Οδήγηση σε μεγάλη ηλικία: Πότε πρέπει ένας ηλικιωμένος να αφήσει το τιμόνι;

Τα άτομα προχωρημένης ηλικίας πρέπει να βρίσκονται στο τιμόνι;

Μετά τα πολλά θανατηφόρα ατυχήματα άνοιξε η συζήτηση για το αν τα άτομα προχωρημένης ηλικίας πρέπει να βρίσκονται στο τιμόνι.

Η οδήγηση σε μεγάλη ηλικία είναι ένα ζήτημα που απασχολεί τόσο την κοινωνία όσο και τους φορείς της οδικής ασφάλειας. Αν και οι ηλικιωμένοι οδηγοί διαθέτουν εμπειρία και γνώση, συχνά αντιμετωπίζουν προκλήσεις λόγω των φυσικών αλλαγών που επιφέρει η γήρανση. Ωστόσο, η αντιμετώπιση του ζητήματος με οριζόντια μέτρα, όπως η αφαίρεση διπλωμάτων μετά από μια συγκεκριμένη ηλικία, θεωρείται από πολλούς άδικη και ρατσιστική.

Ο Άρης Ζωγράφος, πρόεδρος των εκπαιδευτών οδήγησης μιλώντας στο Newsbomb.gr τόνισε ότι οι ηλικιωμένοι οδηγοί, σε αντίθεση με τους νεότερους, είναι πιο συνεπείς με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Ωστόσο, αυτή η συνέπεια μπορεί να προκαλεί εκνευρισμό στους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου, που έχουν μάθει να λειτουργούν εκτός ορίων.

«Οι ηλικιωμένοι οδηγοί, επειδή έχουν ακριβώς την εμπειρία και τη γνώση, ξέρουν πολύ καλά τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν», ανέφερε.

Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι δεν πρέπει να τσουβαλιάζουμε όλους τους ηλικιωμένους οδηγούς, καθώς η οδηγική συμπεριφορά διαφέρει από άτομο σε άτομο.

«Προσπαθούν να είναι σύννομοι με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και να τηρούν τα σήματα. Αυτό από μόνο του, όμως, πολλές φορές προκαλεί αγανάκτηση στους υπόλοιπους οδηγούς, που έχουν μάθει να λειτουργούν εκτός ορίων», πρόσθεσε.

«Εντελώς διαφορετική συμπεριφορά στον δρόμο, διαφορετική αντίληψη και αντανακλαστικά. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να εφαρμόσουμε οριζόντια μέτρα σε καμία ηλικιακή ομάδα. Τα οριζόντια μέτρα είναι λάθος. Εμείς το θεωρούμε ηλικιακό ρατσισμό», τόνισε.

Για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας και την υποστήριξη των ηλικιωμένων οδηγών, έχει προταθεί η δημιουργία κέντρων εκπαίδευσης κινητικότητας. Αυτά τα κέντρα θα παρέχουν συνεχή κατάρτιση και ενημέρωση σχετικά με τις αλλαγές στην οδική κυκλοφορία, την ασφάλεια και τις νέες τεχνολογίες. Παράλληλα, προτείνεται η ατομική και δωρεάν αξιολόγηση των ηλικιωμένων οδηγών, ώστε να ελέγχεται η φυσική και αντιληπτικοκινητική τους κατάσταση χωρίς να υπάρχει αυτόματος αποκλεισμός τους από την οδήγηση.

«Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που επισημαίνεται είναι η ανάγκη βελτίωσης των εναλλακτικών μέσων μετακίνησης για τους ηλικιωμένους. Η δημόσια συγκοινωνία, τα ειδικά δρομολόγια και η επιδότηση της χρήσης ταξί θα μπορούσαν να αποτελέσουν λύσεις, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας μπορούν να μετακινούνται με ασφάλεια. Επιπλέον, η βελτίωση των πεζοδρομίων και των χώρων για τους πεζούς κρίνεται απαραίτητη, καθώς οι περισσότεροι ηλικιωμένοι χάνουν τη ζωή τους στον δρόμο ως πεζοί και όχι ως οδηγοί», σημείωσε.

