Τι προβλέπει η νομοθεσία

Από την πρώτη στιγμή που άρχισε να ξετυλίγεται το σκάνδαλο των επιδοτήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ, δύο βασικά ερωτήματα αιωρούνται, με τις απαντήσεις να διαφέρουν ανάλογα με την ιδιότητα εκείνων που τοποθετούνται. Πρώτον, πού θα καταλήξουν τα ποσά που ενδέχεται να ανακτηθούν και, δεύτερον, αν θα επιστραφούν στους αγρότες που υπέβαλαν δηλώσεις με βάση τις επίσημες οδηγίες, αντιμετωπίζοντας αυστηρούς ελέγχους ακόμα και για μικρές αποκλίσεις — όπως χαρακτηριστικά λένε, “για 100 μέτρα επισκίασης μας έβγαζαν το λάδι”.

Οι απαντήσεις είναι απλές και δίνονται από την κοινοτική νομοθεσία αφού πρόκειται για κονδύλια της ΕΕ. Ο λόγος για την ίδια νομοθεσία που προβλέπει την online πλατφόρμα στην οποία διατηρούνται για 2 έτη όλα τα στοιχεία των δικαιούχων για να υπάρχει διαφάνεια.

Ο Κανονισμός (EE) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Δεκεμβρίου 2013 σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου δίνει απαντήσεις για το που πάνε τα χρήματα. Προκειμένου να μην υπάρξει καμία παρερμηνεία, προτάθηκε να αντιγράψουμε εδώ το κείμενο του Κανονισμού, στα σημεία που αφορούν τα παραπάνω ερωτήματα.

Άρθρο 54 Κοινές διατάξεις

1. Για κάθε αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό ή ως επακόλουθο παρατυπίας ή αμέλειας, τα κράτη μέλη ζητούν ανάκτηση από τον δικαιούχο εντός 18 μηνών αφότου εγκριθεί και, κατά περίπτωση, παραληφθεί από τον οργανισμό πληρωμών ή τον αρμόδιο για την ανάκτηση φορέα, έκθεση ελέγχου ή ανάλογο έγγραφο όπου διαπιστώνεται ότι έχει διαπραχθεί παρατυπία. Τα αντίστοιχα ποσά καταγράφονται κατά τη στιγμή της αίτησης ανάκτησης στο βιβλίο οφειλετών του οργανισμού πληρωμών.

2. Εφόσον η ανάκτηση δεν πραγματοποιηθεί εντός τεσσάρων ετών από την ημερομηνία της αίτησης ανάκτησης ή εντός οκτώ ετών αν η ανάκτηση αποτελεί αντικείμενο προσφυγής ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων, οι δημοσιονομικές επιπτώσεις της μη ανάκτησης βαρύνουν κατά 50 % το οικείο κράτος μέλος και κατά 50 % τον προϋπολογισμό της Ένωσης, με την επιφύλαξη της απαίτησης ότι το οικείο κράτος μέλος πρέπει να συνεχίσει τις διαδικασίες ανάκτησης σύμφωνα με το άρθρο 58.

Άρθρο 55. Ειδικές διατάξεις για το ΕΓΤΕ. (Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεις)

Τα ποσά που ανακτώνται ως επακόλουθο παρατυπίας ή αμέλειας και οι τόκοι τους οποίους αυτά αποφέρουν καταβάλλονται στους οργανισμούς πληρωμών, οι οποίοι τα εγγράφουν στα έσοδα που διατίθενται στο ΕΓΤΕ για το μήνα της πραγματικής είσπραξής τους. Κατά την καταβολή στον προϋπολογισμό της Ένωσης, όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, το κράτος μέλος δύναται να παρακρατεί το 20% των αντιστοίχων ποσών ως κατ’ αποκοπή επιστροφή των εξόδων ανάκτησης, με εξαίρεση τα ποσά που συνδέονται με παρατυπία ή αμέλεια που μπορεί να αποδοθεί στις διοικητικές υπηρεσίες ή σε άλλους επίσημους οργανισμούς.

Φυσικά υπάρχουν δεκάδες παράγραφοι και άρθρα που αφορούν πλήθος θεμάτων, αλλά παράλληλα δίνουν λαβή για ελπίδες εξαίρεσης, διαφορετικής αντιμετώπισης… μιας και είμαστε Ελλάδα κλπ κλπ.

Τώρα όμως εσείς ξέρετε: τα χρήματα πάνε στον Ευρωπαϊκό Προϋπολογισμό, χωρίς καμία ένδειξη οτι θα χρησιμοποιηθούν πάλι για αγροτικές επιδοτήσεις, όπως απαιτούν οι αγρότες μας, αισθανόμενοι ως οι αδικημένοι της ιστορίας.

Το επόμενο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, αλλά ξεφεύγει της αρμοδιότητας της στήλης είναι «τους τόκους, ποιος θα τους πληρώσει;».

Πηγή: insider.gr