Η επίσκεψη του Πάπα στο Φανάρι δεν ήταν μια ακόμη φωτογράφιση δύο θρησκευτικών ηγετών

Ήταν μια στιγμή που, μέσα σε ένα παγκόσμιο τοπίο σύγκρουσης και αβεβαιότητας, έστειλε ένα μήνυμα που υπερβαίνει τα στενά όρια του διαχριστιανικού διαλόγου.

Σε μια εποχή όπου η διεθνής σκηνή θυμίζει πεδίο μόνιμης κρίσης, από τη Μέση Ανατολή ως την Ουκρανία και από την Ευρώπη μέχρι τη Μεσόγειο, η κοινή παρουσία Πατριάρχη και Πάπα αποκτά πολιτικό βάθος.

Διότι όταν οι δύο μεγαλύτερες χριστιανικές παραδόσεις συναντιούνται σε μια πόλη σταυροδρόμι πολιτισμών και αντιπαραθέσεων, δεν στέλνουν μόνο μήνυμα ενότητας.

Στέλνουν μήνυμα σταθερότητας.

Και αυτό, σήμερα, είναι ίσως το πιο πολύτιμο νόμισμα της διεθνούς πολιτικής.

Η ανάδειξη της κοινής ιστορικής μνήμης, η αναφορά στη Νίκαια, η υπεράσπιση των διωκόμενων κοινοτήτων της Μέσης Ανατολής και η καταδίκη του θρησκευτικού φανατισμού, δεν συνθέτουν απλώς μια διακήρυξη καλής θέλησης.

Συνθέτουν έναν οδικό χάρτη παρουσίας: παρουσία σε έναν κόσμο που βυθίζεται όλο και περισσότερο σε γεωπολιτικά κενά και σε θεσμικά ελλείμματα.

Κι όμως, η αισιοδοξία αυτή δεν μπορεί να αγνοήσει τις σκιές.

Η απουσία ορισμένων Πατριαρχείων από το Φανάρι δεν αποτελεί λεπτομέρεια.

Είναι υπενθύμιση ότι η Ορθοδοξία κινείται σε ένα εσωτερικά κατακερματισμένο περιβάλλον.

Η επιρροή εξωτερικών δυνάμεων στις εκκλησιαστικές ισορροπίες από τη Μόσχα έως τις πρωτεύουσες της Μέσης Ανατολής λειτουργεί ως σταθερή υπενθύμιση ότι η θρησκεία εξακολουθεί να αποτελεί εργαλείο άσκησης ισχύος.

Η δε θεολογική συζήτηση για το πρωτείο και τη δομή των Εκκλησιών παραμένει ένα σταθερό εμπόδιο που δεν ξεπερνιέται με συμβολισμούς.

Το πραγματικό στοίχημα, λοιπόν, δεν βρίσκεται στην τελετουργία της στιγμής, αλλά στο μετά.

Θα υπάρξει συνέχεια;

Θα αντέξει ο διάλογος τις εξωτερικές πιέσεις και τις εσωτερικές αντιστάσεις;

Ή η ιστορική συνάντηση θα μείνει ως ακόμα μια φωτογραφία που δεν κατάφερε να μεταβληθεί σε πράξη;

Τα σενάρια είναι ανοιχτά: από μια θεσμική επιτάχυνση συνεργασίας μέχρι ένα αργό, προσεκτικό βήμα-βήμα ή ακόμη και πλήρη επιβράδυνση.

Το αν η στιγμή στο Φανάρι θα καταγραφεί ως πραγματική καμπή ή ως χαμένη ευκαιρία, θα εξαρτηθεί από το αν οι δύο Εκκλησίες θα επιλέξουν να μετατρέψουν τον συμβολισμό σε ουσία.

Σε μια εποχή όπου η πολιτική χάνει συχνά την ικανότητα να χτίζει γέφυρες, η πίστη και κυρίως οι ηγέτες της καλούνται να το κάνουν αυτοί.

Το Φανάρι έδειξε τον δρόμο.

#ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ #ΠΑΠΑΣ