Εμμανουήλ Φράγκος στο Cretaone: «Οι επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ πρέπει να πάνε στους πραγματικούς αγρότες, όχι σε… κυκλώματα»

Για τις κινητοποιήσεις του αγροτικού κόσμου σε Ελλάδα και Ευρώπη αλλά και για το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ μίλησε στο Cretaone o ευρωβουλευτής Εμμανουήλ Φράγκος

Αγρότες και κτηνοτρόφοι σε Ελλάδα και Ευρώπη βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα ολοένα και πιο πιεστικό περιβάλλον, καθώς το αυξημένο κόστος παραγωγής, οι χαμηλές τιμές αλλά και οι αυστηρές ευρωπαϊκές ρυθμίσεις δοκιμάζουν τα όρια τους καθημερινά.

Χιλιάδες κατεβαίνουν σε κινητοποιήσεις στην Ευρώπη με πολύ μεγάλη υποστήριξη από τον κόσμο, με τις μεγαλύτερες να καταγράφονται σε Βρυξέλλες και Γαλλία. Στη χώρα μας μέχρι και σήμερα έχουμε πάνω από 50 ενεργά αγροτικά μπλόκα.

Οι συνθήκες αυτές τους έχουν οδηγήσει σε εκτεταμένες κινητοποιήσεις, ζητώντας το αυτονόητο, το οποίο είναι η στήριξη τους από τα θεσμικά όργανα, σε εθνικό αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Τι απάντησε στις ερωτήσεις του CretaOne o ευρωβουλευτής της Ελληνικής Λύσης, Εμμανουήλ Φράγκος

1) Τι οδήγησε στις κινητοποιήσεις σε ΕΕ και Ελλάδα;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Ηράκλειο: Θλίψη για τον πρόωρο χαμό του Γιάννη – Αύριο το τελευταίο αντίο

«Οι κινητοποιήσεις δεν έπεσαν από τον ουρανό.

Είναι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που ζητά από τον αγρότη να παράγει με «ευρωπαϊκά στάνταρ», αλλά να ανταγωνίζεται εισαγωγές που δεν τηρούν τα ίδια.

Η ΕΕ έχει ευθύνη για τις πράσινες υπερβολές, τη γραφειοκρατία και την ανοχή σε αθέμιτο ανταγωνισμό. Η Αθήνα έχει ευθύνη γιατί δεν έστησε εθνική στρατηγική για μικρομεσαίες εκμεταλλεύσεις, άφησε το κόστος να εκτιναχθεί και συχνά δεν υπερασπίστηκε σκληρά τα ελληνικά συμφέροντα στις διαπραγματεύσεις.

Και κάτι «τεχνικό»: η ίδια η Συνθήκη (άρθρο 39 ΣΛΕΕ) μιλά για αξιοπρεπές εισόδημα των γεωργών και σταθεροποίηση των αγορών. Αυτό έχει ξεχαστεί»

2) Κόστος παραγωγής (ενέργεια, λιπάσματα): Τι πρέπει να γίνει άμεσα;

«Από ΕΕ:

• Ειδικές ρυθμίσεις/παρεμβάσεις για αγροτικό ρεύμα και καύσιμα όπου επιτρέπεται, με ευελιξία στους κανόνες κρατικών ενισχύσεων για τον πρωτογενή τομέα.
• Μείωση του διοικητικού κόστους της ΚΑΠ (λιγότερες “αποδείξεις” και επιθεωρήσεις για τα ίδια πράγματα).
• Στήριξη στα λιπάσματα (π.χ. προσωρινά εργαλεία αντιστάθμισης/ενίσχυσης) γιατί χωρίς θρέψη η παραγωγή πέφτει και το αποτέλεσμα είναι οι εισαγωγές.

Από ελληνική κυβέρνηση:

• Στοχευμένο αγροτικό τιμολόγιο ρεύματος και πραγματικές συλλογικές λύσεις (ενεργειακές κοινότητες αγροτών, αντλιοστάσια, ΤΟΕΒ).
• Επιστροφή/ελάφρυνση σε ειδικούς φόρους όπου γίνεται, και ρευστότητα (γρήγορες πληρωμές, προκαταβολές όταν υπάρχει ζημιά).
• Απλό, καθαρό σχέδιο για άρδευση: νερό = παραγωγή».

