχίζουν να ονειρεύονται και να εκφράζονται. Τα έργα τους αποτυπώνουν προσδοκίες, ανησυχίες και ελπίδες με μοναδικό τρόπο. Μια χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή της Στέλλας Παπαποστόλου, η οποία δημιούργησε γκραφίτι στα 28ο και 57ο Δημοτικά Σχολεία Ηρακλείου.

Η Στέλλα αφηγείται την ιστορία της:

“Ήμουν παιδάκι ακόμα, δεν είχα ιδέα για τα γκραφίτι, μόνο σαν σκέψη. Γνώρισα έναν φίλο, που είχε τρέλα με τα γκραφίτι. Ανυπομονούσα να δω πότε θα φτιάξει άλλο ένα, για να χαζεύω το αποτέλεσμα…”

Αυτό ήταν το ξεκίνημά της στον κόσμο του γκραφίτι. Όπως λέει:

“Αγαπούσα τη ζωγραφική, μα δεν ήξερα ότι μπορώ να ζωγραφίζω σε έναν τοίχο… Σ’ ευχαριστώ, Λευτεράκη, για όσα έμαθα από εσένα… και σήμερα συνεχίζω να ζωγραφίζω σε τοίχους, ελπίζω να νιώθεις περήφανος.”