Παρότι υπάρχει η εντύπωση ότι οι ηλικιωμένοι οδηγοί προκαλούν τα περισσότερα τροχαία, τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι οι ηλικίες 21-30 και 31-40 ετών καταγράφουν τα υψηλότερα ποσοστά θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο Άρης Ζωγράφος, για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, «θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και τα συνολικά διανυθέντα χιλιόμετρα κάθε ηλικιακής ομάδας. Αν δεν γίνει αυτή η ανάλυση, τα στατιστικά μπορεί να είναι παραπλανητικά».

Τα πρώτα σημάδια που δείχνουν ότι ένας ηλικιωμένος θα πρέπει να σταματήσει να οδηγεί

O Γιάννης Σκουφής συνεργάτης του Newsbomb.gr και συντάκτης αυτοκινήτου μιλώντας στο Newsbomb.gr αναφέρθηκε στους κυριότερους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι ηλικιωμένοι οδηγοί στους δρόμους.

«Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι υπερήλικες οδηγοί και μπορούν να τους οδηγήσουν στην εμπλοκή τους σε μικρά ή μεγάλα ατυχήματα, στην παραβίαση φωτεινών σηματοδοτών, σημάτων STOP αλλά και στην είσοδο σε μονοδρόμους, προέρχονται κατά κύριο λόγο από τα μειωμένα αντανακλαστικά τους. Έτσι όχι μόνο αντιλαμβάνονται με καθυστέρηση τον όποιο κίνδυνο αλλά και αντιδρούν με υστέρηση προκειμένου να τον αποφύγουν. Αυτό είναι κάτι που σίγουρα τους προκαλεί άγχος με αποτέλεσμα να αυξάνεται και η πιθανότητα λανθασμένων χειρισμών, π.χ. αντί για φρένο πατήσουν γκάζι», είπε.

Και πρόσθεσε: «Επίσης η περιορισμένη αντίληψη του χώρου, η λανθασμένη εκτίμηση της απόστασης και της ταχύτητας, καθώς αλλά και η μειωμένη κινητικότητα και ευλυγισία που δεν ευνοεί τη δυνατότητα καλού ελέγχου π.χ. σε μια διασταύρωση- σε συνδυασμό με τα μειωμένα αντανακλαστικά αυξάνουν επίσης τον κίνδυνο και τις πιθανότητες ατυχήματος. Κάτι που ισχύει και για τη μειωμένη όραση και ακοή, αλλά και για τη λήψη φαρμάκων που με τη σειρά τους μπορεί να επηρεάσουν τα αντανακλαστικά».

Όσον αφορά τα πρώτα σημάδια που δείχνουν ότι ένας ηλικιωμένος θα πρέπει να σταματήσει να οδηγεί ανέφερε: «Αδυναμία να ακολουθήσει το ρυθμό της κυκλοφορίας, μικρο-ζημιές στο παρκάρισμα, αργές αντιδράσεις -π.χ. στα φανάρια ή στις στροφές- αποσπασματικές, όχι συνεχείς κινήσεις των χεριών στο τιμόνι, αδυναμία συγκέντρωσης, αυξημένο άγχος και ανησυχία».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην αξιολόγηση της ικανότητας οδήγησης: «Ο ίδιος δύσκολα θα μπορέσει να αποδεχθεί ότι δεν είναι πλέον ικανός να οδηγήσει με ασφάλεια, οπότε καλό είναι να το διαπιστώσει κάποιο κοντινό τους πρόσωπο -π.χ. παιδί- και να τους πείσει ή να τους επιβάλλει να σταματήσουν να οδηγούν».

Τέλος, όσον αφορά τις αλλαγές που θα μπορούσαν να γίνουν στη νομοθεσία για να διασφαλιστεί η ασφάλεια των ηλικιωμένων οδηγών και των υπόλοιπων χρηστών του δρόμου είπε: «Πιστεύω πως η ανανέωση του διπλώματος από μια ηλικία και πάνω δεν πρέπει να γίνεται μόνο με την υποβολή σε ιατρικές εξετάσεις, που πολλές φορές δεν γίνονται καν, αλλά και με την πρακτική εξέταση, προκειμένου να διαπιστωθεί στο δρόμο αν ο υπερήλικας οδηγός μπορεί πράγματι να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις και να μετακινείται με ασφάλεια τόσο για τον ίδιο όσο και για τους άλλους».

Πηγή: newsbomb.gr