3) Η ΚΑΠ ευνοεί «μεγάλους»; Τι γίνεται με την Ελλάδα των μικρών;

«Η ΚΑΠ έτσι όπως εφαρμόζεται, ευνοεί τους μεγάλους. Έχει άλλωστε γίνει εν πολλοίς για Γάλλους, Γερμανούς, Ισπανούς και Πολωνούς αγρότες, με τις τεράστιες εκτάσεις. Η Ελλάδα όμως είναι χώρα μικρών εκμεταλλεύσεων, με ορεινότητα, νησιωτικότητα και κλήρους τεμαχισμένους.

Χρειαζόμαστε:

• Πιο δυνατή αναδιανεμητική στήριξη προς μικρομεσαίους και πραγματικούς παραγωγούς.
• Εξαιρέσεις/ευελιξία για νησιά, ορεινά, μειονεκτικές περιοχές (όπως τις περιγράφει το άρθρο 174 ΣΛΕΕ), χωρίς να πνίγουμε τον αγρότη σε γραφειοκρατία.
• Πιο “έξυπνο” μοντέλο: στήριξη συλλογικών σχημάτων, συνεταιρισμών που δουλεύουν, όχι «σφραγίδες» από τις δεκαετίες ’80-’90.

«Εξεζητημένο» αλλά ουσία: η ΚΑΠ σήμερα λειτουργεί μέσω Εθνικών Στρατηγικών Σχεδίων. Άρα η Αθήνα δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τις Βρυξέλλες. Πολλά είναι θέμα εθνικής επιλογής εφαρμογής».

4) Πράσινες δεσμεύσεις: Πώς ισορροπεί περιβάλλον και παραγωγή;

«Περιβάλλον χωρίς αγρότη δεν υπάρχει. Αν διαλύσεις την παραγωγή, θα εισάγεις από χώρες με χειρότερα πρότυπα, άρα κάνεις “πράσινη” πολιτική στα χαρτιά και “βρώμικη” στην πράξη.

Με μια χρονοκαθυστέρηση που στοίχισε πολλά δις ευρώ, φαίνεται να το καταλαβαίνουν σιγά σιγά σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η ισορροπία είναι:

• Μεταβατικότητα και ρεαλισμός: κανόνες που εφαρμόζονται χωρίς να εκτοξεύουν κόστος.
• «Ίδιοι κανόνες για όλους»: αν ζητάς GAEC/eco-schemes εδώ, απαιτούνται αντίστοιχοι όροι στις εισαγωγές (mirror clauses).

Στόχος να μειώνεις εισροές με τεχνολογία/γεωργία ακριβείας (βλ. Ισραήλ και Δανία), όχι με τιμωρίες και γραφειοκρατία».

5) Αποζημιώσεις / φυσικές καταστροφές: Τι μπορεί να κάνει η ΕΕ;

«Η κλιματική αστάθεια είναι νέα κανονικότητα. Δεν μπορεί ο παραγωγός να πληρώνει ασφάλιστρα, να χάνει παραγωγή και να περιμένει μήνες/χρόνια.

Σε επίπεδο ΕΕ:

• Πιο γρήγορα και πιο γενναία εργαλεία κρίσης (στήριξη εισοδήματος όταν υπάρχει καταστροφή).
• Ενίσχυση των μηχανισμών πρόληψης και υποδομών (νερό, αντιπλημμυρικά, αντιχαλαζικά) μέσω αγροτικής ανάπτυξης.
• Πιο πρακτική χρήση των εργαλείων διαχείρισης κινδύνου (ασφάλιση/ταμεία αλληλοβοήθειας) χωρίς να γίνονται «προγράμματα-βιτρίνα».»

