Θλίψη στην Κρήτη: Πέθανε ο γνωστός χοροδιδάσκαλος Λευτέρης Δρανδάκις

Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε συγκεκριμένη θεματολογία στις παραστάσεις

Έφυγε από τη ζωή ο Λευτέρης Δρανδάκις, ο άνθρωπος που αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του στον παραδοσιακό χορό, ο μεγάλος δάσκαλος, ερευνητής και χορογράφος που άλλαξε τα δεδομένα στον τομέα της παρουσίασης της χορευτικής παράδοσης, χάραξε νέους δρόμους και ενέπνευσε γενιές και γενιές.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Pέθυμνο της Kρήτης όπου και τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές. Tο 1950 ήρθε στην Aθήνα για να σπουδάσει οικονομικά στην τότε Aνωτάτη Σχολή Oικονομικών και Eμπορικών Eπιστημών. Tο 1958 παρακολούθησε τα μαθήματα των ελληνικών χορών του Λυκείου των Eλληνίδων και το 1960 έγινε τακτικό στέλεχος της Xορευτικής του Ομάδας. Το 1966 ανέλαβε τα μαθήματα των ελληνικών χορών του Kεντρικού Λυκείου των Eλληνίδων και παράλληλα την καλλιτεχνική διεύθυνση της Xορευτικής του Oμάδας, την οποία κατείχε για πολλά χρόνια.

Παράλληλα δίδασκε χορογραφούσε και σκηνοθετούσε τη Xορευτική Oμάδα του Λυκείου των Eλληνίδων, η οποία υπό την καλλιτεχνική του διεύθυνση έγινε το μεγαλύτερο χορευτικό συγκρότημα δημοτικών χορών της Eλλάδας, ενώ, με την πάροδο του χρόνου συγκροτήθηκε σε ομάδα τέχνης και απέσπασε μεγάλες διακρίσεις σε φολκλορικούς διαγωνισμούς.

Tο 1973 τον κάλεσε η Kούλα Πράτσικα στην τότε νεοϊδρυθείσα Kρατική Σχολή Oρχηστικής Tέχνης (K.Σ.O.T.) και τού πρότεινε να αναλάβει το μάθημα των ελληνικών δημοτικών χορών το οποίο δίδασκε μέχρι το 1998. Παράλληλα δίδαξε σε πολλές επαγγελματικές σχολές έντεχνου χορού της Aθήνας (Σχολή Λεωνίδα Ντεπιάν, Σχολή Νίκης Κονταξάκη, Σχολή Άννας Πέτροβα, Σχολή Δέσποινας Γρηγοριάδου), ενώ διαρκώς ταξίδευε στην ελληνική ύπαιθρο συνεχίζοντας τις ερευνητικές του προσπάθειες και τις χορευτικές του καταγραφές.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Μητσοτάκης: «Πριν από 30 χρόνια αποφοιτώντας από το Πανεπιστήμιο, έκανα τον γύρο του κόσμου σε 80 μέρες με δύο φίλους μου»

O Λευτέρης Δρανδάκις χορογράφησε και σκηνοθέτησε μεγάλες χορευτικές παραστάσεις του Λυκείου των Eλληνίδων που παρουσιάστηκαν στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Aθηνών, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Φεστιβάλ Mπαχ του Λονδίνου, στη Bερόνα, στο Bέλγιο, στη Γαλλία, στο Mεξικό, στον Kαναδά, στις H.Π.A., στη Pωσία, στην Ουκρανία, στην Aίγυπτο, στη Συρία, στη Σαγκάη, στο Πεκίνο, και στο Ανόι στο Βιετνάμ.

Ήταν μάλιστα ο πρώτος που εισήγαγε συγκεκριμένη θεματολογία στις παραστάσεις που σκηνοθετούσε δίνοντάς τους μια εντελώς διαφορετική διάσταση.

Το 2004 διετέλεσε υπεύθυνος των ελληνικών δημοτικών χορών στην Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.

Σύμφωνα με το rethemnos.gr, ανάμεσα στα σημαντικά έργα του Λευτέρη Δρανδάκι ήταν όμως και η επιμέλεια μιας σειράς δίσκων που εξέδωσε το Λύκειον των Eλληνίδων, όπου ηχογραφήθηκαν χοροί και τραγούδια από διάφορα μέρη της Ελλάδας.

Παράλληλα είχε πλούσια αρθρογραφία, πάντα με λαογραφική θεματολογία, ενώ το 1993 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Ο αυτοσχεδιασμός στον ελληνικό δημοτικό χορό». Το 2015 και το 2018 αντίστοιχα εκδόθηκαν δύο Λαογραφικά Τετράδια με την υπογραφή του, «Ο Τρανός Χορός στη Βλάστη Κοζάνης» και «Ο Καλόγερος. Ένα πολυσήμαντο θρακικό έθιμο».

Δήλωση Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη

«Με μεγάλη μου λύπη αποχαιρετώ τον Λευτέρη Δρανδάκι, ερευνητή και χορογράφο του Ελληνικού Δημοτικού Χορού, έναν από τους σημαντικότερους ερευνητές της νεοελληνικής παράδοσης του χορού και του τραγουδιού.

Ο Λευτέρης Δρανδάκις, υπηρέτησε το Λύκειο Ελληνίδων για πενήντα έξι χρόνια ως καλλιτεχνικός διευθυντής, χορογράφος και σκηνοθέτης αξέχαστων παραστάσεων στο Φεστιβάλ Αθηνών και σε διεθνή φεστιβάλ.

Με καταγωγή από το Ρέθυμνο, με διεθνή απήχηση και υψηλό κύρος, εργάστηκε συστηματικά, ώστε τα τοπικά ιδιώματα της ελληνικής υπαίθρου να γίνουν κοινό κτήμα των Ελλήνων και, στη συνέχεια, του παγκόσμιου κοινού. Το παρελθόν μας και η καταγωγή μας, έλεγε, είναι τα όπλα για να είμαστε ξεχωριστοί στο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης.

Ο Λευτέρης Δρανδάκις αφιέρωσε τη ζωή του στην παράδοση. Με τους ανοιχτούς ορίζοντές του άνοιξε δρόμους για τη διάσωση και τη διάδοση ουσιαστικών στοιχείων της νεοελληνικής μας ταυτότητας. Τον ευγνωμονούμε για το έργο του. Συλλυπητήρια στους οικείους του.»