6) Μήνυμα πρώτα προς Αθήνα ή Βρυξέλλες;

«Και προς τους δύο, αλλά η Αθήνα είναι το πρώτο φίλτρο.

Ο κόσμος λέει: «Δεν μπορείς να μου λες ‘φταίει η Ευρώπη’ όταν εσύ εφαρμόζεις με τον πιο άκαμπτο τρόπο, όταν δεν διεκδικείς εξαιρέσεις, όταν καθυστερείς πληρωμές και όταν ανέχεσαι στρεβλώσεις».

Και προς Βρυξέλλες το μήνυμα είναι καθαρό: δεν γίνεται να ζητάτε “πράσινη τελειότητα” σε μια οικονομία που πιέζεται και να αφήνετε την αγροτική βάση να καταρρέει.

Οι αγρότες είναι στους δρόμους παντού. Όπως το βλέπεις στην Ελλάδα, το ίδιο συμβαίνει στο Βέλγιο και στη Γαλλία, όπου εδρεύει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».

7) Τι πρέπει να αλλάξει σε 6–12 μήνες (συγκεκριμένα);

«Σε 6–12 μήνες ο αγρότης πρέπει να δει χειροπιαστό αποτέλεσμα, όχι ανακοινώσεις:

• Μείωση γραφειοκρατίας στην ΚΑΠ (λιγότεροι έλεγχοι για τα ίδια, απλούστερα κριτήρια).
• Στήριξη κόστους ενέργειας/άρδευσης με καθαρές ρυθμίσεις.
• Ταχύτερες πληρωμές και “ξεμπλοκάρισμα” αποζημιώσεων.
• Σκληρότερη στάση για εισαγωγές που υπονομεύουν την ελληνική παραγωγή.
• Σύνδεση παραγωγής με τοπικής κατανάλωση, καθετοποίηση παραγωγής, έμφαση στην επιχειρηματική ανάδειξη. Εξαγωγές-εξαγωγές-εξαγωγές.»

Αν δεν γίνουν αυτά, οι κινητοποιήσεις θα ξαναέρθουν. Όχι από ιδεολογία, αλλά από ανάγκη.

8) Σχόλιο για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ

«Αυτό που βλέπεται ως σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ το βλέπεις όταν υπάρχει ελλιπές αναπτυξιακό ενδιαφέρον. Ελλιπές ενδιαφέρον για την κοινότητα.

ΟΠΕΚΕΠΕ σημαίνει ένα πράγμα: οι επιδοτήσεις πρέπει να πάνε στον πραγματικό αγρότη. ‘Οχι σε “πατέντες”, όχι σε ημέτερους, όχι σε κυκλώματα.

Εδώ χρειάζεται μηδενική ανοχή:

• Πλήρης διαφάνεια, ψηφιακός έλεγχος, διασταυρώσεις και πραγματική λογοδοσία.
• Όπου υπάρχουν ενδείξεις, να μπει βαθιά έρευνα και σε συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς κατά της απάτης.

Και πολιτικά: όταν ο αγρότης βλέπει σκάνδαλα και καθυστερήσεις, νιώθει διπλά αδικημένος. Καθώς του ζητάς υποχρεώσεις, αλλά δεν του εξασφαλίζεις δικαιοσύνη».

Ποιος είναι ο Εμμανουήλ Φράγκος

Είναι ο νεότερος Έλληνας Ευρωβουλευτής, κτηνίατρος στο επάγγελμα με καταγωγή από τη Χίο.

Είναι ευρωβουλευτής της Ελληνικής Λύσης, στο Ευρωκοινοβούλιο, ασχολείται πολύ με τον πρωτογενή τομέα καθώς είναι μέλος στην Επιτροπή Γεωργίας, στην Επιτροπή Περιβάλλοντος και Αντιπρόεδρος στην Επιτροπή Υγείας.

Αυτή είναι η δεύτερη του θητεία, καθώς εκλέχτηκε για πρώτη φορά το 2019. Σύμφωνα με αφιέρωμα του Politico το 2022 αναγνωρίσθηκε ως ο πιο δραστήριος Ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε ερωτήσεις προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.